Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)
Armillaria mellea (opieńka miodowa właściwa)

cechy makroskopowe

Kapelusz higrofaniczny, młody ciemny, oliwkowobrązowy, z wiekiem i wysychając oliwkowożółty, żółty, żółtobrązowy, na brzegu niemal biały, w centrum ciemniejszy do niemal czarnego, suchy w centrum zółtawozielony; 30-120 mm średnicy, początkowo szeroko stożkowaty, półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego; powierzchnia gładka, matowa, początkowo w centrum z nielicznymi, drobnymi, żółtawymi, przylegającymi lub uniesionymi łuseczkami, szybko naga; brzeg początkowo prześwitująco prążkowany.

space

Trzon długi, 50-200 × 5-15 mm, równogruby lub zwężający się ku podstawie, podstawa wrzecionowato zaostrzona; w górze białawy, ku podstawie ciemniejszy czerwonobrązowy, u podstawy często z żółtym nalotem; Pierścień błoniasty, trwały, wyraźny, na spodniej stronie pierścienia czasem obecne żółte kłaczki; powierzchnia trzonu gładka lub nielicznymi białymi lub żółtawymi kłaczkami. Ryzomorfy u podstawy trzonu nie są spotykane.

space

Barwa wysypu zarodników biaława do jasnokremowej.

cechy mikroskopowe

Zarodniki szerokoelipsoidalne, gładkie, hialinowe z kroplami, 7-9 × 5.5-6.5 µm, Qav = 1.3 - 1.6. Spośród innych gatunków opieńka (Armillaria) wyróźnia się też brakiem sprzążek we wszystkich tkankach owocnika.

jadalne czy trujące? 🟢

Jadalna podobnie jak i pozostałe opieńki. Zobacz uwagi na stronie rodzaju opieńka (Armillaria).

występowanie

Jest w czekliście. [105]
Stosunkowo rzadka opieńka, występuje jedynie w ciepłych lokalizacjach. Owocniki tworzą się od lata do późnej jesieni, w dużych wiązkach liczących do kilkudziesięciu owocników, na drewnie i żywych drzewach, na pniach i pniakach dębu, grabu, buka i drzew owocowych (jabłoni, moreli, orzecha), rzadziej innych drzew liściastych. [105] podaje jabłoń, osikę i winorośl.

uwagi

Armillaria ostoyae (opieńka ciemna)
Armillaria ostoyae (opieńka ciemna) · powierzchnia kapeluszy, łuseczki
Dawniej wszystkie gatunki opieniek były ujmowane w ramach jednego gatunku - opieńka miodowa (s.l.) (Armillaria mellea sensu lato).

space

Opieńka miodowa właściwa (Armillaria mellea) należy do rzadkich w Polsce ale i najłatwiejszych do oznaczalnych po cechach makroskopowych. Charakterystyczne dla niej jest tworzenie dużych wiązek (do kilkudziesięciu owocników), masywnych owocników z długim (zwykle 3-4 × średnicy kapelusza) zwężającym się korzeniasto trzonem. Kapelusz jest niemal nagi, pozbawiony łuseczek. Trzon ma najsilniejszy wśród opieniek, trwały, błoniasty pierścień; powierzchnia trzonu niemal naga.

wybrane okazy · selected collections

#17
kk.051030-1
leg. Krzysztof Kujawa
/park pałacowy, Turew k. Kościana/
#2
ak.041020-1
leg. Anna Kujawa
/Turew k. Rąbinia/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Bas C., Kuyper Th. W., Noordeloos M.E., Vellinga E.C., 1995 — Flora Agaricina Neerlandica. Vol. 3. Tricholomataceae (2). [80.3]
  • Hagara, L., Antonin, V., Baier, J., 1999 — Houby. [49]
  • Breitenbach J., Kraenzlin F., 1991 — Fungi of Switzerland 3 - Boletes & Agarics 1st part [26III]
  • Bon, M., 1997 — Flore Mycologique d'Europe 4. Les Clitocybes, Omphales et ressemblants. [67.4]
  • Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]
znaleziska Armillaria mellea na terenie Polski

w rejestrze grzybów chronionych i zagrożonych GRej

zapisy w GRej wg stanu na dzień 2023.09.12

ID na żółtym tle to oznaczenie zweryfikowane przez kustosza GRej, pozostałe oczekują na weryfikację.

Fotografie oznaczone [z wątku] są automatycznie pobrane z wątku bio-forum.pl wskazanego we wpisie; aby upewnić się które odnoszą się do wpisu, należy zajrzeć do wątku.

AB-38 337035 350339 CA-89 270772 DC-08 350475 338793 DE-47 227364 DE-95 269977 FE-48 82235

ID82235 Armillaria mellea; las obok wsi Chmiel, 36 km od Lublina, FE-48; 21.10.2007; las liściasty, grab, dąb, osika, brzoza i in.; silnie (nie do rozpoznania) zmurszały pniak w dużej grupie, w odl. ok. 1 m druga mała grupka; leg. Elmira Brzozowska; det. Elmira Brzozowska; weryfikował: Anna Kujawa, 21.10.2007; eksykat: wysłany do Anny Kujawy, tak
uwagi: Pierwszy raz spotkane przeze mnie w tym lesie, Dla porównania rosnące w bezpośrednim sąsiedztwie Arrmillaria ostoyae

fot. 131874 fot. 131875 fot. 131876 fot. 131877 fot. 131878 fot. 131879 fot. 131880

 ID227364  Armillaria mellea; 1,5 km NE od wsi Wąglin, gm.Gomunice, pow. radomszczański, woj. łódzkie, DE-47; 2013.10.11; las liściasty -gł.graby, również osiki, brzozy.; na pniaku wiązka kilkudziesięciu owocników; leg. Jacek Nowicki; det. Jacek Nowicki; eksykat: ZBŚRiL PAN, 10/JN/25.11.13, tak, notatka: nie
uwagi: 51st 9' 2,7" N i 19st 35' 16,65" E

fot. 618405 fot. 618406 fot. 618407 fot. 618408 fot. 618409 fot. 618410 fot. 618411 fot. 618412

 ID269977  Armillaria mellea; Złoty Potok, pow. częstochowski, woj. śląskie, DE-95; 2015.10.17; las bukowy z domieszkami; na ziemi w kępce; leg. Krzysztof Kołodziejczyk; det. Krzysztof Kołodziejczyk; eksykat: BGF0000597, tak, notatka: nie
uwagi: fot. 795273 fot. 795274 fot. 795275 fot. 795276

ID270772 Armillaria mellea; TPK Gdańsk Oliwa Droga Klesza, pow. gdański, woj. pomorskie, CA-89; 2015.10.22; buk, dąb, sosna; drewno masowo w kępkach; leg. Mirosław Wantoch-Rekowski; det. A. Kujawa ; eksykat: tak, zostanie wysłany do Kustosza Bazy AK, tak, notatka: nie
uwagi: https://www.bio-forum.pl/messages/33/797357.jpg

ID337035 Armillaria mellea s. str.; prop. rez. Płoty w gm. Płoty, 1 km na W od miejscowości Kocierz, pow. gryficki, woj. zachodniopomorskie, AB-38; 2020.10.08; buczyna; na ziemi w wiązkach po kilka owocników; leg. Grazyna Domian; det. Grazyna Domian; eksykat: tak, tak, notatka: tak
uwagi: Gatunek omówiony w wątku: https://www.bio-forum.pl/messages/33/1176342.html

ID338793 Armillaria mellea; las na lewym brzegu rzeki Wel, ok. 1,5km na pn od Lidzbarka, gm. Lidzbark, pow. Działdowo, woj. warmińsko-mazurskie, DC-08; 2020.09.20; las na stromym nadrzecznym zboczu: najniżej olchy i graby, wyżej graby,dęby, sosny, lipy, brzozy; na leżącym w poprzek rzeki pniu grabu oraz na położonym wyżej pniu dębu masowo w wiązkach (setki sztuk) na grabie, pojedyncza kępka z kilkoma owocnikami na dębie; leg. Michał Plakwicz; det. Michał Plakwicz; eksykat: TAK, prześlę do Pani A. Kujawy, tak, notatka: nie
uwagi: brak ryzomorf; kolory kapelusza i cechy trzonów "typowe", ale łuseczki na kapeluszach trochę silniejsze niż u "klasycznej" A. mellea, zanikają jedynie u niektórych egzemplarzyfot. 1187265fot. 1187266fot. 1187267fot. 1187268fot. 1187269

ID350339 Armillaria mellea s. str.; Równina Gryficka (prop. rez. Storczykowa Dąbrowa koło Wyszoboru), 1,3 km na NW od Bądkowa, pow. gryficki, woj. zachodniopomorskie, AB-38; 2021.09.27; buczyna; na ziemi i na resztkach pniaka (Bk?) w wiązkach - kilkanaście owocników; leg. Grazyna Domian; det. Grazyna Domian; eksykat: tak, tak, notatka: tak
uwagi: fot. 1269674 fot. 1269675 fot. 1269676 fot. 1269677 fot. 1269678

ID350475 (potwierdzenie 338793) Armillaria mellea; las na lewym brzegu rzeki Wel, ok. 1,5km na pn od Lidzbarka, pow. Działdowo, woj. warmińsko-mazurskie, DC-08; 2021.09.18; las na stromym nadrzecznym zboczu: najniżej olchy, wyżej graby,dęby, sosny, lipy, brzozy; głównie na grabach i dębach masowo; leg. Michał Plakwicz; det. Michał Plakwicz; eksykat: przy zgłoszeniu pierwotnym, tak, notatka: nie
uwagi: fot. 1270599fot. 1270600fot. 1270601fot. 1270602

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji