uwagi
Dla pewnego oznaczenia gatunku u przedstawicieli rodzaju tęgoskór (Scleroderma) konieczna jest mikroskopowa obserwacja zarodników w dojrzałych owocnikach. Część podobnych z makroskopowego wyglądu gatunków ma zarodniki o urzeźbieniu wyraźnie siateczkowatym, inne mają kolczastą powierzchnię. Stosunkowo najczęściej spotykamy duże owocniki pospolitego tęgoskóra pospolitego (Scleroderma citrinum). Można go w miarę pewnie oznaczyć dzięki grubej osłonie (perydium) spękanej na duże łuski i o barwie ochrowej zwykle o zielonkawym lub cytrynowym odcieniem. Owocnik jest przytwierdzony do podłoża jedynie cienkim sznurem grzybni.
Inne tęgoskóry (Scleroderma) mają często u podstawy korzeniopodobny gruby sznur grzybni zagłębiony w podłożu, ich owocniki są mniejsze, o cieńszym perydium (jedynie rzadki tęgoskór cebulowaty (Scleroderma cepa) ma grube perydium). Dla pewnego oznaczenia pozostałych gatunków konieczne jest sprawdzenie mikroskopowych cech zarodników.Dwaj wyróżniający się przedstawiciele tego gatunku to: tworzący owocniki imitujące formą gwiazdosz (Geastrum) promieniak wilgociomierz (Astraeus hygrometricus) i tworzący niemal podziemne owocniki purchatnica piaskowa (Pisolithus arrhizus), ta na przekroju ujawnia osobliwą złożoną drobno komorowatą strukturę gleby.
Inne tęgoskóry (Scleroderma) mają często u podstawy korzeniopodobny gruby sznur grzybni zagłębiony w podłożu, ich owocniki są mniejsze, o cieńszym perydium (jedynie rzadki tęgoskór cebulowaty (Scleroderma cepa) ma grube perydium). Dla pewnego oznaczenia pozostałych gatunków konieczne jest sprawdzenie mikroskopowych cech zarodników.