| |||||
| |||||
|
.000806.5.2000is.png)
.011006.7.2000is.png)
owocnik
Masywny, duży, jędrny. Kapelusz rozmaicie zabarwiony, przeważają barwy fioletowa, zielona, winnoczerwona, barwniki są zmieszane w różnych proporcjach albo kapelusz dość jednolicie jednobarwny; 40 – 150 mm średnicy, młody półkulisty z podgiętym brzegiem, później wypukły, stary wklęsły do lejkowatego; skórka daje się łatwo zedrzeć na połowie promienia kapelusza, wilgotna lepka, przeważnie promieniście żyłkowan; brzeg ostry, nieprążkowany.
Trzon biały, rzadziej nieco liliowy z czerwonawym odcieniem; masywny, 50 – 100 (120) x 15 – 30 mm, równogruby, często z zaostrzoną postawą; młody pełny, jędrny i twardy, stary może być wewnątrz gąbczasty i z komorami.
Massive, big, tough. Pileus variable colour with dominating violet, green, vinaceous, colour could be mixed or more often cap could be more uniform colour; 40 – 150 mm broad, at first hemispheric with incurved margin, then convex, to plane with depressed centre; cuticule easily peelable up to the 1/2 from margin, viscid when moistened, usually with radial ridges; margin acute, not striate.
Stipe white or with violet or reddish flushes; massive, 50 – 100 (120) x 15 – 30 mm, equal, often with pointed base; at first solid, tough, in age more or less spongy and caveate.
zarodniki
Wysyp czysto biały. Zarodniki prawie kuliste, szerokoelipsoidalne, punktowane, z niskimi, szerokimi izolowanymi brodawkami i nielicznymi grzebieniami, 6.5 – 10 x 5.5 – 8 µm.
Spore print pure white. Spores subglobose, broadly ellipsoid, punctate, with low, broad isolated warts and sparse tails, 6.5 – 10 x 5.5 – 8 µm.
występowanie
Pospolity. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, zwykle pojedynczo lub po kilka, w lasach iglastych i liściastych, na różnych glebach, ale woli żyzne.
Common. Summer-fall in coniferous and deciduous forests, usually solitary or few together, prefer rich neutral or basic soils.
wartość
Warty uwagi grzyb jadalny.
Edible and choice.
amanita phalloides
Amanita phalloides — deadly poisonous'>Jeśli tylko pobieżnie popatrzeć na barwę kapelusza, można pomylić ze śmiertelnie trującym muchomor zielonawy (Amanita phalloides) (na fotografia obok silnie spłowiały i dodatkowo zagłębiony w podłożu egzemplarz muchomora mogący na pierwszy rzut oka uchodzić za gołąbka lub gąskę). Różnice są jednak zasadnicze, dotyczą przede wszystkim budowy owocnika. Różny jest też zapach i konsystencji. Proponuję uważnie przeczytać oba opisy i komentarze przy nich.
uwagi
Od innych podobnie zabarwionych gołąbków wyróżnia go czysto biały wysyp zarodników. Brak barwnej reakcji miąższu z FeSO4 też pozwala wyeliminować kilka podobnych gatunków. Dobrym wskazaniem na ten gatunek są też dość elastyczne blaszki. Zobacz porównanie na stronie Russula-Heterophyllae.
From other similar colour Russulas could be differentiated with pure white spore print. Lack of colour flesh reaction with FeSO4 is also quite rare. Good symptom of this specie are quite elastic gills. See comparison on Russula-Heterophyllae page.
