mm — ok. 1 na godzine
Witam serdecznie wszystkich grzybomaniaków. Z otwartą "gębą" czytam wpisy Pawła Lenarta o cudownych chwilach spędzonych w okolicach Bukowiny Sycowskiej. Ja postanowiłem uderzyć trochę dalej, mianowicie do lasów za Chojnikiem. Las powitał mnie w najpiękniejszy możliwy sposób: cała ptasia brać przekrzykiwała się jakby każde z osobna chciało powitać nowy dzień jak najpiękniejszym i najdonioślejszym śpiewem. Niewyobrażalne wrażenie, cisza i spokój, z dala od ludzi, samochodów, tylko ja, las, ptaki, unosząca się woń kwitnących jagodzin, przenikający powietrze zapach żywicy... chyba każdy z nas kiedyś czuł coś takiego. Nie potrafię tego wszystkiego opisać tak doniośle jak robi to Paweł Lenart. Nie wybrałem się ani "na" ani "po" grzyby, pojechałem powitać się z lasem, sprawdzić ile drzewostanu nieodwracalnie zniknęło. Zniknęło dość, zauważyłem też wiele nasadzeń. Wędrując w nowe dla mnie części lasu czułem się coraz spokojniejszy - nie wiem czemu, tu i ówdzie spod nóg wystrzeliwały (niczym z procy) kuropatwy, w pobliży przebiegały spłoszone sarenki i koziołki, widziałem też dwa dziki - pooooootężne były, jednak na moje szczęście one mnie chyba nie widziały, albo ryjąc w ziemi w poszukiwaniu korzeni rozmawiały między sobą: - o popatrz stary, znów jakiś dzikus zapuścił się w nasz zagajnik, - może go lepiej nie straszmy bo się jeszcze w lesie zgubi i będzie się tak wałęsał... jeszcze maluchy nam przestraszy... Mimo wszystko stwierdzam że wypad w las był jak najbardziej udany. Znalazłem jednego jedynego koźlarza szarego (całkiem zdrowy) więc pozwoliłem sobie zabrać "trofeum" do domu - zostanie ususzony w całości (widoczny na zdjęciu). Zapomniałem jedynie zabrać ze sobą dużych worków - nie zbyt wiele pozostałości po pseudo-grzybiarzach można zabrać ze sobą w dwie ręce, ale zawsze to trochę mniej pozostanie w lesie. Jedna jaskółka wiosny nie czyni... ale jeden grzyb to już początek grzybobrania, czyż nie... ? Wracając do Naszego spotkania, potwierdzam chęć udziału w nim, ustalmy dokładnie datę i godzinę a stawię się na pewno. Pozdrawiam całą grzybiarską brać. Żegnam się słowami Pawła Lenarta: Darz Grzyb.

mm — ok. 8 na godzine
Witam cieplutko i słonecznie. Naoglądałam się Waszych fotek, naczytałam doniesień i zaczęłam się zachowywać jak nakręcona zabawka. Myślę sobie- nic mnie już nie uratuje jak jakaś dłuższa i dalsza eskapada w ten piękny majowy dzionek do lasu. Rano cieplutko i słonecznie, a jeszcze niedawno ocieplane kurtki były w użyciu. Nie zawracając sobie głowy ostrzeżeniami w TV o pladze kleszczy - ubrana odpowiednio do aury, czyli i owszem długie spodnie i podkoszulek na ramiączkach udałam się do prawdziwych lasów. Pierwszy postój i co - i tabliczka na dzień dobry- "zakaz wstępu do lasu"- nie żeby z uwagi na zagrożenie pożarowe, wycinka. Całe szczęście, że wycinano gęstwinę młodych sosen, a nie las grzybowy. Mam tylko nadzieję, że nie wytną w pień, a tylko poprzycinają te, których za dużo. Jeśli tak, to za dwa, trzy lata będzie nowe miejsce na podgrzybka. Musiałam trochę zmienić plany. Las cudowny, ptactwo śpiewało tak jakby o kilka stopni ciszej, dostojniej. Przy drodze ślady niedawnego- jedynego deszczu, natomiast w głębi lasu mech wyschnięty na wiórek, liście chwaszczą niemiłosiernie przy każdym kroku- taka powtórka z ubiegłego roku. Nie sprawdzałam wilgotności ściółki, bo ="0". W pewnym momencie na wysokości 0,5 metra od ściółki wypatrzyłam pięknego dzięcioła, pomimo, że stałam jak słup soli wyjmując aparat i tak wziął się i odfrunął. W lesie zbyt wielu grzybów nie widziałam, choć nie muszę dodawać, że usilnie ich wypatrywałam. Ani koźlarzy, ani borowików. Po drodze natknęłam się na młodnik pięknych sosenek, - i tam znalazłam 16 maślaczków- wszystkie, albo prawie wszystkie lekko poduszone. Dobre i to. Znalazłam też sporą ilość nieznanych mi i nigdy nie widzianych grzybów. Wyglądały przepięknie- jak rozrzucone małe korale z naszyjnika. Fotkę zrobiłam niestety w zbyt dużej odległości chcąc ująć całość. Przepiękne sędziwe dęby zaczynają wypuszczać liście- chyba jako najdostojniejsze z dostojnych- jako jedne z ostatnich. Las ubrany świeżą soczystą zielenią - zapraszał w swoje progi. Cudowne powietrze- jeszcze majowe, brak innych ludzi, prawie wcale śmieci w lesie, no bajka, po prostu wrażenia z pobytu bajkowe. Obserwuję mapy pogodowe z frontami atmosferycznymi i opadami. Itak to wygląda jakby na naszej zachodniej granicy ktoś- celnicy- postawili szlaban na opady. Dochodzą one do Berlina i troszkę jeszcze w naszą stronę - i dalej ulegają rozmyciu lub wracają skąd przyszły. A mnie się marzy taki wypad po solidnym deszczu. Gdzie na każdej trawce, sosnowej igiełce, czy listku będą perliły się diamentowe kropelki wody. Z wycieczki - niesamowite doznania, tęsknota za mokrą ściółką, maślaczki, znalezisko bliżej nieznanych mi, a uroczych grzybków, i moja zachęta do korzystania z wypadów w tym najpiękniejszym choć nie zawsze obfitującym w grzyby miesiącu. Jeszcze jedno- są już strzyżaki- przydałby się strój pszczelarski- Pozdrawiam serdecznie :))))))))

mm — ok. 0 na godzine
Witam! Przygodę z grzybobraniem dopiero zaczynam, ale zachęcona zdjęciami Waszych maślaków wybrałam się dziś do lasu/ów. Niestety, ani śladu maślaczków: ( Mam natomiast pytania, czy grzybki na dolnym zdjęciu to opieńki??? I czy ktoś może mi podpowiedzieć jak się nazywają te białe grzyby? Miały gruby trzon, ładnie pachniały, brak pierścienia. Nie pokusiłam się na nie, ale jestem ciekawa czy słusznie;-) A poza tym, cóż... WIOSNA. pozdrawiam