Właściwie to można napisać jednym zdaniem - zero życia grzybowego. Znalazłem tylko jednego muchomorka (rosnącego na żwirku);) i sflaczałego gołąbka. Za to na dobre rozpoczęły się jagody.
Darz Grzyb!;) Lato! W zbożu, na łąkach, polach, w lesie, pomiędzy ścieżkami i duktami. 22 czerwca 2019 roku. W niecałą dobę po oficjalnym rozpoczęciu się astronomicznego lata, odwiedziłem bukowińską Mekkę, która tradycyjnie „każe” mi pisać o niej w kategorii och i ach.;)) Początek lata w Bukowinie zawsze był związany z rozpoczęciem się sezonu jagodowego. Tradycji stało się zadość, chociaż tradycja ta silnie wygasa. Nie ma chętnych do zbierania jagód. Poza mną – nikt nie przyjechał, a na stanowiskach jagodowych byłem sam. Miejscowych też nie spotkałem. Tymczasem w Bukowinie i jej okolicach jest przecudownie. Już dla tych widoków warto tu być. Poczuć ostre kłosy zboża na rękach, szum wiatru, zapach pół i łąk, dźwięki i gesty lasów, które niosą się po okolicy. W lasach ptaki drą się radośnie! Las żyje! Wszędzie coś śpiewa, brzęczy, skrzypi, łazi, fruwa, szeleści, tupie, chrząka. Udzieliła mi się ta atmosfera święta lata, którą tak doniośle obchodzi las. Pogwizdywałem pod nosem, a co bardziej ciekawskie ptactwo, przyglądało się z drzew tej dziwnej, dwunożnej małpie, próbującej nawiązać z nimi kontakt.;)) Kilkanaście godzin w lesie! To jest to! Wspaniale powitać poranek w Bukowinie, dać się „zalać” południowym upałem, który silnie pobudza człowiekowi do działania układu chłodzenia i cieszyć się z przyjemnego chłodu wieczorem! Jagody wystartowały na dobre. Obawiałem się trochę o sezon jagodowy z uwagi na zimny maj i występujące przymrozki. Bukowińskie jagodniki na szczęście obroniły się i wraz z rozpoczęciem lata, hojnie wystawiły swoje owoce w ofercie dla „wariatów”, chcących je skubać. Ładnie pochwalić się i popatrzyć na efekt końcowy, ale żeby tego dokonać, trzeba 14-15 godzin skubać owoc po owocu. To praca dla wytrwałych i cierpliwych, ale też pokornych istot. Kręgosłup, stawy i kolana często buntują się i nie chcą współpracować z organizmem. Dlatego siła woli, determinacja i psychika jagodziarza muszą być silniejsze i przeciwstawić opór części kostnej organizmu.;)) Wtedy to można dokonać dzieła zbioru. Generalnie na jagodach – według mnie – najgorsze są pierwsze 3-4 litry. Później wpada się w wir skubania, a i oczy cieszą się, kiedy dno w koszyku jest zakryte. W lesie owoce dojrzewają. Można posilić się pysznymi malinami lub poziomkami. Rozsądek nakazuje nie jeść niemytych owoców prosto z krzaków. „Łasuchowatość spontaniczna”, która budzi się w człowieku podpowiada – jedz natychmiast!;)) Kwitną jeżyny, a pierwsze owoce powinny dojrzewać już za miesiąc. W Bukowinie, życie leśne toczy się swoim rytmem i mocą w corocznym cyklu wegetacyjnym. Cudownie jest na to wszystko popatrzeć i zaczerpnąć radość z bycia w lesie. Chociaż dolnośląscy grzybiarze górscy mają się czym pochwalić w kwestii grzybów, grzybiarze nizinni muszą się obejść smakiem. W jedynej przerwie podczas skubaniny jagodowej, wyskoczyłem na nieco ponad godzinkę obejrzeć kilka miejscówek grzybowych i pstryknąć trochę fotek. Poza jednym muchomorkiem i sflaczałym gołąbkiem, życia grzybowego nie odnotowałem. W bukowińskich lasach jest sucho, chociaż bywało gorzej. Piątkowe burze, które mocno podlały Wrocław, tutaj nie dotarły. Za to padało w Boże Ciało, a we Wrocławiu było sucho. Czyli dla statystki „wyrównało się”. Chociaż wody w bajorkach i stawach jest całkiem sporo, w lesie widać jej deficyt pod postacią wyschniętych lub wysychających rowów. Sytuacja hydrologiczna w Bukowinie od kilku sezonów jest dosyć kiepska. Podsumowując – dla celów sprawozdawczych – sytuację jagodowo-grzybową Bukowiny i okolic. Sezon jagodowy rozkręcił się na dobre i przez najbliższe 3 tygodnie, warto potrudzić się o ich zbiór, żeby mile połechtać kubki smakowe i dostarczyć organizmowi bogactw, kryjących się w owocach. O grzybach można co najwyżej piosnki pośpiewać, co też uczyniłem, cicho nucąc: grzybki moje kochane, kiedy znowu was zobaczę? W lipcu, w sierpniu, czy na jesieni, wasze kapelusze, uradują moją (i nie tylko) duszę? Oby susza was nie wstrzymała, bo inaczej z pieczarkami pójdziem w tany.;)) I ostatnia informacja, dotycząca dojazdu niesamochodowego do Bukowiny. Od kwietnia trwa remont torów kolejowych, a pociągi z Wrocławia, dojeżdżają tylko do Grabowna, gdzie trzeba się przesiąść na komunikację zastępczą (autobusową). Początkowo, remont miał trwać do końca maja. Później napisano, że do końca czerwca. Pod koniec maja, planowane prace remontowe, wydłużono do końca sierpnia, a ostatnio powziąłem wiadomość, że remont potrwa do końca roku kalendarzowego… To tyle najnowszych niusów z Bukowiny, czyli Bardzo Uduchowionej Krainy O Wyjątkowej I Nieprzeciętnej Aurze.;))