opis
cechy diagnostyczne w kluczu:
Kapelusz ciemnobrązowy, przy brzegu jaśniejszy; powierzchnia delikatnie zamszowa; 60-120 mm średnicy, początkowo półkulisty, z wiekiem poduszkowatego i następnie spłaszczony.
Pory jasnożółte do chromowożółtych; uszkodzone tylko lekko brązowieją; drobne, okrągławe.
Miąższ białawy do kremowego; nad rurkami i w na obwodzie trzonu ciemniejszy - żółty, pod skórką kapelusza brązowoczerwonawy, u młodych owocników na powierzchni cięcia jasno błękitniejący. Zapach nieznaczny. Smak w pierwszej chwili gorzki, potem łagodny.
cechy mikroskopowe
Zarodniki elipsoidalno-wrzecionowate, gładkie, ochrowożółte, 10-14 × 4-5 µm.
występowanie
jest w czekliście [105]
W Polsce rzadki. Owocniki pojawiają się latem i na początku jesieni pod dębami, w świetlistych lasach liściastych.
jadalne czy trujące? 🟢
Grzyb jadalny.
W czekliście [105] błędnie łączono wonnoborowika kruchego (Lanmaoa fragrans) z borowikiem płowym (Hemileccinum impolitum).
pokazana po zalogowaniu
Płowiec jodoformowy (Hemileccinum impolitum) odróżnia się jaśniejszym, ochrowobrązowym kapeluszem i niezmiennym miąższem.
W drobniejszym ujęciu płowiec jodoformowy (Hemileccinum impolitum) (tj. o niezmiennym miąższu i jaśniejszym płowo-brązowym kapeluszu) jest dzielony na dwa gatunki:
Płowiec pofałdowany (Hemileccinum depilatum) o garbkowato-bruzdkowanej powierzchni kapelusza i z kulistymi komórkami skórki kapelusza (struktura "hymeniform").
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Lanmaoa fragrans • Boletus fragrans [🔉 bō·lē·tus *] • (pl) wonnoborowik kruchy · borowik kruchy
bōlētus, -i
(lat., subst., m)
— nazwa najsmaczniejszego grzyba u Rzymian;
nie jest jasne o jaki gatunek chodziło, prawdopodobnie był to muchomor cesarski (Amanita caesarea)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji