Posłannictwo tej strony zobowiązuje, stawiając panów w kapeluszach na uprzywilejowanej pozycji, tak więc mimo spaceru po lesie, nie "na grzyby " przejrzałem wzrokową pamięć i stwierdziłem, że no, no jednak coś było: pieniek maślanki mignął mi przecież w breńskim lesie, i dwa gołąbki, i kilka gąsek ziemistych i huby. Trening pamięci udany, danina stronie złożona. Koszyk zbędny.
Wystrzeliłem dzisiaj jak oparzony raniutko do lasu. Powodów by opuścić ciepłe pielesze było z tysiąc, a jeszcze więcej powodów było by w nich pozostać :). Najważniejszym, uznałem poranną jutrzenkę, tuż zaraz potem, szansę na obejrzenie ostatnich złotych liści na bukach w Pogórzu. Być również po mojej głowie kołatało się marzenie o „novembrusie”. Nieważne. Szósta piętnaście dla Tazoka – to środek nocy, i idealny czas na przekulanie się na trzeci bok. A Ty Tazoku w chłodny poranek wyłazisz gdzieś w nieznane ?? Słoneczko tymczasem wdrapało się na pobliską górkę, wystawiło ciekawskie ślepka i przyglądało się co tam słychać w dolinie. Pstryk. Pierwszy zdjęciowy kadr był dobry, drugi lepszy, trzeci powalił mnie na kolana. Czwarty – załączony w raporcie - usadził mnie na „zolu” na dobry kwadrans. Jakiś sympatyczny diabełek oglądał wraz ze mną efekty zabawy z Aurorą i chyba też mu się spodobała zabawa ze „słoneczkiem” bo nagle postawił przed moimi zmysłami nieodżałowanego Zbigniewa Wodeckiego i jego genialne wykonanie utworu „Opowiadaj mi tak”. A co autor miał na myśli wspominając genialnego piosenkarza: posłuchajcie sami w poniższym linku. PS Pozdrowienia, wybaczcie mocno symboliczną obecność na forum. https://www. youtube. com/watch?v=LUsgWa_lEBs