sezon grzybobrań 1998

  Szczyt tegorocznego sezonu. Trzeba stwierdzić, że jak i sezon tak i jego szczyt jest żałosny. Dość dużo podgrzybków złotawych (Xerocomus chrysenteron), ale ich nigdy pod bukami w lasach milickich nie brakuje. Znajduję nawet kilka prawdziwków (Boletus edulis), które dla odmiany są tu dość rzadkie. Całkiem nie dopisały w tym roku podgrzybki brunatne (Xerocomus badius). Robię jednak wiele ciekawych fotografii. W tym, fotogenicznej *purchawka jeżowata (Lycoperdon echinatum) (na fotografii). Pojawiają się grzyby zaawansowanej jesieni: jadalna i smaczna gąsówka naga (Lepista nuda), łuskwiak złotawy (Pholiota aurivella, gołąbek czerniejący (Russula nigricans).

  Po tygodniu mniej lub bardziej intensywnych opadów i niskiej temperatury weekend pogodny choć dość chłodny. Czy są grzyby? Recepty jak znaleźć odpowiedz na to pytanie dają dwie szkoły [otwocka i falenicka :)]. Pierwsza poleca obserwację grzybiarzy, a ściśle rzecz biorąc samochodów zaparkowanych na parkingach leśnych i drogach wjazdowych - są ... to są i grzyby. Druga szkołą mówi, że grzyby są, gdy okoliczna ludność sprzedaje je na poboczach dróg. Ten weekend dobitnie pokazał, że rację ma ta druga szkoła. Na parkingach leśnych pełno, na poboczach pusto i prawdziwego wysypu nie ma. Jeśli nawet wytrwały grzybiarz napotkany w lesie: starszy wiekiem pan zbierający grzyby w panterce i dający mi dobre rady: "Panie, trzymaj się pan tej przecinki i 100 metrów zakosami w prawo i lewo", znalazł jedynie jednego prawdziwka - to możecie uwierzyć, że wysypu nie ma.
  Weekend był jednak ciekawy z kilku względów. Po pierwsze fotograficznie. Zrobiłem fotki ponad 30 gatunków w tym ponad połowa nie jest jeszcze obecna w tym atlasie. Udało mi się sfotografować olbrzymią grupę wyjątkowo dorodnych muchomorów czerwonych (Amanita muscaria). Ten fotogeniczny gatunek szczególnie obficie owocuje na początku jesieni. Pewną anomalią w stosunku do poprzednich lat jest rozpoczęcie się masowego wysypu opieniek (Armillaria mellea). Zwykle w tych okolicach ich wysyp zaczyna się w połowie października - znacznie po masowym wysypie podgrzybków.
  Konsumpcyjnie też nie mogę narzekać, kilkanaście podgrzybków złotawych (Xerocomus chrysenteron) i brunatnych (X. badius), kilka koźlarzy (Leccinum scabrum) i kurek (Cantharellus cibarius) oraz jeden prawdziwek (Boletus edulis) wystarczyło dla przygotowania wyśmienitych grzybów na gęsto.

  W niedzielę miało lać, wybrałem się więc do w sobotę sprawdzić czy coś rośnie :). Ogólnie mimo tego, że były opady, sucho. Kilka gatunków niejadalnych. W tym na poboczu leśnej drogi, w miejscu wilgotnym, masowo wysypały owocniki prawdopodobnie Galerulla conocephala.
  Na sezon trzeba jeszcze trochę poczekać.

  Pojawom owocników sprzyjają liczne opady. Grzyby bez wody i wilgotnego powietrza nie mogą się rozwijać. Największą atrakcją czerwca było znalezienie podgrzybka czerwonawego (Xerocomus rubellus) (19.06), na fotografii obok. W końcu czerwca i na początku pojawia się wiele gatunków gołąbków, w tym jako pierwszy (28.06) gołąbek śmierdzący (Russula foetens), potem (05/11.07) między innymi gołąbek jadalny (Russula vesca), gołąbek grynszpanowy (Russula aeruginea) i oczekiwane kurki (Cantharellus cibarius) oraz podgrzybki zajączki (Xerocomus subtomentosus) i koźlarze babki (Leccinum scabrum). Licznie pojawiają się (12/19.07) też olszówki (Paxillus involutus).
  Ku mojemu zaskoczeniu przywiozłem bardzo dużo fotografii grzybów z pobytu w Kołobrzegu w ostatnich dniach lipca. W tym liczne gołąbki (Russula), zasłonaki (Cortinarius) i po raz pierwszy tam widziane, masowo występujące jadalne płachetki kołpakowate (Rozites caperatus).
  Zaraz po powrocie. Cały sierpień aż do drugiej dekady września to była "pora sucha". Bez grzybów.