opis
Kapelusz płowy do płowobrązowego, w miejscach uszkodzonych przebarwia się rdzawobrązowawo; powierzchnia zamszowato-jedwabista i ziarnisto kropkowana; 50-200 mm średnicy, początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły do poduszkowatego.
Pory początkowo cytrynowożółte, z wiekiem złotożółte, u starych okazów z zielonkawym lub oliwkowym odcieniem; uszkodzone nie przebarwiają się; drobne.
Miąższ białawy do jasnocytrynowego; nad rurkami i w na obwodzie trzonu ciemniejszy - cytrynowy, niezmienny. W trzonie nieco włóknisty. Zapach kwaskowaty, nieco karbolowy (fenolowy, apteczny). Smak łagodny.
cechy mikroskopowe
Zarodniki elipsoidalno-wrzecionowate, gładkie, jasnożółte, 10-14 × 4-6 µm.
występowanie
Jest w czekliście.[105]
W Polsce rzadki. Owocniki pojawiają się latem i jesienią pod dębami i bukami, w świetlistych lasach liściastych.
jadalne czy trujące? 🟢
Grzyb jadalny.
W czekliście [105] błędnie łączony razem z borowikiem kruchym (Lanmaoa fragrans) do jednego taksonu - płowiec jodoformowy (Hemileccinum impolitum).
Wonnoborowik kruchy (Lanmaoa fragrans) odróżnia się ciemniejszym, brązowym kapeluszem i błękitniejącym miąższem.
W drobniejszym ujęciu płowiec jodoformowy (Hemileccinum impolitum) (tj. o niezmiennym miąższu i jaśniejszym płowo-brązowym kapeluszu) jest dzielony na dwa gatunki:
Płowiec pofałdowany (Hemileccinum depilatum) o garbkowato-bruzdowanej powierzchni kapelusza i z kulistymi komórkami skórki kapelusza (struktura "hymeniform").
