Inocybe scabella
Inocybe scabella
nomen dubium
Inocybe trivialis
Inocybe trivialis
nomen dubium
objaśnienie skrótów

budowa owocnika

Inocybe hirtella (strzępiak najeżony)
Inocybe (strzępiak) · pojedynczo i w grupach na poboczu drogi leśnej pod bukami
Małe i średnie grzyby naziemne.

space

Trzon włóknisty. U niektórych gatunków można na trzonie i brzegu kapelusza obserwować zasnówkę. Widoczne gołym okiem oszronienie trzonu, na całej długości lub jedynie u podstawy to efekt obecności cystyd - kaulocystyd.

space

Miąższ często o silnym, charakterystycznym zapachu - spermatycznym, owocowym, kwiatowym.

space

Zarodniki gładkie lub guzkowate. Kształtu owalnego do jajowatego, u części gatunków z dużymi i wydatnymi guzkami.

występowanie

Grzyby mikoryzowe i saprotrofy. Bardzo liczny rodzaj, w Europie występuje grubo ponad 100 gatunków.

jadalne czy trujące?

ważne! dla grzybiarzy
Calocybe gambosa (gęśnica wiosenna)
Calocybe gambosa (gęśnica wiosenna)
Nie ma w tej grupie wartych uwagi grzybów jadalnych, za to wiele jest silnie trujących lub niejadalnych. Szczególnie trzeba zwrócić uwagę na śmiertelnie trującego strzępiaka ceglastego (Inosperma erubescens), który jest dużym grzybem, wyrastającym w grupach, późną wiosną i na początku lata. Dla niefrasobliwego zbieracza może być przyczyną pomyłki ze zbieranymi wiosną grzybami, jak gęśnica wiosenna (Calocybe gambosa) lub wiosenne wieruszki (Entoloma) - jednoznacznie różnią się te grzyby barwą wysypu zarodników.

oznaczanie

Do oznaczenia strzępiaków potrzebna jest znajomość kombinacji cech makroskopowych i mikroskopowych oraz informacji o siedlisku.

space

Z cech mikroskopowych kształt zarodników dzieli gatunki strzępiaków na dwie duże grupy - te o gładkich, owalnych zarodnikach i te z zarodnikami nieregularnie guzkowatymi. W dalszej kolejności istotna jest obecność cystyd na bocznej ścianie blaszki (pleurocystydy) i ich rodzaj - czy są metuloidalne tj. grubościenne z kryształkami na szczycie czy też są one cienkościenne bez kryształków. Dalej istotna jest obecność cystyd na powierzchni trzonu (pleurocystydy).

literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

w rejestrze grzybów chronionych i zagrożonych GRej

zapisy w GRej wg stanu na 01.04.2024 14:05 1 znaleziska Inocybe (strzępiak) na terenie Polski

ID na żółtym tle to oznaczenie zweryfikowane przez kustosza GRej, pozostałe oczekują na weryfikację.

Fotografie oznaczone [z wątku] są automatycznie pobrane z wątku bio-forum.pl wskazanego we wpisie; aby upewnić się które odnoszą się do wpisu, należy zajrzeć do wątku.

DA80 114867 DE78 343081 FF96 349437

ID 114 867 oznaczenie: Inocybe sp.; lokalizacja: Gdańsk Oliwa ul.Michałowskiego, DA80; data zbioru: 8 wrz 2008; sielisko, podłoże, sposób wzrostu: Osiedle otoczone Lasami Oliwskimi, W pobliżu działek ogrodniczych pod świerkiem,w pobliżu ogromna topola, 5 owocników; leg. det. Mirosław Wantoch-Rekowski; eksykat: tak,zostanie wysłany do Kustosza Bazy; uwagi: fot.202361 fot.202362 [notatka: nie] [fotografie: tak];

202361
202362

ID 343 081 oznaczenie: Inocybe fulva; lokalizacja: Budzów, pow. radomszczański, woj. łódzkie, DE78; data zbioru: 16 wrz 2018; sielisko, podłoże, sposób wzrostu: podmokły las liściasty: dąb, buk, grab, lipa, leszczyna, olcha, jesion, klon, brzoza; wyschnięte bagno, ziemia, .; leg. Krzysztof Kołodziejczyk, det. Błażej Gierczyk; eksykat: BGF0006275; uwagi: fot.1211010 fot.1211011 fot.1211012 [notatka: nie] [fotografie: tak];

1211010
1211011
1211012

ID 349 437 oznaczenie: Inocybe fulva; lokalizacja: Bartkówka 3km od kościoła na południe, pow. Rzeszowski, woj. Podkarpackie, FF96; data zbioru: 12 sie 2021; sielisko, podłoże, sposób wzrostu: las bukowy, pobocze drogi leśnej ,w mchu, pojedyncze owocniki; leg. Piotr Kozioł, det. Błażej Gierczyk; eksykat: BGF0008020; uwagi: [bf:1247452] [notatka: -] [fotografie: tak]; publikacja: -; związane wątki bio-forum.pl: 1247452 ;

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji