opis
występowanie
dla grzybiarzy
Pieczarki to saprotrofy. Spotkamy je na łąkach, pastwiskach i w lasach.
W grupie pieczarek żółknących w miejscach otarcia jest, obok jadalnych, gatunek trujący (powoduje zaburzenia żołądkowo-jelitowe) - pieczarka karbolowa (Agaricus xanthodermus). Rozpoznamy ją po bardzo nieprzyjemnym zapachu karbolu, fenolu. Ta zapachowa reguła odnosi się wyłącznie do pieczarek.
uwaga na muchomory
You must have at list this knowledge. There is fundamental difference between Agarics and Amanitas. Amanitas has white or whitish gills and white spore print. Agarics gills are white only when very young. Agarics got dark brown, chocolate-brown spore print. It is enough to lay on paper (gills down) cut of cap and after few hours you have clear spore print and no doubt. You must not collect very young mushrooms - it means in the "egg" form because there is no clear if volva is present or not (deadly Amanitas has volva, Agaricus has not) and it is impossible to chek colour of the gils.
Miąższ czerwienieje lub jest niezmienny. Próba Schaffera negatywna.
Pierścień zwieszony (daje się ściągać ku górze) lub zanikający.
Ostrza blaszek z podstawkami i zarodnikami. Sekcja Intermediae
aestivalis
altipes
Ostrza blaszek sterylne.
Miąższ przybiera barwę krwistoczerwoną (karminowoczerwoną). W lasach. Sekcja Sanguinolenti.
Kapelusz biały lub jasny; nagi lub drobno łuseczkowaty.
deylii
benesii
silvaticus
Kapelusz brązowy lub brązowymi łuskami (zwykle grubymi).
lanipes
medio-fuscus
-- trzon z bulwkowatą podstawą
impudicus
---- zapach inny, nie przypominający czubajeczka cuchnąca (Lepiota cristata); miąższ wyraźnie przebarwia się krwistoczerwono
langei
silvaticus
Miąższ niezmienny, biały lub słabo czerwieniejący. Sekcje Agaricus i Sanguinolenti.
Gatunki o wysmukłym trzonie, rosnące w lasach.
impudicus
depauperatus
squamulifer
Mięsiste owocniki z krótszym, krępym trzonem, nie wyrastające w lasach.
Kapelusz ciemnobrązowy. Trzon z brązowymi paskami.
vaporarius
lanipes
Kapelusz białawy. Trzon ze smugami.
bresadolianus
spissicaulis
Pierścień skórzasty, wzniesiony ku górze (daje się ściągać ku dołowi), często połączony z osłoną całkowitą. Cystydy na ostrzu blaszek. Sekcja Duploannulatae.
Podstawki dwuzarodnikowe.
bisporus
Podstawki czterozarodnikowe.
Kapelusz biały do kremowego.
bernardii
bitorquis
gennadii
Kapelusz ochrowy do brązowego.
maleolens
subfloccosus
Pierścień wełnisty, nikły (nie daje się ściągać). Ostrza blaszek z podstawkami, bez cystyd. Sekcja Agaricus.
campestris
blaszki dojrzałe czekoladowobrązowe;
trzon nie dłuższy lub nieznacznie dłuższy niż średnica kapelusza; powierzchnia włóknista do drobno kłaczkowatej; pierścień błoniasty, zwisający, słaby, delikatny, zanikający;
miąższ biały, na cięciu powoli i słabo różowiejący; zapach przyjemny, grzybowy, nie anyżowy; otarta powierzchnia owocnika nie zmienia zabarwienia
campeobrunneus
Trzon żółknący (przynajmniej u podstawy) lub żółknący kapelusz (jeżeli żółknie podstawa trzonu i dodatkowo czerwienieje patrz A. lanipes).
Wynik próby Schaffera negatywny. Zapach przypominający karbol lub jodoform (najsłabszy w podstawie trzonu). Miąższ i podstawa trzonu natychmiast po uszkodzeniu przybierają barwę żółtą do pomarańczowej. Sekcja Xanthodermatei.
Podstawa trzonu zwykle bulwkowata.
xanthodermus
placomyces
phaeolepidotus
Postawa trzonu nie jest bulwiasta
pilatianus
Próba Schafera daje wynik pozytywny. Zapach przeważnie przypomina anyż lub gorzkie migdały. Sekcja Flavescentes = Arvensis
Małe, delikatne owocniki. Kapelusz średnicy 1.5 - 5 cm. Podsekcja Minores.
Młode blaszki żywo różowe. Kapelusz biały, blado skórzasty. Ostrza blaszek z zarodnikami.
comtulus
rusiophyllus
Młode blaszki szare, szaroróżowe. Podstawa trzonu cebulkowato zgrubiała. Ostrza blaszek sterylne.
semotus
purpurellus
dulcidulus
Owocniki średnie do dużych. Średnica kapelusza 4 - 20 cm.
Kapelusz biały do jasnoochrowego. Podsekcja Arvenses
Średniej wielkości, cienkomięsiste owocniki ze smukłym trzonem. Kapelusz i trzon z żółtymi plamami. Zapach anyżu. W lasach.
leucotrichus
silvicola
Duże, mięsiste owocniki z mocnym trzonem (ponad 12 mm średnicy). Miejsca uciśnięte żółkną.
arvensis
blaszki dojrzałe purpurowobrązowe, czarnobrązowe;
trzon nieco rozszerzający się ku podstawie lecz bez bulwki; owierzchnia gładka, otarta żółknie; pierścień trwały, gruby, spodnia strona kosmkowata lub łuseczkowata;
miąższ biały, nieco żółknący - w podstawie trzonu i pod skórką kapelusza; zapach anyżowy lub migdałowy, nie zawsze wyraźny