| ||||||||
| ||||||||
owocnik
Blaszki białe do białawokremowych i ochrowych, z wiekiem brudnordzawo plamiste, młode i w czasie wilgotnej pogody z licznymi wodnistordzawymi kropelkami na ostrzu; dość rzadkie i grube, do 14 mm szerokości, łamliwe, zwężone na obu końcach, wolne do przyrośniętych, często rozwidlone; między blaszkami liczne zmarszczki.
Trzon jedynie za młodu biały, później jasnoochrowy do brudnordzawego w tonacji kapelusza, bez połysku; 40-80 (100) x 20-35 mm, cylindryczny lub nieco rozszerzony w części środkowej; powierzchnia gładka; pełny, szybko watowaty i komorowaty lub całkiem pusty z brązowymi resztkami rdzenia na cienkiej i sztywnej ale łamliwej warstwie kory.
Miąższ jędrny, ścisły i dość gruby w centrum kapelusza, cienki i ześluzowaciały na brzegu, biały, białawy, pod skórką żółtobrązowy, w rdzeniu wcześnie rdzawy. Zapach silny, duszący, niemiły, mdlący (przypalonego oleju) a smak bardzo ostry.Duży. Kapelusz żółtoochrowy, żółtobrązowawy (ochrowobrązowy, ciemnopłowy, rdzawobrązowy do rudego, orzechowobrunatny) ciemniejszy w środku; 70-100 (170) mm średnicy, początkowo prawie kulisty z ostrym brzegiem przylegającym do trzonu i silnie śluzowaty zwykle falistym i zatokowatym, z wiekiem rozprostowuje się i jest w środku wklęsły, część centralna jest mięsista. Brzeg podgięty i śluzowaty, cienki, ostry, często płatowaty, z grubymi karbami i dużymi gruzełkami nad grzbietami blaszek (zwłaszcza u młodych egzemplarzy). Skórka kapelusza jest silnie śluzowata i daje się zedrzeć do połowy promienia kapelusza, w czasie suszy lśniąca.
Trzon jedynie za młodu biały, później jasnoochrowy do brudnordzawego w tonacji kapelusza, bez połysku; 40-80 (100) x 20-35 mm, cylindryczny lub nieco rozszerzony w części środkowej; powierzchnia gładka; pełny, szybko watowaty i komorowaty lub całkiem pusty z brązowymi resztkami rdzenia na cienkiej i sztywnej ale łamliwej warstwie kory.
Lamellae white to whitish-cream-coloured and ochraceous, with age grey-rusty spotty, when young and during wet weather with numerous watery-rusty drops on the edge; quite distant and thick, up to 14 mm broad, brittle, ventricose?, free to adnate, often forking; with numerous wrinkles between gills.
Stipe white only when young, later light ochraceous to sordid rusty in the shade of the cap, dull; 40-80 (100) x 20-35 mm, cylindrical or slightly enlarged in the middle; surface smooth; solid, quickly stuffed and chambered or hollow with brown tissue inside on the thin and stiff but fragile layer of cortex.
Flesh firm, compact and quite thick in the centre of the cap, thin and mucous at the margin, white, whitish, under cuticle yellow-brown, in the center quickly rusty. Odour strong, stifling, unpleasant, sickly (burnt oil); taste very hot.
Stipe white only when young, later light ochraceous to sordid rusty in the shade of the cap, dull; 40-80 (100) x 20-35 mm, cylindrical or slightly enlarged in the middle; surface smooth; solid, quickly stuffed and chambered or hollow with brown tissue inside on the thin and stiff but fragile layer of cortex.
jadalne czy trujące? 🟡
występowanie
Gołąbek kunowy (Russula mustelina) ma podobny pokrój i barwę kapelusza; miąższ jest jednak bezwonny a brzeg kapelusza gładki, nieprążkowany.
Gołąbek gorzkomigdałowy (Russula grata) podobny z wyglądu, zapach jest przyjemny i przypomina gorzkie migdały. Gołąbek niemiły (Russula subfoetens) jest mniejszy, smak niemiły stopniowo ostry, zapach mniej drażniący, nieco owocowy, występuje w lasach liściastych.
Gołąbek gorzkomigdałowy (Russula grata) podobny z wyglądu, zapach jest przyjemny i przypomina gorzkie migdały.
gołąbek kunowy (Russula mustelina) has similar shape and colour of the cap; differs in odourless flesh and smooth, not striate margin of the cap.
gołąbek gorzkomigdałowy (Russula grata) similar in appearance, but odour pleasant, reminding of bitter almonds.
gołąbek gorzkomigdałowy (Russula grata) similar in appearance, but odour pleasant, reminding of bitter almonds.
