szerzej:
i mogłam nacieszyć oczy borowikami szlachetnymi, wpadały też ceglasie, różności maślakowe i kanie. W październiku do powyższej ferajny dołączyły rydze, sarniaki i dwa zabłąkane Koźlarze pomarańczowożółte. A podgrzybki coś nie mogły u mnie wystartować. Mam niedosyt ich widoku. W listopadzie 13 pięknych ceglasi wpadło do koszyka i 3 kurki. Sypnęło też wodnichą późną, ale ja jej nie zbieram. W grudniu tylko raz byłam w lesie co zaowocowało zbiorem płomiennicy i uszaka bazowego.
Sezon jak dla mnie za krótki. Niejednokrotnie zastanawiałam się gdzie jechać, by coś uzbierać. Brakuje mi w tym roku koźlarzy czerwonych, niestety ktoś wyczaił moją"Berecikową Górkę". Koźlarze pomarańczowożółte też zastrajkowały łącznie z podgrzybkiem jak pisałam wyżej. A do plantacji pieprznika trąbkowego nie dotarłam, bo albo już kosze były ciężkie, albo GREJ-owa noga😄odmawiała współpracy. Wspomnę jeszcze o grzybkach, które widziałam po raz pierwszy w życiu. Nie są to jakieś super rzadkości, ale mnie bardzo ucieszyły :). A była to głownia kukurydzy, łycznik ochrowy, mądziak malinowy, boczniaczek pomarańczowożółty i smolucha bukowa.
Dziękuję za miło spędzony rok z Wami :). Pozdrawiam wszystkich, Admina i czytających to forum. Życzę udanego kolejnego sezonu (⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠✿⁠).

szerzej:
I Q 2024,
zaskoczył nas pozytywnie, bo dwa grzyby zimowe obrodziły w tym roku bardzo. Generalnie ucho bzowe pojawiło się tam gdzie zawsze plus na nowych czasami zaskakujących miejscach. Zrobiliśmy solidne zapasy tego grzyba w wersji suszonej i mrożonej. Płomiennica zimowa zrobiła nam też miłą niespodziankę. Piękne i zdrowe pióropusze tego grzyba zbieraliśmy na raty w wielu miejscach, pozwalając sukcesywnie rosnąć małym egzemplarzom. Najsłabiej z całej trójcy zimowe wypadł boczniak ostrygowaty. Niewielkie ilości i raczej sporadycznie spotykane gniazda nie pozwoliły nawet na zrobienie choć małej porcji flaczków za którymi przepadamy. I taki był cały pierwszy kwartał. Bez wyjątku, każdy z tych trzech miesięcy.

II Q 2024,
jak ręką odjął z początkiem kwietnia skończyły się grzyby zimowe i nastąpiło totalne bezgrzybie. Pojedynczo znajdowane maślaki zwyczajne i Koźlarze trudno nazwać grzybobraniem, a raczej wybrykiem natury. Choć jeden rekord padł. Pierwsze maślaki w kwietniu. Jak żyjemy takiego wypadku w lubuskim nie było. Podsumowując ten kwartał można napisać tylko jedno, totalna lipa.

III Q 2024,
w tym kwartale król był tylko jeden, to pieprznik jadalny. Pierwsza połowa kwartału to był wręcz wysyp jakiego nie pamiętamy. Rekordowy dzień to 7,2 kg. Rekordowy rok, to ponad 46 kg drobiu. Oczywiście połowa rozdana po rodzinie. Druga połowa w suszu i zamrożona, bo zimą sos kurkowy to krem de la krem wysiłku poniesionego latem. A serca nasze podbił pieprznik z boczkiem w pierogach. Takim daniem raczyła nas Danusi mama. W połowie sierpnia panujące upały zabiły pieprznika. Wygasł i już się nie odbudował. Dopiero w trzeciej dekadzie września coś się zaczęło ruszać. Wyskoczyły czubajki, maślaki, Koźlarze, pojedyncze Borowiki i podgrzybki zwiastowały nadchodzący sezon. Lokomotywa lubuska ruszała powoli i ospale jak pisał Villain. Nadmienimy jeszcze tylko że w sierpniu odbyliśmy fantastyczną podróż niczym do Narni. Do swojej zaczarowanej Rubinowej Doliny zabrali nas Maciej i Marzena. Oczywiście towarzyszył nam wierny druh Rubik. Pomimo tego że grzybów za wiele wtedy nie znaleźliśmy to zapamiętamy ten dzień na zawsze. Piękne widoki. Teren wręcz bajkowy. Ech, nasza lubuska patelnia do pięt nie dorasta terenom Rubinowej. Kiedyś tam wrócimy. I tyle można napisać o trzecim kwartale.

IV Q 2024,
październik to już była bajka. Borowiki były wszędzie i bawiły się nami. Takich zapasów borowika pod każdą postacią jeszcze w życiu nie mieliśmy. A od lat trwająca wojna na Borowiki pomiędzy D&D nie miała końca. Dobrze się bawiliśmy, a o to przecież chodzi. Sumarycznie potyczki wygrała Danusia. Sromotnie skopała mi tyłek, choć nie narzekam, focha przynajmniej nie było. podgrzybek brunatny w dużych ilościach, zadowalających wszystkich grzybiarzy. Koźlarze już jakby w odwrocie, bo dla nich to był najsłabszy rok od lat. Płachetka zwyczajna w wysypie niespotykanym, nie do wyzbierania. Tylko nasz sztandarowy maślak pstry tym razem nas nie pokonał. Nie było wysypu jak w poprzednich latach. Zbieraliśmy go na bieżąco. Ale i frekwencja w tym roku była niespotykana. Na wjazdach do lasu brakowało miejsc parkingowych. Wyglądało to tak, jakby nagle wszyscy pokochali grzyba. Pierwsza połowa listopad to już grzyby blaszkowe. Z czystą i nieukrywaną przyjemnością zbieraliśmy gąski zielone, rydze, wodnichę późną i opieńkę miodową. Kolorytu koszykom dodawały jeszcze pojedynczo znajdowane Borowiki, podgrzybki i maślaki pstre. Drugi nocny przymrozek dodatkowo z opadem śniegu przyszedł w nocy z 20 na 21 listopada. Wtedy las przestał być gościnny. Powoli do tego dojrzewaliśmy, a pierwszym sygnałem był 11-ego znaleziony boczniak ostrygowaty, co zwiastowało początek sezonu na grzyby zimowe i zakończenie sezonu jesiennego. Pierwsza połowa grudnia płomiennicą zimową stała. Te zaobserwowane jeszcze w listopadzie już nadawały się do zbioru. Ucho jakby uśpione, a boczniak przestał owocować. Zdarzały się też takie niespodzianki jak znalezione 15-ego pieprzniki jadalne, sztuk 6 i w Wigilię Bożego Narodzenia sztuk 7. Z lekką zazdrością obserwowaliśmy Wasze piękne zbiory boczniaka w innych województwach. Może w kolejnym roku przyjdzie nasza kolej na tak piękne zbiory i tego będziemy się trzymać.

Jeśli mamy się pokusić o podium za 2024 rok to zdecydowanie wygrywa pieprznik jadalny, na drugim miejscu borowik, na trzecim, trudna decyzja, ale chyba gąska zielona. Tyle gąski co w tym roku nie nazbieraliśmy w żadnym poprzednim. Największe niespodzianki in minus czyli podium porażek roku to koźlarze pomarańczowożółte, maślak pstry i koźlarz babka. I jak co roku nowości. W tym roku spróbowaliśmy po raz pierwszy purchawki chropowatej. Dobra, ale szału nie robi. Zaliczona. Więcej zbierać nie będziemy. I po raz pierwszy znalezione to lejkowiec dęty. Zaskoczył nas skubany, bo jestem rodowitym gorzowianinem i wcześniej śladu tego grzyba w naszych lasach nie było. I to byłoby na tyle jeśli chodzi o 2024 rok. Dodam jeszcze tylko że do momentu umieszczenia tego podsumowania na portalu odbyliśmy w mijającym roku 84 wypady do lasu co skrzętnie udokumentowane zostało raportami. Owszem było jeszcze kilka wypadów bez raportu, ale to takie o których lepiej zapomnieć, po prostu tylko się odbyły i zostały zaliczone do spacerów relaksacyjnych. No i oby ten przyszły rok nie był gorszy. Tego sobie i Wam życzymy, Darek i Danusia oraz nasz wierny druh Demon.