Nie ogarniam tego co się dzieje w tym roku w beskidzkich lasach. Czwartkowa wyprawa w okolice Jeleśni była z góry planowana jako wyprawa „po grzyby” a nie „na grzyby”. Jednak to co zastaliśmy na miejscu w realnym świecie żywieckich lasów przerosło moją wyobraźnie, wyobraźnię Tazoka i pojemność naszych koszyków. Posłuchajcie co nas dzisiaj spotkało. Celem naszej wyprawy były rydze, ulubione w słodko kwaśnej zalewie. Żadnego wstawania z pierwszym pianiem koguta, przyjechaliśmy do lasu około 11. Wzięliśmy standardowe dwa koszyki. O 11.30 po przejściu mniej więcej pięciuset metrów Tazok zameldował: Ładownie pełne - i dodał - jeśli mamy mieć przyjemność z grzybobrania to wracam do sznupokowej limuzyny celem rozładunku. Wrócił błyskawicznie, po prostu wsypał grzyby na matę do bagażnika, i zanim wrócił z powrotem na umówioną polankę miał już pół kosza grzybów. Złożył kolejny meldunek: Sznupoku DMC ( dopuszczalna masa całkowita ) sznupkowozu wynosi niecałe dwie tony, więc musimy ograniczyć nasze zapędy zbieraczy. Ale jest to zadanie z gatunku „mission impossible „. rydze są wszędzie. Pojęcie „szukać grzybów” staje się kompletną abstrakcją, nie ma na chwilę obecną możliwości „szukania grzybów”. Ba powiem więcej, nie działa również pojęcie „zbieranie grzybów „. Tak totalnej inwazji mleczaja rydza ( tej świerkowej odmiany ) nigdy w życiu nie doświadczyłam. rydze po prostu się kosi jak opieńki w ilościach idących w tysiące. Palce u rąk po kilku minutach wyglądają jak małe marchewki – są pomarańczowo-rude. Owocniki wybieraliśmy głównie te w klasie „Premium” jak nazwał je @zecik23 tzn nie większe niż 10 cm, z kapeluszami zawiniętymi pod spód. Ile w sztukach ich zebraliśmy ? Nie wiem, ale biorąc pod uwagę tzw „równoważnik podgrzybkowy „ czyli przelicznik 1:10 liczba 120 jest raczej zaniżona, niż przesadzona. Las, w którym byliśmy dzisiaj – to stary las jodłowy, z nielicznymi bukami, poprzecinany głębokimi jarami strumieni, wilgotny, miejscami podmokły i mroczny. Są w nim miejsca gdzie na powierzchni 20 mkw rośnie 200 rydzów we wszystkich stadiach rozwoju. Wybierasz 40-50 najładniejszych i idziesz 30 metrów dalej by natknąć się na takie samo cudowne miejsce. Resume: rydzów nieprzeliczone tabuny, prawdziwków ok. 10 sztuk, podgrzybków kilkadziesiąt tych brunatnych i pod setkę złotoporych ( liczone tylko te w klasie Premium). Na deser kilkadziesiąt kolczaków, które po „pomarańczowej powodzi” najbardziej mnie ucieszyły. Dzień wymarzony, słoneczny i ciepły, widoki na Pilsko i Romankę zapierające dech. Pyszny, wykwintny obiad ( żadnej potrawy z grzybów :)) ) w Jeleśni dał nam siły na następne niemal 6 godzin przetwarzania leśnych skarbów na marynaty. Słoików zabrakło. Poratowali sąsiedzi w równoważniku słoikowym: 10 pustych za 1 pełny. Pozdrawiam, nadal nie ogarniając tego bogactwa - Sznupok