grzybówk. szyszkow.
Mycena strobilina
grzybó. długoszowa.
M. osmundicola
4
grzybów. złotobrzeg.
Xeromphalina p.
grzyb. śluzowatotrzo.
Mycena rorida
budowa owocnika
Niewielkie grzyby. Różnie zabarwione. Kapelusz mniej lub bardziej dzwonkowaty, z wiekiem może też być płaski do wypukłego. Średnicy od 2 mm do 6 cm. Brzeg niepodwinięty (chyba że u młodych okazów). Brzeg kapelusza często prześwitująco prążkowany. Blaszki przyrośnięte lub zatokowato wycięte, rzadko lekko zbiegające. Blaszki przeważnie białe lub jasno zabarwione. U części gatunków ostrze blaszki zabarwione inaczej niż reszta. Trzon długi, cienki, rurkowaty i zazwyczaj łamliwy. Miąższ zazwyczaj cienki, kruchy, wodnisty, bez wyraźnej woni lub smaku. Część gatunków ma charakterystyczny zapach np. amoniaku, rzodkiewki. Owocniki niektórych gatunków wydzielają po skaleczeniu biały lub czerwony sok. Zarodniki gładkie, bezbarwne, u większości gatunków amyloidalne. Kształt owalny do elipsoidalnego. Barwa wysypu zarodników biała.
występowanie
W Europie występuje ok. 100 gatunków. Latem i jesienią. Saprofity. Rosną na ziemi, na ściółce leśnej lub kawałkach drewna.
jadalne czy trujące?
Grzybówki są zbyt drobne i cienkomięsiste aby miały znaczenie kulinarne. Niektóre gatunki są trujące.
oznaczanie
Przy oznaczaniu gatunków grzybówek ważną cechą różnicującą gatunki jest obecność soku mlecznego i jego barwa, obecność tarczki w podstawie trzonu, sposób przyrastania blaszek do trzonu, występowanie odmiennego zabarwienia ostrza blaszki i jej powierzchni, zapach owocnika, rodzaj podłoża na którym wyrastają.