szerzej:
na pniaczku, w słońcu skąpanym 🌞. Oprócz nich jedynak w poziomie rosnący, górka żabotowa i kukający błękit zza drzewa. Ta część lasu, daje nadzieję na podgrzybki w sezonie, bo i sosny i dęby i buki i cała gama innych drzew, ktore lepiej poznam, gdy będą miały liście. Wyprawa cudowna 😃. W drodze powrotnej zahaczyliśmy o lasek miejski - tam też życie grzybowe kwitnie. Ludzi dużo na spacerze - solo, z piesełami i kucykami 🙃. Dzięcioł wypatrzony, zawzięcie stukał w gałąź na której siedział 😂- ale chyba wie, co robi... Ja jestem z tych, co to lubią... "wejść na drzewo, popatrzeć w niebo, tak zwyczajnie.. " więc w domu nie usiedzę i grzybów zimowych poszukiwać nadal będę 😉

szerzej:
a dzisiaj zjadłem pierwszy raz zupkę z płomiennicy to jak się już nie odezwę to znaczy że to nie była płomiennica co ją zebrałem przed wigilią :))))))

szerzej:
Oprócz tego obserwacje poczyniłam - leszczyna kwitnie na bogato, śnieguliczki wygladają pięknie, a ciemiernik wprost promienieje. Czekam na weekend, może wtedy las odwiedzę?

szerzej:
I jeszcze informacja
w zeszłym roku jak były na odpowiedniej wysokości to zebrałem i zrobiliśmy w formie flaczków
przepyszne :)

szerzej:
4.30, to prawie godzina duchów 👻, a nie wstawania w zimie (prawie). Decyzja o odwołaniu wyjazdu zapadła momentalnie 😁. W swoich raportach sprawdziłam, że ostatnio miotła do lotu w świętokrzyskie używana była 8 września, a potem to już jak zwykli ludzie samochodem jeździliśmy. Wszystkie leśne bożki, które dokazywały w świętokrzyskim: Leszy, Dobrochoczy, rusałki i inne stworzenia, które ujrzeć można tylko wtedy, gdy jest się cicho, muszą wykazać się inwencją i tak, jak tylko one potrafią, przemieszczać się błyskawicznie w inne rejony swojego leśnego królestwa. No, w każdym bądź razie w puszczy ich nie spotkałam, ani też tajemniczych świateł, które ponoć pojawiały się w tu jakieś 20 lat temu. Jak wspomniałam było zimno, ale pięknie. Las jeszcze wczoraj figlowal w promieniach słońca, podwiewal liście, szumiał i niestety bzyczał - piłami 😠. Zaiste, urodzaj na te piły 🤬. Jeszcze tli się życie w pojedynczych podgrzybkach, twarde jak skały. Inne, niejadalne też dobrze, a przede wszystkim sztywno stały, ciesząc się promieniami słońca. Odwiedziłam paluchy umarlaka, które znalazłam jakiś czas temu. Dumna jestem że swojej znajomości topografii ( czysty przypadek 🤣). Paluszki jakieś takie skruszałe się zrobiły 🤔, ale i tak się nimi cieszę, bo śliczne są 😍. No, trochę pięknych grzybków znalazłam, które cieszą jakby jadalnymi były. Nie można im odmówić piękna i determinacji przetrwania. Wyprawę zaliczam do udanych. Stare przysłowie pszczół mówi 🐝: po co latać za mrzonkami, jak pod nosem ma się realistyczne, własne, lokalne eldorado 🤗. Tak więc, lasom świętokrzyskim, z Małopolskiej puszczy ślę podziękowania za gościnność, a puszczy dziękuję, że pozwala mi odkryć swe uroki na nowo. A i czekam na śnieg w puszczy, bo też pięknie będzie. To na tyle 😘

szerzej:
Miało być zakończenie sezonu w górach ale postanowiliśmy jeszcze zajrzeć do lasu podgrzybkowego na północ od Borzęcina....

szerzej:
że szkoda się po nie schylać, rzeczywiście bez aromatu. Podczas "składania się" do zrobienia zdjęcia drugiemu prawdziwkowi, Matka Natura postanowiła wybić mi z głowy grzyby w tym sezonie i to dosłownie, "pakując" mi gałąź do oka, mimo okularów, jak do jutra nie przestanie boleć, to chyba skorzystam z jakiejś porady... np. teleporady;-D. Mam tylko nadzieję, że to była pomyłka, to nie mnie chciała wyrzucić z lasu i to się więcej nie powtórzy;-D

szerzej:
Spacer lasem Bronaczowa, w trzy osoby + pies 🐶 który bardzo zainteresował się okratkiem australijskim a nie chciał szukać innych grzybków 😝 Celem był piękny spacer, a że przy okazji nadal można było coś grzybowego wśród mchów i liści wypatrzeć to tym piękniej było 😁 +Jako bonus przepiekny zachód słońca z przepiękną panoramą Tatr w tle. 🤩🤩🤩
Pozdrawiam Wszystkich serdecznie i życzę dużo radości przez całą zimę z nagromadzonych leśnych skarbów i wspomnień 🍂

szerzej:
Trochę odwróciłem kolejność i teraz napiszę trochę o grzybobraniu. Nadspodziewanie dużo borowików szlachetnych jak na 18 listopad, sporo ładnych podgrzybków brunatnych, ale większość niestety robaczywa, dziesiątki podgrzybków aksamitnych, ale również robaczywe, a często już całkiem spleśniałe, oprócz tego cała masa rożnych innych grzybków: naziemek kozionogi, chyba trafiłem też maślaczka rubinowego tylko stare osobniki, maślaki pieprzowe, pieprzniki trąbkowe w setkach, ale zebrałem tylko trochę na spróbowanie, pieprzniki ametystowe, czubajki czerwieniejące, czosnaczek szczypiorkowy, ceglastopore. Jednym słowem nadspodziewanie udane grzybobranie jak na listopad i świetny dzień na pożegnanie sezonu. Tak szczerze mówiąc to dwa tygodnie temu musiało tam być eldorado borowikowe, znalazłem wiele pociętych nóg od borowików w rozmiarze XXL. To by było na tyle. Pozdrawiam i do usłyszenia😊

szerzej:
Może i tak, ale ja uwielbiam złoto 💛. To złoto, które dzisiaj było wszędzie. Otulalo rośliny, błyszczało na drzewach -tańczące na wietrze - złoto lasu 🍂🍁. Najbardziej lubię zbierać grzyby w lesie iglastym, o zapachu żywicy, ale las liściasty, że swoimi kolorami wygląda bajecznie - a to już połowa listopada 🧡. I to szuranie do woli, szelest miedzianego złota, eeeh... I jeszcze jedno, co mi się przytrafiło... znalazłam w końcu, wlasnoocznie pierwsze w życiu, tłuściutkie, śliczniutkie... palce umarlaka! Spod pniaczka wystawały i ucieszyły mnie jak bym novemberuska conajmniej znalazła. Widziałam na zdjęciach i owszem, ale pierwszy raz spotkałam - może dla kogoś to nie pierwszyzna, ale co tam, masakrycznie się cieszę 😁. Dodam, że ludzi trochę było, bo każdy, kto mógł do lasu się udał - dwie panie z eko-torbą grzybów szukały - ale, niech tam, co im będę radości leśnej odmawiać. Mam tylko nadzieję, że w sobotę pogoda jeszcze będzie przyzwoita i ja nazbieram jeszcze podgrzybków, tych ciemnych... bo czytając wpisy z innych rejonów, można z zazdrości zieleniec 👽. Pa 😘