wielkopolskie - grzybobrania od 25 wrz. do 1 paź. 2017
mm — ok. 200 na godzinę
Takiego wysypu grzybów jak w tym roku już dawno nie pamiętam, las Murzynówko, Wiosna grzybów mnóstwo przez ok 2 i pół godziny zebrałem ok 50 prawdziwków ( w moich okolicach to rzadkość ) ok 100 kolczaków, ok 300 czarnych łebków, do tego maślaki, kilka zajączków, maślaków po zebraniu kilkudziesięciu przestałem zbierać, sów też nie zbierałem chociaż było ich dużo, podgrzybków złotawych też nie zbierałem - przesyt grzybów zbiera się to co najlepsze.
mm — ok. 300 na godzinę
Rosną dosłownie wszędzie, brakowało ich tylko na drzewach, prawdziwy wysyp, średnie i duże, małe octowe sporadycznie, trafiliśmy chyba nie zbierane miejsce. 20 min potrzeba było na zebranie dużego kosza. Ogólnie 2 godziny w lesie i 40 kg podgrzybki. Nie było siły dalej zbierać. Jak żyję nie widziałem takiego wysypu, a to już prawie pół wieku.
mm — ok. 100 na godzinę
Piękne grzybki REWELACJA
mm — ok. 50 na godzinę
Pogoda wymarzona ludzi w lesie sporo, grzyby dopisały głównie podgrzybek, prawdziwek i rożnej maści koźlarze, zaobserwowano duże ilości lakówki ametystowej, maślaków sitarzy, gołąbków, muchomorów przeróżnych, mleczaje wśród których dominowały wielkością mleczaje chrząstki. Od 10.00 w lesie gdzie dominowały podgrzybki -po dwóch godzinkach podjechaliśmy z 6 km dalej do innego lasu i tam kosiliśmy też prawdziwki i koźlarze niestety nie udało się jeszcze trafić ani jednej gąski zielonki
mm — ok. 100 na godzinę
Wysyp na całego;)
mm — ok. 250 na godzinę
Głównie las iglasty muchy mniejsze a w trawach i borówkach większe czarne łebki
mm — ok. 100 na godzinę
Jestem szalona mówię Wam. Oszalałam w lesie. Sądziłam z poprzednich doniesień, że to co najlepsze w naszych- ostatnio- w grzyby biednych lasach mnie ominęło. Nie muszę pisać jak za leśnymi szaleństwami bardzo się stęskniłam, że o portalu nie wspomnę. Nie było mnie, a tam gdzie byłam, też było pięknie, ale- zawsze jest jakieś ale- tam nie mogłam szaleć i upajać wzroku naszymi przepięknymi lasami, tak w tym roku zasobnymi w grzyby. Gdyby ktoś chciał tak na szybko sprawdzić, co w lasach piszczy, to uprzejmie donoszę: rezultaty 2 godzin z małym ogonkiem spędzonych na śmiganiu leśnymi duktami, po obrzeżach i gdzie mi tylko się zamarzyło: kozak szary- malutki, wzrost do 10 cm kapelusiki od 2- 7 cm, młodziaczki jeszcze ciepłe- 129 szt. Kozaki czerwone: te we wszystkich możliwych rozmiarach - 15 szt. Kozaki białe- przepiękne- jak wisienki na kozakowym torcie- 4 szt. Borowiki szlachetne- dostojne, słusznych wymiarów, zdrowiuteńkie, przeurocze w ilości 14 szt. podgrzybki, te widywałam piękniejsze, ale co robić, takie znalazłam i na susz w sam raz- 40 szt. Na deserek po takim daniu grzybowego przekroju przepiękne wyrośnięte kureczki w ilości 2 garści- czyli czapka by była. Wczoraj przeleciałam tylko- z braku czasu- po łebkach Wasze doniesienia, gdzieniegdzie komentarz o końcu wysypu- to jak by mnie ktoś do żywego rozżarzonym metalem przypiekał. Wszystkie sprawy poutykałam po kątach i dziś przy cudownej typowo grzybowej pogodzie w las. Ranek chłodny z rosą i mgłą, później słoneczko - po prostu rewelacja. W lesie o godz. 8. Las skąpany już w porannym słoneczku, brak wiatru i całą bałałajkę tylko widoki mnóstwa samochodów wszędzie, po drodze, gdzie tylko do lasu można było wejść psuły. Dosłownie pogranicza lasów, parkingi leśne załadowane po brzegi. Myślę sobie chciałaś pięknego wielkiego lasu bez granic to masz. Zaparkowałam i do dzieła. Najpierw chwile spędzone sam na sam z naturą-ja zawsze jakieś odizolowane od całego świata miejsce znajdę. I tak bym stała, patrzyła, podziwiała i wdychała to rześkie ranne powietrze bez końca, gdyby nie fakt, że dawno w naturze grzyba na oczy nie widziałam. Maślaków, sitarzy, muchomorów, wszelakich blaszkowców w lesie zatrzęsienie. Można powiedzieć, że po grzyby można było kosą ciąć. ale nie te po które ja przyjechałam. Okazało się, że oddalając się od parkingów, w głąb lasów można zapomnieć o wszędobylskich grzybiarzach z nawoływaniami. Udało mi się tak w pojedynkę z godzinkę sam na sam z grzybkami pobyć. Urzekły mnie koźlarze- dopiero co wychodzące ze ściółki, młodziutkie, rosnące obok siebie po 3-5 szt. Dopiero zniżając się do ich poziomu zauważało się braci i siostry. Wróciłam przeszczęśliwa. Może i nie mam dziś na kącie kilkudziesięciu borowików- co było by super- ale i tak moja radość z efektów przeszła oczekiwania. Co najważniejsze- wszystkie przywiezione grzybki bez jakiegokolwiek farszu. W domu musiałam tylko powalczyć z paroma maleńkimi ślimaczkami uczepionymi to tu to tam. Grzybki oczyszczone, posegregowane, jedne się suszą, inne jeszcze oczekują na kolejkę. Fotki nie za bardzo, ale nic nie poradzę. Taka byłam dziko spragniona lasu, że do foto nie miałam głowy. Ściskam serdecznie wszystkich Was moi kochani, za którymi bardzo się stęskniłam- serdecznie pozdrawiam i przepraszam za brak mojej aktywności. Oby te cudowne jesienne dni z grzybkami w roli głównej trwałłłłłłłłłłłłłłłły i trwałłłłłłłłłłłłłłłły do grudnia i to wszędzie. Pozdrawiam :)))))))))))
mm — ok. 50 na godzinę
Od 6 w lesie i nie było jeszcze ludzi ale niestety jasno też jeszcze nie było. Początek za Wronkami a dokładnie między Jasionną a Kruteczkiem kilka postojów i tam podgrzybki, piaskowce sporo i około 40 rydzy ale trzeba trafić w miejsce. Później do Miałów na godzinkę i tam już głównie młode kozaki, kilka prawdziwków, 4 sowy i garść kurek. maślaków wszędzie pełno ale nie zbierałem. Koło 11 powrót i po drodze już głównie grzybiarze w zatrważających ilościach. Czegoś takiego jeszcze w tym lesie nie widziałem w rekordowej przecince 20 samochodów. Jednak przy ilości maślaków pewnie każdy znajdzie coś dla siebie.
mm — ok. 30 na godzinę
Nikt zapewne nie ma pojęcia gdzie ja dzisiaj byłam. Ano- jak na prawdziwego nałogowca przystało- w naszych cudownych jesiennych lasach. Ze zbiorami z wczoraj jakoś się uporałam i stwierdziłam, że obowiązki i inne zajęcia nie zając- nie uciekną- i poprzestawiałam sobie grafik - dopasowując czas pod pobyt w lesie. Wstałam przed wszelkimi kogutami. Skoro świt - na budzik- przed 5 rano. Pogoda- jak na moje plany- idealna. Rosa, +10 na plusie, bezchmurne niebo- ciemno było, ale gwiazdy też. Pozbierałam się i już o 6.30 zameldowałam się w moim ulubionym- mniej grzybnym, ale prawie prywatnym, bo bezludnym lesie. Szaro było. Na wschodzie zaczynało rozświetlać niebo poranne słoneczko- taki jaśniejszy poblask. Wchodzę w las i na dzień dobry w tej szarudze znajduję pod sosenką pierwszego borowika. Wyglądał z igliwia tylko kapelusz. Niestety w lesie nie widziałam, ale wcześniej odkryły go czerwie. Powoli, nie spiesząc się, w oczekiwaniu na jasność rozpoczęłam moje te ta te z lasem. Następnym łupem okazał się piękny podgrzybek na grubej nóżce- nie to co wczoraj do kosza ładowałam. Słoneczko łaskawie tymczasem zaczęło wyłaniać się coraz śmielej. Ani się nie spostrzegłam, gdy zamiast oświetlać las, zaczęło mi świecić prosto w oczy. Pomalutku zaglądając pod każdy napotkany krzaczek koszyk zaczął się zapełniać, Zdecydowanie wolniej niż wczoraj. Ale coś za coś- byłam blisko, krótki dojazd, żadnych grzybiarzy- tylko ja, las, borowiki, koźlarze, podgrzybki i ja. Uroczy poranek w chłodnym, gdzieniegdzie pokropionym rosą lesie. Na krzewach coraz to mniej liści. Te pod nimi zdecydowanie utrudniały poszukiwania grzybków. Inne listki w odcieniach żółci jeszcze się nie poddawały. Czasami ciszę przerywały spadające gdzieniegdzie z sosen szyszki. Ściółka pod stopami szeleszcząca, suchuteńka. Gałązki pod stopami nieprzyjemnie trzaskają, Tylko mech puszysty i jakby z innej planety- napity wodą, zielony, aż odstający od podłoża. Pięknie, po prostu pięknie. Grzybów "blaszkowych" całe stada- od bieli po szarości. No i oczywiście nr I w lesie i na obrzeżach- stada przepięknych muchomorów czerwonych. Stawiam je na równi z borowikiem. Cud natury- balsam dla oczu. Tak ze spokojem idąc to w prawo, to w lewo nazbierałam: 10 szt przepięknych atlasowych borowików- podobnych do tego z foto lub większych. Ten na foto, to nie był borowik, to była górka igiełek pod sosną- dość spora- po delikatnym ich usunięciu ukazała się ON - z kapeluszem jakby w żółtej-złotej koronie. Następne były koźlaczki - tych zgarnęłam dzisiaj tylko 4 szt. Ostatnie do raportu stawiają się przeurocze na grubych nóżkach podgrzybki- 1 sz aksamitny- w sumie 51 szt. Koszyk pełen, ja szczęśliwa, czas minął cudownie. Las skąpany w porannym słońcu kusząco zapraszał znów do odwiedzin. Sądzę, że jeszcze coś dla mnie szykuje. Serdecznie wszystkich pozdrawiam i powiadam Wam lasy w październiku to cudowne zjawisko :)
mm — ok. 40 na godzinę
Jak na popołudniowy wypad w niedziele nie jest źle. Ludzi w lesie dużo. Zbierałem prawie z roweru, przy ścieżce. Brunatne wszystkie nagryzione przez ślimaki. Sporo bardzo dużych zostało w lesie, niektóre wyjedzone na gładko od spodu. Zajączki za to jak malowane, w sam raz do słoików. Do tego jeszcze cztery kanie. Trzeba wdepnąć w miejsce gdzie jeszcze nikt nie szukał.
mm — ok. 40 na godzinę
2 godziny zbierania, zagajniki głównie sosnowe:55 rydzów, 3 prawdziwki, 7 kozaków, 15 kani
mm — ok. 50 na godzinę
Okolice nowego tomyśla mnie nie zawiodły... podgrzybki, prawdziwki, parę kozaków. Nie zbierałam zajączków i złotoporych. Piękny spacer
mm — ok. 60 na godzinę
Ranek piękny, ale chłodny. A i z grzybami słabiej jak w tygodniu. Myślę że zanosi sie na pełniową pauzę
mm — ok. 20 na godzinę
A to już wypad z popołudnia przed niedzielnym szlagierem piłkarskim. Myślę że grzybasek jest tak samo piękny jak wynik Kolejorza z Legią