| ||
|
Blaszki białe, z wiekiem kremowe, z różowym odcieniem; wąskie, 3-6 mm; gęste; zbiegające na trzon.
Trzon kremowy, ochrowy, często z różowym odcieniem, czasem z ciemniejszymi plamkami; 30-100 × 15-30 mm, równogruby, zwykle dość krótki; powierzchnia często dołkowana, poza tym gładki.
Miąższ biały, z różowawym odcieniem; zapach słaby kwaskowaty, terpentynowaty, przypominający zapach tęgoskór (Scleroderma); smak paląco ostry.
Sok mleczny obfity, biały, niezmienny, oddzielony od miąższu, na papierze, żółknący; w smaku paląco ostry.Kapelusz ceglastoróżowy, mięsnoróżowy; 50-120 (150) mm, płaski, w centrum wklęśnięty, z wiekiem do niemal lejkowatego; powierzchnia przylegająco filcowata, kłaczkowata; brzeg odstająco wełnisty (co jest wyraźnie widoczne u młodych egzemplarzy), koncentrycznie strefowany, długo i silnie podwinięty.
Trzon kremowy, ochrowy, często z różowym odcieniem, czasem z ciemniejszymi plamkami; 30-100 × 15-30 mm, równogruby, zwykle dość krótki; powierzchnia często dołkowana, poza tym gładki.
Sok mleczny obfity, biały, niezmienny, oddzielony od miąższu, na papierze, żółknący; w smaku paląco ostry.
zarodniki
występowanie
jadalne czy trujące? 🟡
Z ogólnego wyglądu, barwy i koncentrycznego strefowania kapelusza, na pierwszy rzut oka przypomina mleczaja rydza (Lactarius deliciosus) i inne rydze.
Rydze można jednak z łatwością i pewnie odróżnić po tym, że mają pomarańczowo zabarwiony sok mleczny.Podobny, ale mniejszy i bledszej barwy kapelusza jest mleczaj omszony (Lactarius pubescens).
Rydze można jednak z łatwością i pewnie odróżnić po tym, że mają pomarańczowo zabarwiony sok mleczny.