szerzej:
Ruszyliśmy więc i w lesie koło miejscowosci o wdzięcznej nazwie Rodaki postój uczyniliśmy. Las ten mieszany jest, górki też są a raczej pagórki, które wielkiego wysiłku w wspinaczce nie wymagają. Deszcz ożywił kolory, zieleni dodał blasku, kwiatkom werwy dodał. Grzybów niestety nie znaleźliśmy, ale widok lasu, przecinanego potoczkiem, okraszony śpiewem ptaków ładuje baterie. Odkryliśmy ( to znaczy my, bo inni na pewno znają) źródełko Miłością zwane, które ponoć krystaliczną wodę posiada. Radosć z wyprawy huk motorów zakłócił. Okolica ogólnie ciekawa jest, co w domu już stwierdziłam, poszerzając swą wiedzę u wujka Google. Wracając, zahaczyliśmy jeszcze o pustynię Błędowska, która też imponujące wrażenie czyni. Pozdrawiam wszystkich z nadzieją, że następny wpis już o znalezionych grzybach traktował będzie.

szerzej:
Lasek ten trochę dziki, trochę czarowny a trochę uładzony ręką ludzką zachęca do spacerów. I trochę ludzi było. Ale trudno się dziwić, każdy wyposzczony... Odległości zachowane. Wskaźnik humoru poszybował od razu do góry 😊 Deszcz potrzebny od zaraz 🙏

szerzej:
Czarki traktowałem jako grzybki niejadalne, chociaż piękne. Na forach grzybowych widziałem, że niektórzy je zbierają, więc wziąłem kilka na próbę 🤔

szerzej:
do słońca. Leszczyna kwitnie na całego, mchy szaleją zielenią. Dzięcioł zapamiętale stukał, a świergot innych ptaków rozbrzmiewał przedwczesną wiosenną pieśnią. Niestety, zaś będę musiała poszukiwania rozpocząć innym razem 🧐 Kiedyś was znajdę znajdę....😂

szerzej:
Pomimo, że poszukiwania zakończyły się fiaskiem, spacer uważam za udany, bo raz: aplikacja w telefonie kazała mi się poklepać po plecach, bo kroki zrobione, dwa: słońce świeciło na całego, trzy: zaobserwowałam parę ciekawostek. Poszukiwań nie zaprzestanę, bo się uwzięłam, a uparta jestem. Póki co będę zdjęcia oglądać i się dopingować w poszukiwaniach. Pozdrowienia dla wszystkich 😀

szerzej:
w połowie stycznia. Po lewej stronie kolażu foto dzisiejsze, po prawej wczesniejsze. A w ogóle, pomimo, że uwielbiam zimę, a jest jaka jest, a właściwie jej nie ma, to niech już zacznie się wiosna... Bo i tak rośliny na dobre się nie uśpiły, gołębie siedzą w gniazdach, kwiatki kwitną i ludzie jakieś takie smutne chodzą....

szerzej:
trochę sucho

szerzej:
Pewnie jeszcze trochę będę się jej przyglądać i szukać po atlasach zanim się zdecyduję. Grzyby są jeszcze malutkie, za kilka dni sprawdzę czy im kapryśna aura nie szkodzi. Skorzystałam też z podpowiedzi Młodego Wertera i "przepatrzylam" krzaczory w poszukiwaniu czarek, ale tym razem się nie udało. Ale nic to, to dopiero początek poszukiwań. Trzymajcie się ciepło. Na zdjęciu dzisiejsze malizny ☺️

szerzej:
Udało mi się natomiast obejrzeć przykłady innego życia grzybowego i nie tylko. Dużo jest także śladów działalności dzików, szczególnie pod dębami. Niech używają póki mogą, bo już niedługo swobodę będą miały. Myślałam, że w liściach znajdę jakieś zimowe grzybowe cudeńko, ale albo cudeniek nie było, albo ich po prostu nie widziałam. Las i tak pięknie wygląda, pomimo pozornej szarości. Plamy zieleni, brązowe liście, szumiący strumyk, trochę szadzi na drzewach i roślinach, to wszystko tworzy pejzaż lasu jesienno- zimowego i prawie wiosennego. Przy takim "bezgrzybiu" więcej ciekawych rzeczy można zauważyć, bo koszyka się nie ma i spokojny, obserwacyjny spacer można odbyć 🙂

szerzej:
Te piękne, obrośnięte grzybami drzewa to jesiony. Nie wiem czy normalnie plomiennica takie drzewo obrasta, ale tu widocznie jej dobrze jest, bo wyjątkowo dorodne te kępki są ( te co mi się udało sfotografować, bo reszta za wysoko ). Jak widać, grzybowe życie kwitnie, a to już moje trzecie zimowe spotkanie z grzybami w mieście. Nawet człowiek sobie sprawy nie zdaje, ile ciekawostek przyrodniczych można na spacerze wypatrzeć 🤔. Ale widać, w miastach bezpieczniej się dla flory i fauny robi, bo oprysków nie ma, polowań też, to i pszczoły, ptaki, zwierzaki i jak widać grzyby ekspansję na miasto robią. I super. Trzymajcie się ciepło 🙂