grzyby.pl

Tricholoma portentosum (Fr.) Quél.

gąska niekształtna, "gąska siwa" · "podzielonka" · "siwka"
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Tricholoma portentosum (gąska niekształtna)
pokrój
Tricholoma portentosum (gąska niekształtna)
Tricholoma portentosum (gąska niekształtna)
Tricholoma portentosum (gąska niekształtna)
Tricholoma portentosum (gąska niekształtna)
Tricholoma portentosum (gąska niekształtna)
Tricholoma portentosum (gąska niekształtna)

owocnik

Kapelusz ciemno szarobrązowy, z żółtawymi, zielonkawymi lub nieco fioletowymi odcieniami i z wyraźnymi, czarnymi, promieniście ułożonymi włókienkami; 50-100(120) mm średnicy, początkowo dzwonkowato-wypukły, potem rozpostarty, z obłym garbkie i nieregulanie pofalowanym, pękającym brzegiem; powierzchnia gładka, wilgotna nieco lepka, błyszcząca; brzeg długo podwinięty, ostry, z wiekiem pękający.

space

Trzon biały, plami się żółto-brązowo lub oliwkowo-brązowo; 50-80(100) × 10-30 mm, równogruby; pełny, twardy; powierzchnia wzdłużnie włókienkowata.

space

Pileus dark grey-brown, with yellowish, greenish or slightly violet hues and with distinct black radially laid out fibrils; 50-100(120) mm in diameter, initially campanulate-convex, later plane, with an obtuse umbo; surface smooth, slightly viscid when moist, glossy; margin inrolled for a long time, acute, with age rimose.

space

Stipe white, stains yellow-brown or olive-brown; 50-80(100) × 10-30 mm, equal; solid, hard; surface longitudinally fibrillose.

space

zarodniki

Wysyp zarodników biały. Zarodniki prawie kuliste do szeroko elipsoidalnych, gładkie, przejrzyste, 5-7 × 4-5.5 µm.
Spore print white. Spores subglobous to broadly ellipsoid, smooth, hyaline, 5-7 × 4-5.5 µm.

występowanie

Jest w czekliście.[105]
Pospolita. Owocniki wyrastają późną jesienią, pojedynczo lub w grupach, w lasach iglastych i mieszanych, głównie pod sosną, także pod świerkiem i jodłą.

space

space

jadalne czy trujące? 🟢!

Dobry i poszukiwany grzyb jadalny.[105]
Good edible.
Jest to pod względem pory występowania, siedliska i wartości jako grzyb jadalny jest to analog gąski zielonki (Tricholoma equestre) od której zresztą odróżnia się zupełnie innym zabarwieniem kapelusza i blaszek.

space

Podobnej barwy, pospolita gąska ziemistoblaszkowa (Tricholoma terreum) jest mniejsza i mniej masywna, ma drobnołuseczkowatą powierzchnię kapelusza i szare blaszki.

space

Considering the time it appears, its habitat and value as an edible mushroom, it is analogous to gąska zielonka (Tricholoma equestre), from which it differs in a completely different colour of the cap and the gills.

space

Similarly coloured, common gąska ziemistoblaszkowa (Tricholoma terreum) is tinier, has squamulose pileal surface and gray gills. Compare also with other grey coloured Tricholoma such as e.g. gąska pieprzna (Tricholoma virgatum).

wybrane okazy · selected collections

#4
jgadek.061111-1
leg. Joanna Gądek
/okolice Buska Zdroju/
#3
jgadek.081012-1
leg. Joanna Gądek
/Międzybrodzie Bialskie/
#7
mk.3
leg. Marek Kozłowski
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Breitenbach J., Kraenzlin F., 1991 — Fungi of Switzerland 3 - Boletes & Agarics 1st part p.428 [26III]
  • Hagara, L., Antonin, V., Baier, J., 1999 — Houby. p.166 [49]
  • Gumińska B., Wojewoda W., 1983 — Grzyby i ich oznaczanie. p.319 [5]
  • Wojewoda W., 1994 — Podręczny atlas grzybów. p.49 [4]
  • Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]
  • dane w bazie „publikacji po 2000 r.” #[4648]
    Tricholoma portentosum (Fr.) Quél. · publikacje: Flisińska 2004, Flisińska 2000, Łuszczyński 2001, Łuszczyński 2008, Ławrynowicz 2000, Fiedorowicz 2009, Kujawa 2009a, Kałucka 2009a, Ławrynowicz i Szkodzik 2002, Adamczyk 2011, Kujawa i in. 2013, Karasiński i in. 2015 , Kozłowska i in. 2015 , Grzesiak i in. 2017a, Krotoski 2012, Mleczko i Beszczyńska 2015, Wojewoda i in. 2016, Gierczyk i in. 2018, Hoffeins i in. 2017, Gierczyk i in. 2019a, Kozłowska i in. 2019 , Ślusarczyk 2019, Kujawa i in. 2019, Brzeg i Lisiewska 2018 , Grzesiak i in. 2020, Ławrynowicz i in. 2004, Fiedorowicz 2020

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji