mm — ok. 4 na godzinę
kanie! Tak na koniec sezonu pojawiły się kanie powiem szczerze, że się nie spodziewałem o tej porze roku i nie na łące a w lesie. Ogólnie w trzech różnych miejscach, jedno było tak porośnięte, że nie dało rady wejść więc kilka kań zostało, może podrosną. W ostatnim miejscu kilka małych zostawiłem i zawitam po nie w sobotę. Młodych podgrzybków tym razem nie było. @Krzy-Kowa podgrzybki na trasie Łomnica-PałacPaulinum-Lotnisko.

mm — ok. 100 na godzinę
Dolny Śląsk w końcu się obudził po letnio-jesiennej suszy. Ponad dwutygodniowe opady sprawiły, że gdy sezon się kończy, nastąpił wysyp podgrzybków. Zebrałam 2.8 kg zdrowych podgrzybków, byłoby więcej ale przegonił mnie grad, który przerodził się w niesłabą ulewę. Nie uwierzyłabym, gdybym nie pojechała za namową znajomych, którzy zbierają pokaźne ilości. W sumie to mój najlepszy wypad w tym sezonie, w niedzielę jadę znów. Lepiej późno niż wcale, póki mróz nie chwycił jest nadzieja. PS jeszcze pokazuje się sporo małych. PS 2 jedna mała kania się też trafiła.

mm — ok. 60 na godzinę
Śledzę na bieżąco efekty leśnych wypraw koleżanek i kolegów grzybiarzy. I znów muszę przyzna że jestem zaskoczony - w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Obudziłem się o 5 rano i nie mogłem usnąć, stwierdziłem że nie mam nic do stracenia, poza czasem... Kanapki, kawa, herbata i jadę - ot taki pomysł... Dopiero w drodze zastanawiałem się dokąd mam jechać (a jechałem skuterem). Pomyślałem o lesie w okolicach Drołtowic, to na pierwszy ogień; następnym miejscem (kierując się ku domowi) będą Miodary, kolejnym znów Raków, następnie Miłoszyce no i na koniec Kotowice. Na sławnym już parkingu nieopodal Drołtowic musiałem schować się przed deszczem, lunęło jak z cebra, siedząc pod wiatą rozglądałem się dookoła i jedyne co dało się zauważyć to ogrom śmieci (butelki i puszki zarówno po piwie jak i po napojach), śmiem twierdzić iż duuuuuża w tym zasługa właśnie grzybiarzy... Pozbierałem co mogłem i ruszyłem na pożegnalny spacer po lesie, szedłem około 15 minut (zgodnie z zaleceniami Beri-ego), chwilkę po tym jak wszedłem w las ukazała mi się rodzinka ładnych kilku dniowych podgrzybków (16 sztuk) w tym jeden sporych rozmiarów, drugi trochę mniejszy a pozostałe to typowe słoikowce, kawałek dalej kolejne sztuki, choć już pojedyncze i zdawało by się iż będzie to naprawdę udane pożegnanie z sezonem, jednak w jednej chwili zrobiło się buro i lunęło deszczem, tym razem nie miałem gdzie się schować. Momentalnie byłem cały mokry (a strój przeciwdeszczowy zostawiłem w kufrze). Dołóżmy do tego fakt że jestem w trakcie brania antybiotyku, więc musiałem jak najprędzej dojść na parking, przebrać się i wracać do domu (niestety). Idąc na przełaj znalazłem jeszcze kilka sztuk podgrzybków (również młodziutkich), lecz specjalnie ich nie szukałem, przy samym parkingu były dwie rodzinki maślaków (razem 17 sztuk) i 4 sztuki podgrzybków. Najważniejsze jest jednak to wszystkie grzybki były zdrowe. Do domu dojechałem mając już drgawki z zimna. podgrzybki już się suszą, maślaczki zostawiłem żonie na sosik. Jeżeli do następnej soboty temperatury nie spadną poniżej "0" to na pewno odwiedzę jeszcze las. Gdyby stało się jednak inaczej, to będę musiał dzisiejszy wypad do lasu uznać za pożegnalny dla tegorocznego sezonu. Wszystkim tu obecnym życzę aby przyszłoroczny sezon był bardziej obfity. Tym, którzy nie mają zahamowań przed zbieraniem (przy okazji) cudzych śmieci chylę czoła i mówię wielkie "dziękuję", a tym którzy śmiecą życzę aby w następnym sezonie znajdywali tylko śmieci... Gorąco wszystkich pozdrawiam i do zobaczenia w przyszłym roku. P. S. Jeżeli w sobotę (28.11. 15) coś znajdę to napiszę o wynikach.

mm — ok. 100 na godzinę
Ten sam las co dwa dni temu ale z innej strony, tyle że rodzice wyruszyli ze mną. Godzina i 30 minut w 3 osoby. Razem wyszło 8.2 kg, grzyby ciężkie, mokre. Odpadlo około 1 kg choć staram się sprawdzać w lesie czy nie ma niepotrzebnych lokatorów. Miało być to pożegnanie, ale jeśli temperatury nie spadną poniżej 0, to nie odpuszczę ani jednego;) o dziwo, pokazują się młode aż dziw. w lesie super mokro i zimno, dłonie zamarzaja, ale wizja grzybowej na wigilię wygrywa. Trzeba się motywować; ) powrót rowerem 7 km jeszcze gorszy. Darz grzyb. Aha tym razem było około 5 małych kani, które też wysuszę.

mm — ok. 20 na godzinę
DARZ GRZYB!;) Miesiąc temu, pisałem o zakończeniu sezonu grzybowego w 2015 roku. Tym wpisem, „łamię” te słowa, a sezon, tak naprawdę, zakończyłem wycieczką z 22 listopada. Nie będę wymieniać wszystkich „winnych” tego stanu rzeczy. Ale wspomnę chociażby takie osobistości, jak np. Sznupok, Yos, Krzyk, Grzybiarz na rowerze i jeszcze kilka innych, których wpisy nie pozwalały mi spokojnie zasnąć!;)) W końcu, sprawy tak mi się poukładały, że w niedzielę, całkowicie spontanicznie o 8 rano, wyruszyłem na wycieczkę do Międzyborza. Pogoda wyśmienita, szron na polach i łąkach oraz radość, że za godzinę i minut kilka, stanę moją wielką stopą (rozmiar 46) na świętej, leśnej ziemi. Gorący termos herbaty i kawy w plecaku, gumowce na nogach (po raz pierwszy od maja!), 100 kilogramów uśmiechu na gębie i dawaj w las!;)) Pierwsza sprawa, której brakowało przez cały sezon, to wilgotność. Najlepsza w tym sezonie! Już kilkanaście minut po obchodzie skrajów lasu, znalazłem pierwsze czubajki kanie. Serducho bije na maksa! Hura! Niedzielne kotlety prosto z pola!;)) Wchodzę w miejsca topolowo-osikowe, a tam „śmieją” się do mnie gąski niekształtne i zielonki. Jak im mówię „dzień dobry”, a one, jakby spod kapeluszy, chciały wydobyć: „co tak długo ciamajdo! Jeszcze 2 doby i po nas by było!”;)) Następne stanowiska to kolejnych kilkanaście dorodnych zielonek i ich szarych kuzynów. Później odwiedzam samosiejki młodnikowo-sosnowe. Tam poszukuję maślaków. Tych niestety brak. Ale jest alternatywa. Wodnichy późne. Dorodne i piękne pod kapeluszem, żółte blaszki, mieniące się w złotych odcieniach. Niczym modelki, pozują pod sosnami na swych cienkich trzonkach. Dno w koszyku dobrze zakryte. Już jestem cały w skowronkach!;) Idę dalej. Tym razem dębiny, tudzież buki i sosny. I znowu radość. Tym razem czubajki gwiaździste. Niewielkie, ale wszystkie rozwinięte. Kotletowa wyżerka będzie przednia. Oczywiście aparat fotograficzny pod ręką i co jakiś czas nogi stop, aparat klik i cyk, po czym dalszy marsz. I ponowne, mocniejsze bicie mięśnia, ciągle pracującego. Tym razem boczniaki. Niewielkie, piękne i przymrożone. Kolejne stanowisko to mieszanina sosnowo-brzozowa. Kilka brzózek za pan brat z porkami brzozowymi. Tam od groma gąsówek fioletowych, których nie zbieram. Klasyczny widok późnojesienny. Ale jak on zabawnie brzmi po łacinie! W miejscu, gdzie rosną obok siebie PINUSY SYLVESTRIS i porośnięte co nieco PIPTOPORUSEM BETULINUSEM, BETULE PENDULE, w ściółce rośnie LEPISTA NUDA. W tym arcyciekawym, leśnym koktajlu, brakowało mi tylko pohukiwań BUBO BUBO (puchacza zwyczajnego).;-)))) Dalsza część wycieczki, miała przebiegać przez Klonów. Ale nagle, pif-paf. Zakaz wstępu! Polowanie. Natychmiastowa modyfikacja trasy wycieczki i za leśniczówką, obieram kierunek na Wydzierno. Po drodze, na odcinku ok. 2 km wycinka lasów na masową skalę. Drewno już pocięte, poukładane i ocechowane. Droga rozbebeszona przez ciężki sprzęt. Błoto nieprzeciętne. Ale jak się ma gumowce to jestem kozak i idę twardo.;)) Chlup, chlup, ciap i ciap. Dochodzę do Wydzierna. Kilkanaście domków i same lasy wokół. Urocze miejsce. Psy w oddali ujadają. Ja w głowie także, na myśl, że coraz bliżej końca wycieczki. Później ostry skręt w las na kultową i ukochaną Bukowinę. Po drodze, dorzucam jeszcze trochę czubajek spod znaku gwiazdy i kilka wodnichowych modelek. Nie robię dokładnego, statystycznego liczenia, ale 20 sztuk na godzinę z czystym sumieniem, mogę wpisać. Na całej trasie, podgrzybków niet. Śpią już na dobre. „Lądowanie” na stacji o 15 i od razu, telefon do kumpla – Krzyśka (pozdrawiam!!!) z najświeższym raportem grzybowym. Wybija 15:37, przyjeżdża ponad 40-letni „pendolino” i łezka kręci się w oku, że opuszczam moją Arkadię. Jednak w grudniu tam powrócę i ponownie zasilę moje zmysły leśną ambrozją. Co było dalej to już wszyscy wiedzą. Pierwszy ataczek zimy i mrozik, który zakończył film Tour de Las & Grzyb 2015. Tym razem już na pewno, DARZ GRZYB Wszystkim do maja 2016 roku!;-)

mm — ok. 70 na godzinę
Ilość zebranych grzybów podałem orientacyjnie. Zebrane grzybki to zimówki aksamitnotrzonowe, łuskwiaki zmienne, ucho bzowe i jeden boczniak ostrygowaty. Byłe tego między 3 a 4 kilogramy. W lesie spora ilość grzybów niejadalnych.