![Lepiota castanea (czubajeczka kasztanowata)](/foto/icon/sj-bedla_kastanova-dokument-427-1-icon.jpg)
• 35
czubajec. kasztanow.
L. ignicolor
![Lepiota magnispora (czubajeczka brzuchatozarodnikowa)](/foto/icon/GREJ-124693-225370-dokument-440-1-icon.jpg)
44
czub. brzuchatozaro.
L. ventriosospora
![Lepiota pseudolilacea (czubajeczka różowobrązowa)](/foto/icon/jsb-DSC_4714-dokument-444-1-icon.jpg)
14
czubaje. różowobrąz.
L. pseudohelveola
![Lepiota carpatica (czubajeczka karpacka)](/foto/icon/placeholder-icon.png)
czubajeczk. karpacka
Cystoderma c.
owocnik
Kapelusz gładki lub z łuskami, cienkomięsisty, suchy. Blaszki wolne. Trzon ze skórzastym lub strzępiastym pierścieniem, często nietrwałym, nieprzesuwalnym; bez pochwy. Wysyp zarodników biały.
występowanie
![Psilocybe semilanceata (łysiczka lancetowata)](/foto/04/041006-9568is.jpg)
Czubajeczki to liczny w gatunki rodzaj. W Polsce występuje prawdopodobnie ponad 100 gatunków, większość z nich to grzyby drobnych rozmiarów i bardzo rzadkie. Są przy tym dość podobne do siebie. Identyfikacja gatunków z reguły wymaga mikroskopowania.
![Macrolepiota procera (czubajka kania)](/foto/05/050828-3862is.jpg)
Podobne ziarnówki (Cystoderma) mają kapelusz i trzon pokryte drobnymi ziarenkami. Czubajki (Macrolepiota) tworzą duże owocniki, zwykle z przesuwalnym pierścieniem.
jadalne czy trujące?
Owocniki zbyt drobne aby mogły interesować grzybiarzy.
Warto zauważyć, że w tym rodzaju, obok gatunków niejadalnych, są też śmiertelnie trujące, zawiera toksyny te same co u muchomor zielonawy (Amanita phalloides).