sekcja: Heterophyllae (niebiesko-szaro-zielonkawe, łagodne, wysyp biały lub jasnokremowy)
Duże i średnie owocniki. Barwa kapelusza w tonacjach chłodnych niebiesko-szaro-zielonkawych, wyjątkowo purpurowofioletowymi do zielonych i żółtych. Trzon na ogół biały, może być nabiegnięty barwą kapelusza, jasnocytrynowo lub fioletowokarminowo. Miąższ jędrny, biały, w smaku łagodny, wyjątkowo w blaszkach nieco piekący. Bezwonny lub pachnący gotującymi się bulwami. Blaszki białe do jasnokremowych, wyjątkowo jasnoochrowe. Wysyp biały lub jasnokremowy.
sekcja: Heterophyllae (niebiesko-szaro-zielonkawe, łagodne, wysyp biały lub jasnokremowy)
Blaszki elastyczne. Duże masywne, owocniki. Miąższ nie reaguje na FeSO4.
k. wielobarwny, zmienny, od zielonego do szarofioletowego z przymieszką żółtego
s. łagodny
w. czysto biały
buczyny, grądy; rzadziej w mieszanych i iglastych pospolity
6-10
Pod wpływem FeSO4 barwi się pomarańczoworóżowo.
k. mięsnoczerwony, cielisto czerwony, środek ciemniejszy lub jaśniejszy z różnymi przebarwieniami i odcieniami
s. łagodny, miąższ twardy
w. biały
w liściastych i iglastych
pospolity
5-10
Kapelusz zielony, szarozielony, białozielony.
Owocniki bardzo, masywne, mięsiste, jędrne. Skórka kapelusza jakby mączysta, często drobno popękana;
k. zielony, mlecznozielony, szarozielony, jasnogrynszpanowy
s. łagodny
w. prawie całkowicie biały
w jasnych lasach liściastych i mieszanych średnio częsty
pojedynczo, rzadko po kilka
7-10
Duże ale nie masywne. Miąższ z FeSO4 reaguje różowopomarańczowo
k. zielonkawy, jasnozgniły, oliwkowozielony w tonach szarych i ochrowych
s. łagodny
w. biały
w jasnych lasach iglastych i liściastych
dość częsty
7-9
Wysyp jasnokremowy.
Kapelusz w barwach oliwkowych, grynszpanowych, czarniawozielonych. Patrz też R. virescens
k. oliwkowozielony od ciemnego do jasnego żółtooliwkowego
s. łagodny, po dłuższej chwili lekko piekący
w. jasnokremowy
w sąsiedztwie brzóz w jasnych lasach mieszanych bardzo pospolity
7-9
russula anatina
Kapelusz o barwach mieszanych. Głównie żółtych, fioletowych, brązowych, błękitnych, szarych. Patrz też R. anatina.
Miąższ ma specyficzny zapach (gotujących się bulw topinamburu).
russula amoena
k. cytrynowożółty, żółto-oliwkowo, zielonkawy, z purpurowymi plamami
t. biały, nabiegły fioletowo
s. łagodny
w. jasnokremowy
lasy liściaste i iglaste
rzadki
Miąższ bez specyficznego zapachu gotujących się bulw topinamburu.
k. cynamonowożółty, ochrowobrązowy, brązowy bez czerwonych tonów
s. łagodny
w. kremowy
w lasach jodłowych i świerkowych na pogórzu i w górach
8-10
k. ciemno-sino-gołębi, stalowoszary, szarobłękitnawy z plamami różowolila, w środku ciemno-granatowo-szary; powierzchnia jakby omączona
s. łagodny, młode blaszki mogą być nieco piekące
w. jasnokremowy
lasy liściaste i mieszane
7-8
k. zielonofioletowy, w centrum zielony, ku brzegom fiołkowy; s. m. u młodych silnie palący, potem łagodny
w. jasnokremowy
w lasach liściastych, głównie bukowych
rzadki
k. różnobarwny, ciemnoszary, stalowoszary, gołębioszary, oliwkowoczerniawy, może występować odcień lila, szaroróżowy lub ochroworóżowy
s. łagodny, w blaszkach nieco piekący
w. kremowy (C)
lasy bukowe i mieszane z udziałem buka