grzyby.pl

Armillaria mellea (Vahl) P. Kumm. s.str.

opieńka miodowa właściwa
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Armillaria Armillaria Armillaria ArmillariaArmillariaopieńka miodowa (s.l.) (Armillaria mellea sensu lato)opieńka północna (Armillaria borealis)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
20.10.2004, Turew k. Rąbinia; copyright © by Anna Kujawa
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)

cechy makroskopowe

Kapelusz higrofaniczny, młody ciemny, oliwkowobrązowy, z wiekiem i wysychając oliwkowożółty, żółty, żółtobrązowy, na brzegu niemal biały, w centrum ciemniejszy do niemal czarnego, suchy w centrum zółtawozielony; 30-120 mm średnicy, początkowo szeroko stożkowaty, półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego; powierzchnia gładka, matowa, początkowo w centrum z nielicznymi, drobnymi, żółtawymi, przylegającymi lub uniesionymi łuseczkami, szybko naga; brzeg początkowo prześwitująco prążkowany.

Blaszki białawe, z rdzawymi plamami; szeroko przyrośnięte do krótko zbiegających;.

Trzon długi, 50-200 × 5-15 mm, równogruby lub zwężający się ku podstawie, podstawa wrzecionowato zaostrzona; w górze białawy, ku podstawie ciemniejszy czerwonobrązowy, u podstawy często z żółtym nalotem; Pierścień błoniasty, trwały, wyraźny, na spodniej stronie pierścienia czasem obecne żółte kłaczki; powierzchnia trzonu gładka lub nielicznymi białymi lub żółtawymi kłaczkami. Ryzomorfy u podstawy trzonu nie są spotykane.

Miąższ białawy, z mięsnym odcieniem; o nieprzyjemnym zapachu, przypominającym ser Camembert; smak początkowo łagodny, po dłuższej chwili drażniący.

Barwa wysypu zarodników biaława do jasnokremowej.Kapelusz higrofaniczny, młody ciemny, oliwkowobrązowy, z wiekiem i wysychając oliwkowożółty, żółty, żółtobrązowy, na brzegu niemal biały, w centrum ciemniejszy do niemal czarnego, suchy w centrum zółtawozielony; 30-120 mm średnicy, początkowo szeroko stożkowaty, półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego; powierzchnia gładka, matowa, początkowo w centrum z nielicznymi, drobnymi, żółtawymi, przylegającymi lub uniesionymi łuseczkami, szybko naga; brzeg początkowo prześwitująco prążkowany.

space

Trzon długi, 50-200 × 5-15 mm, równogruby lub zwężający się ku podstawie, podstawa wrzecionowato zaostrzona; w górze białawy, ku podstawie ciemniejszy czerwonobrązowy, u podstawy często z żółtym nalotem; Pierścień błoniasty, trwały, wyraźny, na spodniej stronie pierścienia czasem obecne żółte kłaczki; powierzchnia trzonu gładka lub nielicznymi białymi lub żółtawymi kłaczkami. Ryzomorfy u podstawy trzonu nie są spotykane.

space

Barwa wysypu zarodników biaława do jasnokremowej.

cechy mikroskopowe

Zarodniki szerokoelipsoidalne, gładkie, hialinowe z kroplami, 7-9 × 5.5-6.5 µm, Qav = 1.3 - 1.6. Spośród innych gatunków opieńka (Armillaria) wyróźnia się też brakiem sprzążek we wszystkich tkankach owocnika.Zarodniki szerokoelipsoidalne, gładkie, hialinowe z kroplami, 7-9 × 5.5-6.5 µm, Qav = 1.3 - 1.6. Spośród innych gatunków opieńka (Armillaria) wyróźnia się też brakiem sprzążek we wszystkich tkankach owocnika.

jadalne czy trujące? 🟢

Jadalna podobnie jak i pozostałe opieńki. Zobacz uwagi na stronie rodzaju opieńka (Armillaria).Jadalna podobnie jak i pozostałe opieńki. Zobacz uwagi na stronie rodzaju opieńka (Armillaria).

występowanie

Jest w czekliście.[105]
Stosunkowo rzadka opieńka, występuje jedynie w ciepłych lokalizacjach. Owocniki tworzą się od lata do późnej jesieni, w dużych wiązkach liczących do kilkudziesięciu owocników, na drewnie i żywych drzewach, na pniach i pniakach dębu, grabu, buka i drzew owocowych (jabłoni, moreli, orzecha), rzadziej innych drzew liściastych. [105] podaje jabłoń, osikę i winorośl.Stosunkowo rzadka opieńka, występuje jedynie w ciepłych lokalizacjach. Owocniki tworzą się od lata do późnej jesieni, w dużych wiązkach liczących do kilkudziesięciu owocników, na drewnie i żywych drzewach, na pniach i pniakach dębu, grabu, buka i drzew owocowych (jabłoni, moreli, orzecha), rzadziej innych drzew liściastych. [105] podaje jabłoń, osikę i winorośl.
Dawniej wszystkie gatunki opieniek były ujmowane w ramach jednego gatunku - opieńka miodowa (s.l.) (Armillaria mellea sensu lato).

Najczęściej spotykane są dwa drobne gatunki: pieńkę ciemną (Armillaria ostoyae) i opieńkę żółtawą (Armillaria lutea).

Opieńka miodowa właściwa (Armillaria mellea) należy do rzadkich w Polsce ale i najłatwiejszych do oznaczalnych po cechach makroskopowych. Charakterystyczne dla niej jest tworzenie dużych wiązek (do kilkudziesięciu owocników), masywnych owocników z długim (zwykle 3-4 × średnicy kapelusza) zwężającym się korzeniasto trzonem. Kapelusz jest niemal nagi, pozbawiony łuseczek. Trzon ma najsilniejszy wśród opieniek, trwały, błoniasty pierścień; powierzchnia trzonu niemal naga.Dawniej wszystkie gatunki opieniek były ujmowane w ramach jednego gatunku - opieńka miodowa (s.l.) (Armillaria mellea sensu lato).

space

Opieńka miodowa właściwa (Armillaria mellea) należy do rzadkich w Polsce ale i najłatwiejszych do oznaczalnych po cechach makroskopowych. Charakterystyczne dla niej jest tworzenie dużych wiązek (do kilkudziesięciu owocników), masywnych owocników z długim (zwykle 3-4 × średnicy kapelusza) zwężającym się korzeniasto trzonem. Kapelusz jest niemal nagi, pozbawiony łuseczek. Trzon ma najsilniejszy wśród opieniek, trwały, błoniasty pierścień; powierzchnia trzonu niemal naga.

wybrane okazy · selected collections

znalezisko 20051030.1.kk - Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa); park pałacowy, Turew k. Kościana
051030-1
leg. Krzysztof Kujawa
/park pałacowy, Turew k. Kościana/ #17
znalezisko 20041020.1.ak - Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa); Turew k. Rąbinia
041020-1
leg. Anna Kujawa
/Turew k. Rąbinia/ #2