Leccinum scabrum (Bull.) Gray

Kapelusz brązowy, w różnych odcieniach od jasnoorzechowej od czarnobrązowej, orzechowy, szarobrązowy, także z odcieniem czerwonobrązowym; (30) 50 - 120 (200) mm średnicy, najpierw półkulisty, potem wypukły, stary może być spłaszczony; powierzchnia kapelusza krótko przylegająco aksamitna, wilgotna słabo śluzowata.

Pory białawe z wiekiem szarobrązowe, niezmienne, drobne, okrągłe.
Rurki tej samej barwy; długie; wykrojone.

Trzon białawy do słabo żółtawego (jasnobrązowy); powierzchnia wzdłużnie bruzdowana, gęsto pokryta ciemnobrązowymi lub czarnymi łuseczkami; (50) 60 - 150 (200) x 10 -25 (35) mm, wysmukły, równogruby lub maczugowaty (podstawa zgrubiała); pełny.

Miąższ biały lub białoszary; niezmienny; kapelusz grubomięsisty; w konsystencji początkowo twardy, wkrótce miękki, watowaty; w trzonie z wiekiem silnie włóknisty, przypominający konsystencją drewno. Zapach słaby, przyjemny lub bez zapachu; smak słaby, łagodny, przyjemny.Kapelusz brązowy, w różnych odcieniach od jasnoorzechowej od czarnobrązowej, orzechowy, szarobrązowy, także z odcieniem czerwonobrązowym; (30) 50 - 120 (200) mm średnicy, najpierw półkulisty, potem wypukły, stary może być spłaszczony; powierzchnia kapelusza krótko przylegająco aksamitna, wilgotna słabo śluzowata.

Trzon białawy do słabo żółtawego (jasnobrązowy); powierzchnia wzdłużnie bruzdowana, gęsto pokryta ciemnobrązowymi lub czarnymi łuseczkami; (50) 60 - 150 (200) x 10 -25 (35) mm, wysmukły, równogruby lub maczugowaty (podstawa zgrubiała); pełny.

Cap brown, light to dark brown, gray-brow, also towards red-brown; 30 (50) - 120 (200) mm broad, at first hemispheric, then convex and near plane when old; surface dull, short adpressed velutinous, wet slightly viscid.
Pores whitish, in age gray-brown, unchanging; small, round.
Tubes same colour; long; depressed at stipe.
Stipe white to yellowish (pale brown); surface longitudinally ridged, covered with dark brown to black squamules; (50) 60 - 150 (200) x 10-25 (35) mm, equal or subclavate (base enlarged); solid, in age with woody flesh.
Flesh white to grayish; unchanging; at cap thick, at first tough, then spongy; at stipe woody in age. Odour weak, pleasant or no smell; taste weak, mild, pleasant.

Wysyp zarodników oliwkowobrązowawy. Zarodniki wrzecionowate, gładkie, jasnożółtobrązowawe, (13) 14 - 20 x 4.5 - 6.5 µm.Wysyp zarodników oliwkowobrązowawy. Zarodniki wrzecionowate, gładkie, jasnożółtobrązowawe, (13) 14 - 20 x 4.5 - 6.5 µm.

Bardzo pospolity. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo lub w grupach po kilka, zawsze w pobliżu brzóz z którymi tworzy mikoryzę. Częściej w miejscach suchych lub umiarkowanie wilgotnych.Bardzo pospolity. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, pojedynczo lub w grupach po kilka, zawsze w pobliżu brzóz z którymi tworzy mikoryzę. Częściej w miejscach suchych lub umiarkowanie wilgotnych.

Jadalny i smaczny. Trzony nie nadają się do spożycia z powodu twardości zbliżonej do drewna. Należy zbierać niezbyt stare, jędrne egzemplarze. Z wiekiem mają bowiem tendencję do zamieniania się w niezbyt apetyczną maź. Przy przetwarzaniu miąższ przybiera czarną barwę.Jadalny i smaczny. Trzony nie nadają się do spożycia z powodu twardości zbliżonej do drewna. Należy zbierać niezbyt stare, jędrne egzemplarze. Z wiekiem mają bowiem tendencję do zamieniania się w niezbyt apetyczną maź. Przy przetwarzaniu miąższ przybiera czarną barwę.

Koźlarze trudno pomylić z innymi trującymi lub niejadalnymi grzybami rurkowymi - charakterystyczna jest dla nich zadziorkowata faktura powierzchni trzonu. Dobrą cechą pomagającą w identyfikacji koźlarza babki (Leccinum scabrum) jest brak lub jedynie słabo czerwona reakcja miąższu z formaliną. Inne wymienione tu gatunki dają reakcję intensywnie czerwoną.

Inne koźlarze o podobnie zabarwionym, brązowym, ochrowym lub szarym kapeluszu i z ciemnymi łuseczkami na trzonie to:

Koźlarz różnobarwny (Leccinum variicolor) rośnie pod brzozami w miejscach wilgotnych. Ma niebieskawozielony odcień trzonu, na cięciu, u pierwszego czerwienieje w przeciągu kilku godzin lub jest niezmienny (Leccinum thalassinum?).

Koźlarek grabowy (Leccinellum pseudoscabrum) - miąższ po nacięciu szybko przebarwia się fioletowo i następnie czernieje; owocniki wyrastają wyłącznie pod grabami; kapelusz w barwach ochrowobrązowych, o nierównej powierzchni, skórka kapelusza łatwo pęka.

Koźlarz czarny (Leccinum melaneum) ma kapelusz ciemnobrązowy do prawie czarnego i gęste czarne łuseczki na trzonie, miąższ jest bardziej zwarty.

Leccinum oxydabile podobny, ma ściślejszy miąższ, różowieje (czerwienieje) na przekroju, u nasady trzonu żółknie, jaśniejszy kapelusz, inna struktura skórki kapelusza; wyrasta pod brzozami.Koźlarze trudno pomylić z innymi trującymi lub niejadalnymi grzybami rurkowymi - charakterystyczna jest dla nich zadziorkowata faktura powierzchni trzonu. Dobrą cechą pomagającą w identyfikacji koźlarza babki (Leccinum scabrum) jest brak lub jedynie słabo czerwona reakcja miąższu z formaliną. Inne wymienione tu gatunki dają reakcję intensywnie czerwoną.

Koźlarz różnobarwny (Leccinum variicolor) rośnie pod brzozami w miejscach wilgotnych. Ma niebieskawozielony odcień trzonu, na cięciu, u pierwszego czerwienieje w przeciągu kilku godzin lub jest niezmienny (Leccinum thalassinum?).

Koźlarz czarny (Leccinum melaneum) ma kapelusz ciemnobrązowy do prawie czarnego i gęste czarne łuseczki na trzonie, miąższ jest bardziej zwarty.

Koźlarz topolowy (Leccinum duriusculum) - powierzchnia trzonu u podstawy zielenieje, miąższ w górnej części czerwienieje i czernieje na cięciu, wyrasta pod topolą osiką.Koźlarz topolowy (Leccinum duriusculum) - powierzchnia trzonu u podstawy zielenieje, miąższ w górnej części czerwienieje i czernieje na cięciu, wyrasta pod topolą osiką.

koźlarz (Leccinum) species are very characteristic and difficult to be missed with other mushrooms with pores.
Other koźlarz (Leccinum) members with similar cap colour: koźlarek grabowy (Leccinellum pseudoscabrum) is more compact; flesh when cut quickly becoming dark violet then black; grown exclusively under hornbeam; cap surface uneven or areolate.
koźlarz czarny (Leccinum melaneum) like koźlarz babka (Leccinum scabrum) but with dark blackish brown cap, dense black squamulles at stipe, flesh more compact.
Leccinum oxydabile flesh more compact, flesh slowly pink when cut, cap lighter, different structure of pileipelis, grows under birches.
koźlarz topolowy (Leccinum duriusculum) stipe surface at the base greenish, flesh on cut in upper part blackening, grown under Populus tremula.
koźlarz różnobarwny (Leccinum variicolor) grown under birches in boggy places; With bluish-green tint on stipe, flesh when cut slowly redding or unchanging (koźlarz różnobarwny (Leccinum variicolor). Good character of koźlarz babka (Leccinum scabrum) is no flesh reaction to formol or week pinkish. Typical to other is strong red reaction.