szerzej:
zauważony błyskoporek podkorowy. W lipcu sypnęło goryczakami żółciowymi, które dały mi nadzieję na borowiki. Nic z tego, las spał. Sierpień obdarował mnie różnościami w przewadze płachetki kołpakowatej i kań oraz w śladowe ilości maślaków, kurek i koźlarzy babek. We wrześniu jakby coś drgnęło, bo mały koszyk miałam wypełniony po brzegi. Oprócz wyżej wymienionych wpadały sporadycznie piaskowce modrzaki, siedzunie sosnowe, koźlarze pomarańczowożółte, podgrzybki i jeden piaskowiec kasztanowaty. A na mojej nowej miejscówce trochę borowików i aż 5! sztuk moich ukochanych koźlarzy czerwonych😍. Różnej maści maślaków też dało się uzbierać. W połowie września ruszyły podgrzybki, a październik był ich miesiącem. Musiałam się za nimi nachodzić, bo stałe miejscówki zawiodły. Ale co to była za radość to sami wiecie :). Raz nawet kosz z górką uzbierałam prawie bez czerwi. Kolejne grzybobrania już bardziej robaczywe były, ale ja i tak się cieszyłam :). Pod koniec października do głosu doszedł pieprznik trąbkowy :) w ogromnej ilości, którego zbiór zakończyłam 3 grudnia. W listopadzie jeszcze kilka podgrzybków zebrałam, wodnich późnych i kurek i tylko 4 gąski zielonki. I zapomniałam o muchomorach czerwieniejących, które bardzo mi smakują tak jak i czernidłaki kołpakowate. Udało mi się też namierzyć kolczaka rudawego, aż dwie sztuki :). No i trzęsak pomarańczowożółty, który pewnie teraz po odwilży pięknie zdobi las, ale i gości w mojej nalewce :). I to by było na tyle :). Przyszła pora na zimowe grzyby... Sezon swój uważam za dobry, ale liczę na lepszy i takiego Wam wszystkim życzę :). Pozdrawiam ciepło :).