• R
piecz. wielkozarodni.
A. macrosporus
A. stramineus
• 1
pieczar. kompostow.
A. vaporarius
opis
Owocniki mięsiste; przeważnie duże lub średnie. Kapelusz biały do brązowego; powierzchnia naga lub z mniej lub bardziej rozwiniętymi łuseczkami; sucha. Blaszki wolne; początkowo białawe, szybko różowe lub szaroróżowe potem czekoladowobrązowe, brązowo-czarne; dość gęste. Trzon z przyrośniętym, zwieszającym się lub wzniesionym pierścieniem - pozostałość błoniastej osłony; podstawa trzonu bez pochwy, może być bulwkowato zgrubiała; trzon łatwo oddziela się (wyłamuje) z kapelusza. Wysyp zarodników czekoladowobrązowy. Zarodniki elipsoidalne lub migdałowate, gładkie.
Fruiting body fleshy; usually big or medium. Cap white to brown; surface glabrous or with more or less distinct scales; dry. Lamellae free; at first whitish, then pink, gray-pink, at maturity chocolate-brown, blackish-brown; quite crowded. Stipe usually with attached ring - veil remnant; stipe base with out volva, sometimes enlarged bulbous; stipe cleanly separable from cap. Spore print chocolate-brown. Spores ellipsoid or almond shaped, smooth.
występowanie
W Europie występuje ok. 60 gatunków. Wszystkie to naziemne saprofity. Rosną w lasach i poza nimi.
In Europe ca. 60 species. All of them are terrestrial saprobionts. In woods and outside of forests.
dla grzybiarzy
Do tego rodzaju zalicza się wiele gatunków o dużych i średnich owocnikach. Kapelusz często biały, ale także z brązowymi lub żółtawymi łuseczkami. Blaszki wolne, dojrzałe są ciemnobrązowe. Trzon z pierścieniem. Podstawa trzonu u większości gatunków bez pochwy.
Pieczarki to saprotrofy. Spotkamy je na łąkach, pastwiskach i w lasach.
W grupie pieczarek żółknących w miejscach otarcia jest, obok jadalnych, gatunek trujący (powoduje zaburzenia żołądkowo-jelitowe) - pieczarka karbolowa (Agaricus xanthodermus). Rozpoznamy ją po bardzo nieprzyjemnym zapachu karbolu, fenolu. Ta zapachowa reguła odnosi się wyłącznie do pieczarek.