| ||||
|
owocnik
Owocniki duże i masywne. Kapelusz jasnobrązowy, ochrowobrązowy, zazwyczaj z mniej lub bardziej silnym tonem czerwonym, mięsnoczerwony, brązowawoczerwony, także z czerwonobrązowymi plamami; powierzchnia wilgotna nieco lepka, poza tym sucha; pokryta licznymi brązoworóżowymi łatkami, zwykle dość drobnymi i koncentrycznie ułożonymi; 50-250 mm średnicy, półkulisty, potem wypukły do płaskiego; brzeg nie prążkowany.
Trzon młody białawy, potem czerwieniejący, brązowoczerwonawy, zwłaszcza u podstawy; 100-150 x 10-30 mm; z mocnym, prążkowanym na górnej powierzchni pierścieniem, białawym lub żółtawym; podstawa trzonu w formie nieco wydłużonej bulwki o powierzchni nagiej lub z niezbyt licznymi watowatymi wałeczkami - resztkami osłony.
Sporocarps big and robust. Pileus pale brown, ochre brown, usually with more or less intensive red tones, flash-red, brownish-red, also with red-brown stains; surface subviscid when wet, then dry; with numerous brownish-pink warts, usually small and concentric; 50-250 mm broad, hemispheric, in age convex to plane; margin not strate.
Stipe at first whitish, in age reding, brown-redish, especially at the base; 100-150 x 10-30 mm; with persistent, striate (on upper side) ring, whitish to yellowish; stipe base enlarged, with ±elongated bulb, with few cottony scales or zones of volva remnants, or naked.
występowanie
Bardzo pospolity. Owocniki pojawiają się w dużej ilości już w czerwcu i wyrastają do października w lasach iglastych i liściastych, owocniki mogą się pojawiać także w suchszych okresach.
Very common. Gregarious, summer-fall in hardwood and coniferous forests, also during more dry period.
wartość
Smaczny grzyb jadalny, wydajności w zbieraniu sprzyja dość gruby miąższ, przeszkadza częste zasiedlenie przez larwy owadów. W Polsce nie ma tradycji jego zbierania, gdy np. w Czechach powszechnie zbierany.
Good edible. In Poland there is no tradition to collecting it for the table. E.g. in Czech Republic is widely collected. One must how perfect knowledge about simillar toxic Amanita e.g. muchomor plamisty (Amanita pantherina).
uwagi
Osoba zbierająca jadalne muchomory musi dobrze opanować rozróżnianie podobnych gatunków - bo są podobne silnie trujące - w szczególności łatwo o pomyłkę z muchomorem plamistym (Amanita pantherina). W odróżnieniu od muchomora czerwieniejącego ma on niezmienny miąższ, górna powierzchnia pierścienia nie jest prążkowana, brzeg kapelusza ma prążkowany (za wyjątkiem masywnej odmiany górskiej), bulwka u podstawy trzonu zwykle ma wyraźniejsze resztki osłony.
Bardzo podobny z wyglądu jest muchomor twardawy (Amanita spissa), który odróżnia się niezmiennym miąższem i wydłużonym, korzeniastym zakończeniem bulwki.
wybrane okazy · selected collections
leg. Marek Snowarski
/Dolny Śląsk, dolina Odry/ #11
leg. Marek Snowarski
/Dolny Śląsk, okolice Obornik Śląskich/ #2
leg. Marek Snowarski
/Dolny Śląsk, okolice Obornik Śląskich/ #11
leg. Marek Snowarski
/Dolny Śląsk, dolina Odry/ #9
leg. Marek Snowarski
/Dolny Śląsk, Góry Bialskie/ #4