Powrót na stałe, dobrze znane miejsca. Jak nie kochać tych lasów? Człowiek się nachodzi, nadzwiga, spoci, bo pod górę, walczy ze strzyżakami, ucieka przed konkurencją żeby na koniec uznać, że było warto. Blisko 300 różnorodności o jakich nie było nawet nowy tam na dalekiej północy. Grubaski caglaki, chyba ze trzy rodzaje podgrzybków, prawdziwki, maślaki pstre, koźlarze i inne. To było udane przedpołudnie pomimo ostrej konkurencji, sporej ilości niepożądanych dodatków w grzybach, suchej już ściółki i tylko trzech godzin w lesie.