Rubroboletus legaliae (Pilát et Dermek) Della Maggiora et Trassinelli

Kapelusz jasnoszary, jasnobeżowy do szarobrązowego, oliwkowobrązowego z różowymi przebarwieniami, zwłaszcza na brzegu; 80-140 mm średnicy, początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły i poduchowaty; powierzchnia zamszowata, matowa, miejsca wyjedzone żółtawe do czerwonawych; brzeg ostry, skórka wystająca poza linię rurek.

Trzon w górze żółtawy, ochrowożółty, ku podstawie narastająco winnoczerwony, z wyraźną purpurową siateczkę na całej długości lub widoczną w górnych 2/3 trzonu; 70-120 x 20-40(60) mm, równogruby, maczugowaty do brzuchatego, podstawa korzeniasto zwężona, z żółtą grzybnią.

Wysyp zarodników brązowooliwkowy. Zarodniki wrzecionowate, gładkie, żółtawe, 12.5-17 x 4.5-6 µm.

Rzadki. Owocniki wyrastają pojedynczo i w grupach, latem, w ciepłych miejscach, pod bukami (oraz dębami i grabami ). Na glebach kwaśnych i lekko kwaśnych, w miejscach raczej wilgotniejszych [79])

Niejadalny.

Gatunek ten należy do kręgu innych podobnych wokół borowika szatańskiego (Rubroboletus satanas), od którego różni się od początku purpurowymi porami i purpurowymi tonami na powierzchni kapelusza i trzonu. Więcej przy tym gatunku.

Wyrastający w tych samych siedliskach podobny krwistoborowik purpurowy (Rubroboletus rhodoxanthus) wyróżnia się kapeluszem o intensywniej winno-czerwonym przebarwieniu. Krwistoborowik świerkowo-jodłowy (Rubroboletus rubrosanguineus) wyrasta pod jodłami.