opis
Kapelusz biały, białawy, z wiekiem blado ochrowy, żółknący; 80-120(150) mm średnicy, półkulisty, z wiekiem płaski, czasem z obłym garbkiem; powierzchnia sucha, gładka, aksamitna, rzadko pękająca na drobne, cienkie przylegające łuseczki, otarta przebarwia się mniej lub bardziej żółto, ochrowożółto.
Trzon biały, białawy; 50-160 x 10-20 mm, nieco rozszerzający się ku podstawie lecz bez bulwki; powierzchnia gładka, poniżej pierścienia rzadko drobno łuseczkowata, otarta żółknie; trzon pełny, z wiekiem wydrążony. Pierścień trwały, gruby, spodnia strona pierścienia pęka gwiazdkowato na wyraźne ułożone obwodowo łuseczki.
Pileus white, whitish, in age pale ochre, yellowing; 80-120(150) mm broad, hemishperic, plane in age, sometimes with obtuse umbo; surface dry, smooth, satiny, rarely cracking on minute, addpressed scales; bruising more or less yellow, ochra-yellow.
Stipe white, whitish; 50-160 x 10-20 mm, enalarged downwards, base not bulbous; surface smooth, below ring slightly wooly or scaly, bruising yellow; solid, hollow in age; ring membranous, persistent, thick, underside cracking star-like leaving distict radial scales.
zarodniki
Wysyp zarodników czekoladowobrązowy. Zarodniki elipsoidalne, gładkie, 7-9 x 5-6 µm.
Spore print chocolate-brown. Spores ellipsoid, smooth, 7-9 x 5-6 µm.
występowanie
jest w czekliście [105]
Częsta. Od lata do jesieni, zwykle w grupach, poza lasami, na łąkach, pastwiskach, w zaroślach i na brzegach lasów, w lasach iglastych i liściastych; na ziemi i na kompoście; od maja do października.
Common. Summer-fall, outside of forests, on grass-lands, pastures, parks, on the edge of woods.
jadalne czy trujące? 🟢!
uwagi
pokazana po zalogowaniu
Drugi rosnący poza lasami pospolity gatunek pieczarki – pieczarkę łąkową (Agaricus campestris) odróżnimy po tym, że dojrzewająca ma żywo różowe blaszki oraz przyjemny grzybowy, „pieczarkowy zapach” lecz nie jest to zapach anyżowy; jej pierścień jest słaby cienki i delikatny i wraz ze wzrostem szybko zanika.
Jeśli podstawa trzonu silnie żółknie a pieczarka ma nieprzyjemny zapach karbolu, to jest to trująca pieczarka karbolowa (Agaricus xanthodermus).
pokazana po zalogowaniu
Podobne cechy ma biała, żółknąca, o zapachu anyżu, ale rosnąca w lasach: pieczarka bulwiasta (Agaricus silvicola) odróżnimy ją dzięki wyraźnej, obrzeżonej bulwkowatej postawie trzonu.
pomyłki z muchomorami
pokazana po zalogowaniu
Blaszki młodych pieczarek są jasne. W trakcie dojrzewania różowieją i następnie stają się ciemnobrązowe, tak samo jak i barwa wysypu ich zarodników. Jest to cecha pewnie odróżniająca pieczarki od muchomorów. Muchomory mają zawsze białą barwę wysypu zarodników i także w wieku dojrzałym jasne, zwykle białe blaszki.
Zbieranie dojrzałych pieczarek, tj. w fazie brązowych blaszek, nie grozi więc tragiczną pomyłką z muchomorami, zwłaszcza z białymi silnie trującymi muchomorami jak np. muchomor jadowity (Amanita virosa) lub muchomor zielonawy odm. biała (Amanita phalloides var. alba).
wybrane okazy · selected collections ⇈
#6
leg. Marek Snowarski
/Kotlina Kłodzka, Krowiarki/
#6
leg. Marek Snowarski
/Wrocław/
#3
/Jurata/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Agaricus arvensis [🔉 a·ga·ri·kus *] • (pl) pieczarka biaława · pieczarka polowa • Horse Mushroom /en/
Agaricus; agarikum, -i (n)
(lat. z gr., subst., f)
— nazwa rodzaju grzybów, przyjęta z gr. αγαρικον i łacińskiego agaricum,-i (n) - odnosząca się do pniarka lekarskiego (Fomitopsis officinalis), którego owocniki były używane w dawnej medycynie;
obecnie z odmienną końcówką, jest to nazwa rodzaju pieczarek (Agaricus)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji