Bondarzewia mesenterica (Schaeff.) Kreisel

Owocnik jednoroczny, duży, do kilkudziesięciu cm szerokości, zbudowany z rozetkowato pozrastanych, kilku do kilkunastu kapeluszów, wyrastających ze wspólnego trzonu, rzadziej pojedynczy kapelusz. Kapelusze łopatkowate, rozetowate, niemal lejkowate, szerokości 100 – 200 mm, zwęzone w nasadzie w krótki trzonek; żółtobrązowy, orzechowobrązowy, beżowo-brązowy, nieco koncentrycznie szeroko strefowany; powierzchnia nierówna, pofalowana, wyraźnie promieniście bruzdowana, z nierównościami, początkowo delikatnie aksamitnie owłosiona, matowa; brzeg pofalowany, tępy, nieco jaśniejszy.

Trzon centralny, ekscentryczny lub boczny; równogruby lub nieregularny, 30 – 50 mm średnicy, 30 – 60 (100) mm długości; biały do ochrowego, o powierzchni zazwyczaj pokrytej przez zbiegające rurki, poniżej o meszkowatej skórce.

Wysyp zarodników biały, bladosłomkowy. Zarodniki prawie kuliste, z szerokimi brodawkami lub brzebieniami, hialinowe, amyloidalne, 6 – 8 × 5 – 7 µm średnicy, brodawki 0.5 – 1.5 (2) µm wysokości.

Nieczęsty. Owocniki wyrastają latem i jesienią, z reguły pojedynczo jako słaby pasożyt lub saprotroficznie na korzeniach i pniakach jodły, zwykle w pobliżu pniaka z ziemi, rzadko na innych iglastych.