Amanita phalloides-virosa-verna-synonimy [🔉 a·ma·ni·ta *]

Na tej stronie są zestawione nazwy stosowane dla 3 gatunków muchomorów. Ponieważ Amanita virosa i Amanita verna były zamiennie stosowane przez różnych autorów, a doszła do tego synonimika odmian i podgatunków powstało spore zamieszanie.

Gonn. & Rabenh.; basionym - Agaricus virosus Fr., (1838); Saccardo's Syll. fung. V: 10; Agaricus virosus Fr., Epicrisis systematis mycologici (Uppsala): 3 (1838);
syn. Amanita verna sensu Rea (1922)

(Bull.: Fr) Lamarck
Fries - Saccardo's Syll. fung. V: 10, 67; XII: 906;
syn. Agaricus bulbosus f. vernus Bull.; Agaricus vernus Fr., Herbier de la France: pl. 108 (1782);
Amanita phalloides var. verna (Bull.) Lanzi, Bull. Soc. Hist. nat. Afr. N. 7: 145 (1916)

pokroju podobnego do muchomora zielonawego (Amanita phalloides) ale owocniki mniejsze, średnica kapelusza 60-80 (110) mm;
kapelusz i trzon czysto białe bez barwnych włókienek;
trzon poniżej pierścienia jedynie z drobnymi przylegającymi kłaczkami (różnica w stosunku do muchomora jadowitego (Amanita virosa));
z KOH brak reakcji
kapelusz półkulisty, potem wypukły o powierzchni drobno włókienkowatej;

Prawdopodobnie w Polsce nie występuje a podawane znaleziska to zapewne muchomor jadowity (Amanita virosa) lub muchomor zielonawy odm. biała (Amanita phalloides var. alba)[105]. Amanita verna to gatunek ciepłolubny, spotykany w rejonie śródziemnomorskim.

Fries - Agaricus phalloides Fr., Syst. mycol. (Lundae) 1: 13 (1821)

kapelusz 80-160 mm średnicy, zielony z wrośniętymi, ciemniejszymi włókienkami;
trzon zielonkawy z zygzakowatym wzorkiem; trzon poniżej pierścienia nagi lub z drobnymi przylegającymi kłaczkami;

w lasach liściastych pod dębami, grabami, bukami, bardzo rzadko w iglastych

(Vittaldini) J.-E. Gilbert

jak powyższy ale forma albinotyczne; wszystkie części owocnika białe; od muchomora wiosennego (Amanita verna) można odróżnić po promieniście rozmieszczonych włókienkach w kapeluszu i nieznacznie mniejszych zarodnikach