C.aquosoumbrina
lejkówka jadowita
C. dealbata
lejkówka dębikowa
C. dryadicola
lejkówka liściowa
Clitocybe cerussata
Neoclitocybe alnet.
Clitocybe obolus
lejkó. rzodkiewkowa.
Clitoc. hydrogramma
lejkówk. czerwonawa
Tricholomatineae Clitocybe sinopica
lejków. szarobrązow.
Pseudoclitocybaceae
Agaricales
Clitocybe martiorum
lejków. szaroblaszko.
Agaricales
Clitocybe inornata
lejkówka biaława
Agaricales
Clitocybe candicans
budowa owocnika
Owocniki zwykle mięsiste, zwłaszcza środkowa część kapelusza. Kapelusz przeważnie lejkowaty, brzeg w młodości podwinięty. Higrofaniczny lub nie. Blaszki cienkie, szeroko przyrośnięte do trzonu, u większości gatunków daleko zbiegające na trzon. Białe do szarobrązowych. Nigdy nie dają się oddzielić do kapelusza. Prawie nigdy nie rozgałęziają się. Trzon pełny lub pusty, bez pierścienia. Konsystencja miąższu w trzonie elastyczna, włóknista. Wysyp zarodników najczęściej biały, może też być kremowy lub różowy. Zarodniki nieamyloidalne, eliptyczne, gładkie.
występowanie
Rodzaj lejkówka obfituje w liczne, przeważnie trudne od odróżnienia gatunki grzybów saprotroficznych. Są to grzyby saprofityczne, wyrastające w lesie i poza lasami na terenach trawiastych, zazwyczaj jesienią, często w grupach lub kręgach.
uwagi
Gatunki higrofaniczne są łatwe do pomylenia z przedstawicielami rodzaju Pseudoclitocybe. Gatunki nie higrofaniczne, o cjanofilnych zarodnikach są wyodrębnione w rodzaj gąsówka (Lepista).