Wreszcie mogę z czystym sumieniem napisać: byłam na grzybobraniu i to takim cudownym z pełnym koszem dorodnych podgrzybków...…….. zbiorów dokonałam wczoraj...……..
Rankiem dłłłłłłłłłłłłłłłłługo myślałam- zabrać do lasu koszyk, czy może nie kusić losu i jechać z eko- torbą. Myślę sobie - jednak wezmę koszyk. Bałam się, że ten zabrany kosz stanie się złą przepowiednią, i wrócę z pięknym leśnym powietrzem. Wjazd do lasu, a tam już warują w najlepsze inne obce mi zupełnie samochody. Na leśnych parkingach przy drodze nie lepiej. Też poustawiane to jeden, to dwa. Myślę sobie " albo grzyby faktycznie rosną w najlepsze i nic mi nie powiedziały, albo wycieczkowicze i złaknieni lasu spacerowicze. Długo się nie zastanawiając kieruję kroki w mój niewielki lasek sosenki, średniaczki, gruby dorodny mech uginający się pod stopami, słoneczko na niebie- całkiem niepotrzebnie- lubię bardziej zachmurzone otoczenie, bo łatwiej zdobycz wypatrzeć. Już po wejściu z naprzeciwka daje znać swoją głośną obecnością trzy osobowa rodzinka. Przemierzają las dziarskim krokiem. Ja tak szybko grzybów zbierać nie potrafię. Chyba, że po prostu nic nie ma. I na samym początku- modły- oby jednak coś urosło. Chodziłam i wzdłuż i w szerz, a tu nic. Rosły co prawda gołąbki, widziałam i goryczaki- poprzewracane, ale z upragnionym cudownym czarnym łebkiem na grubaśnej nóżce- nic. Kawałek dalej patrzę- a tu pościnane nóżki podgrzybków. Dobra moja- myślę sobie- co prawda ktoś tu wcześniej grasował, ale chociaż wiem, że coś tam rosło. Dalej krok jeszcze wolniejszy, oczy z orbit wychodzą i jest- pierwszy cudowny podgrzybek na grubaśnej nóżce- taki typowo jesienny. No dobrze myślę sobie jeden się znalazł, a co dalej. Dalej okazuje się, że jak miejsce dobre i popatrzeć naokoło, to i trzy się znajdą. Tak dozbierałam ich do 100 szt. Obeszłam mój teren, i skierowałam kroki do sąsiedniego kwartału. Tutaj też ściętych kilka sztuk i dalej puściuteńko. Idąc w głąb lasu w ściętych sosnach, jeszcze z igliwiem- w tym igliwiu mocno wciśniętych w podłoże znalazłam jeszcze 5 szt. Te wydzierane naturze już nie tak piękne, lekko pokaleczone, wylądowały na wierzch koszyka. Stwierdziłam, że zabrany koszyk pełen, ja przeszczęśliwa- gdyż w najskrytszych myślach nie sądziłam, że tyle uzbieram- postanowiłam zboczyć w stronę samochodu i zawieźć moje skarby do domciu. A w domku- zapach lasu wszędzie, oglądanie i dopieszczanie znalezisk na spokojnie. Czas mojego pobytu to dwie godzinki, przecudnej urody. Zachwycona ilością ślę z mych - można napisać- grzybnych okolic serdeczne i cieplutkie pozdrowienia :) A swoją drogą jak to długo u nas potrwa- mają być upały bez dopływu wody- masakra :)