szerzej:
W najbliższym tygodniu jest splot różnych spraw, stąd nie wiem jak będzie z grzybami, najmniej do 22 października. Jakby nie było na pewno nie będę mógł sobie pozwolić na robienie opieniek w occie, a wszystko wskazuje, że te już na moich miejscówkach są. Zobaczymy co będzie w niedzielę, bardzo poważnie zastanawiam się, by porzucić rower i udać się pieszo w Puszczę Bukową w poszukiwaniu borowików. Razem to już sześć znalezionych pod rząd zdrowych borowików, tej jesieni, przez całe lato napotkałem ze 20, z tego 100 % robaczywe. Czy warto teraz próbować szukać borowikowych miejscówek ? O ile w terenie nizinnym rower, mapa w kieszeni i nie przejmowanie się gdzie wyjadę, daje mi przewagę, to w Puszczy Bukowej, górzystej z dużą ilością trudnego terenu jest kulą u nogi. Może wymyśle coś innego ? Zobaczymy, jak się to wszystko ułoży.

szerzej:
Te nadodrzańskie lasy mają swoją odrębność - sezon grzybowy tu jakby się dopiero zaczynał. Dwa tygodnie temu nie było żadnych grzybów, teraz pokazały się małe podgrzybki, czyli wszystko jeszcze przed nami.

szerzej:
Po pobudce w dniu dzisiejszym i rzucie okiem za okno stwierdziliśmy, że przepiękna deszczowa pogoda w sam raz nadaje się na kolejną wycieczkę do lasu, w którym oczywiście przestanie padać i się przejaśni. A mapy radarowe? E kto by tam wierzył tym łapiwiatrom :) Tak więc po śniadaniu i drobnych zakupach pakujemy wiadra i sztormiaki do Fiata i jedziemy do lasu. Wcześniej odbyliśmy dłuższą naradę produkcyjną co do miejsca grzybobrania. Po dyskusji wszystkich za i przeciw postanowiliśmy niejako dokończyć penetrowanie lasów pomiędzy Cieszynem a Rzepowem i Głeboczkiem. Jedziemy więc nieco inną trasą i zaraz za Cieszynem wypada nam pierwszy postój. Na marginesie faktycznie przestaje padać drobny kapuśniak ale za to zaczyna grubsza mżawka :) A resztę uzupełnia woda strącana wiatrem z drzew. Chyba jednak wyszło to nam na dobre gdyż po przybyciu na miejsce stwierdziliśmy, że plecak z zapakowaną wodą pozostał w domu. Przynajmniej mi nie zmókł :) a na brak wody raczej nie narzekaliśmy oboje :) Las i nasze miejscówki pozmieniały się diametralnie przez działaność leśników. Nie było nas tutaj ładne kilka lat. Całe połacie starodrzewiu zostały wycięte, w tym miejscu rośnie młodnik i to już dobrze podrośnięty. Ruszamy więc nucąc deszcz jesienny deszcz. Na pierwsze podgrzybki nie trzeba czekać. Pojawiają się całymi rodzinkami, ale muszę przyznać że jest ich nieco mniej niż wczoraj. Może dlatego, że penetrowaliśmy nieco inny typ lasu. Natomiast liczniej pojawiają się prawdziwe co nas bynajmniej nie martwi. Jest znacznie więcej niż wczoraj maślaków i to młodych, zarówno zwyczajnych jak i modrzewiowym a ładnej złotej barwie. Pochmurny i krótki październikowy dzień nieubłaganie się kończy. Prawie po ciemku wyciągam jeszcze trzy boletusy spod buczyny, na koniec tradycyjnie zabieramy kilka leśnych "schabowych" na kolację (tych rośnie ogromna ilość) i czas wracać.
Ps. Ze względu na niezbyt korzystne meteo nie robiłem dzisiaj zdjęć, załączam tylko fotkę zrobioną już w domu z częścią zbiorów.
Serdecznie pozdrawiam Admina i wszystkich Pozytywnie Zagrzybionych.

szerzej:
PO miesięcznej przerwie mogliśmy się znowu zameldować wraz z Lepszą Połową w przepięknych lasach Pomorza Zachodniego. Na początek postanowiliśmy odwiedzić naszą starą miejscówkę a właściwie to kilka miejsc pomiedzy Cieszynem a Rzepowem i Głęboczkiem. Mieliśmy :) ale musieliśmy dać sobie spokój już po pierwszym miejscu zaraz za Cieszynem :) No ale po kolei. Jazda samochodem za Złocieńca nie trwa długo. Na pierwszy ogień bierzemy na celownik miejsce zwane przez nas kwadratami lub szachownicą z racji posadzonych w szachownicę sosen i brzóz. W sosnach w poprzednich laatch była ogromna ilość rydzy a w brzozach kozaków. Nie tym jednak razem. I owszem trafiamy czasami na "rudego" ale w porównaniu do lat poprzednich jest ich niewiele. Troszkę lepiej jest z kozakami. Natomiast w ogromnej ilości rosną kanie. Z grzybów niejadalnych i trujących uderza masa muchomorów czerwonych i tradycyjnie olszówek. Muchomorki rosną sobie w harmonii z innymi gatunkami nawet z prawdziwymi :) Dziwne jest, że na tym miejscu nie trafiamy na podgrzybki, jeśli nie liczyć nie zbieranych przez nas podgrzybków złotych. Tych rośnie cała masa. No ale to tylko do czasu. W końcu znajduję rodzinkę tak ze 30 sztuk, Żona kolejną. Idziemy pomału dalej z intencją spenetrowania starodrzewiu sosnowego pod kątem występowania boletusa. Tak ale... nie pozwalają nam na to podgrzybki zazdrosne jakieś o te prawe czy co? Pojawiają się w ilościach jakby ktoś je celowo siał. W tym miejscu zaznaczam, że pomimo wieloletniego włóczenia się po lasach nie tylko w Polsce taki potężny wysyp trudno mi sobie przypomnieć. Owszem podrzybków bywało całkiem sporo a jak ktoś zna tutejsze lasy to bez trudu znajdował takie leśne "grządki" obsiane podgrzybkami. Ale to były miejscówki a w tym roku podgrzybki rosną wszędzie. Wystarczy po prostu wejść do lasu :) Nie pozostało nam nic innego jak strategiczny odwrót do samochodu, pozostawienie łupów w sammochodzie i ponowny wymarsz na miejscówkę. Idziemy fragmentem niedokończonej autostrady Berlin-Królewiec. Widać tutaj wykonane nasypy i jakieś inne prace ziemne, samej autostrady na szczęście nie zdążono zbudować. Wchodzimy we wspomiany starodrzew sosnowy gdzieniegdzie poprzetykany świerkiem i brzozą. podgrzybki meldują się a jakże całymi gromadami, ale mając pod dostatkiem chętnych do zabrania wybieramy tylko te eksportowe :) W końcu pojawiają się i prawdziwe a tutaj prym wiedzie moja Lepsza Połowa. Trudno muszę przełknąć gorzką pigułkę i za karę nieść jej wiadro z grzybami. Trafiamy na nieliczne kurki (co się z nimi stało w tym roku nie wiem) i nieco liczniejsze maślaki. Wracamy czymś w rodzaju przesieki pomiędzy starodrzewiem sosnowym a młodniakiem. Tutaj udaje mi się nieco odkuć jeśli chodzi o prawe :) Co niestety nie zwolniło mnie z karnego noszenia wiaderka :) A ponieważ dzień pomału się kończy i czas było wracać zbieramy szybko kilka kań dla urozmaicenia kolacji. Do tej pory nie zbieraliśmy ich ze względu na ich kruchość. Jeszcze rzut oka na miejscówkę kilka głębokich wdechów leśnym powietrzem i wracamy przerabiać nasze zbiory :)
Pozdrawiam serdecznie Admina i Leśnych Ludków