łódzkie - grzybobrania od 10 paź. do 16 paź. 2016
mm — ok. 3 na godzinę
Jeden maślaczek, kilka podgrzybków na skraju lasu od strony północnej. Można generalnie powiedzieć, że grzybów nie ma. Przebijają się natomiast muchomory, jest nadzieja na wysyp jeśli będą ciepłe noce. Bo woda jest.
mm — ok. 6 na godzinę
Nie wierzyłam … śledziłam, czytałam i uwierzyć nie mogłam, że niemal wszędzie coś się ruszyło, tylko u nas mapka podejrzanie barwi się na niebiesko. Postanowiłam więc to sprawdzić na własnym koszyku, no i stało się! Grzybów cholera faktycznie nie ma: ( W zdawałoby się niezawodnych od lat i sprawdzonych miejscówkach po prostu jedna wielka kicha. Na 1m2 wśród wysokich traw znalezione jedynie 3 maślaki i 2 podgrzybki, a na pocieszenie w dużym lesie sosnowym cudny okaz kilogramowego siedzunia. I niestety to na tyle. Wybiło dużo muchomorów czerwonych i sromotników oraz bliżej mi nieznanych psiaków, więc jesienny las zaczyna w końcu wyglądać grzybowo. Jednak zimne noce sprawiają, że pomimo pięknej deszczowej aury, jadalna grzybnia chyba stoi w miejscu. Z uwagi na zbliżającą się wielkimi krokami godzinę zero (o matko, to już za tydzień!!!), odpuszczam bieganie po lesie z „arbuzem”, mając jednocześnie nadzieję, że może pod koniec listopada coś jeszcze z runa wybije i uda mi się wymknąć cichaczem z domu na oblatanie moich miejscówek :) A nadziei tracić nie wolno – toż to zeszłoroczny sezon 15 listopada trwał w najlepsze, a kończyłam go dopiero 5 grudnia :) Pozdrawiam wszystkim zapaleńców :) Darz grzyb!!!
mm — ok. 40 na godzinę
Trzy dni temu wybrałem się na maślaki Dostałem cynka i rzeczywiście nazbierałam cały kosz
Dołączyły też kanie. Bylo ich z 20
A dzisiaj pojechałem w te same miejsca i znów koszyk grzybków mimo zimnych nocy było sporo.
Ale podgrzybka 0 kanie, maślaki i 3 młode prawdziwki
Oby nie przyszły przymrozki!
mm — ok. 25 na godzinę
Po oględzinach na Pabianickim rynku na, którym było dość sporo grzybów, udaliśmy się do lasu. Po dotarciu na miejsce okazało się, że w lesie nikogo nie ma, gdy weszliśmy w las naszym oczom ukazało się sporo młodych grzybów. 150 sztuk, 3 godziny dwie osoby. Sezon grzybowy dopiero się zaczyna.
mm — ok. 3 na godzinę
Las debowy
mm — ok. 30 na godzinę
Las okolice Chabielic, Dębiny. Czerwone i brązowe koziarki, stojaki, prawdziwki, maślaki... Wszystko młode zdrowe Trochę mało, ale obserwując opisy że prawie wcale nie ma to ja jestem zadowolony. przez cztery dni wracając z pracy na ok, 1,5 godz. Nasuszone trzy 4 l. słoje i 10 szt. 150 ml. zamarnowanych. Tylko przy scieżkach, duktach, młodniki prawie na polach. W dużym lesie pusto..
mm — ok. 20 na godzinę
Małe podgrzybki, jeden prawdziwek, koźlarek i trochę opieńki miodowej.
mm — ok. 35 na godzinę
To jeszcze nie to ale wraca nadzieja :) 140 grzybkow w niecałe 4 h. 5 borowików, 3 brazowe kozaki, 10 kani, 12 sitarek, 60 maślaków, 12 zajączków, 37 podgrzybków. Wszystko młode i w wiekszości zdrowe. Kilka robaczywych szt zostalo w lesie ale ich nie licze. Powodzenia wszystkim szukającym;)
mm — ok. 30 na godzinę
Większość młodziutkich osobnikow. podgrzybki, maślaki, koźlarki.
mm — ok. 40 na godzinę
Na działce 3 prawdziwki i 2 kosiarki, i dużo pracy. Jednak wygospodarowałem godzinę i oto co zebrałem podgrzybki, kosiarki i maślaki które udawały prawdziwki😊. Może to jeszcze nie koniec?
mm — ok. 10 na godzinę
Postanowiłem dzisiaj nie przyprawiać Czcigodnego o siwe włosy (albo ich brak – w końcu mógł sobie na Fejsie wkleić fotkę jakiegoś hamerykańskiego amanta), zatem nie będzie poezyi żadnej, ani ryzykownych metafor. Tylko fakty. Lasy na północ od Łodzi, do których z ulubieniem jeżdżę, gołe są, jak święty turecki. Dysponując kilkoma godzinami postanowiłem zakraść się w pobliże (jak podejrzewam) mateczników Baci, na południe od naszego pięknego miasta. Ufny w tutejszych grzybowych donosicieli, że nie wpuszczają w maliny. Rano – zimno pieruńsko, ale że nie zapisałem się do grona sobotnich rannych ptaszków, to przybywszy do lasu około rozważnej godziny 14.00 doczekałem się temperatury, która nie wykręca nóg z... aha, miało być bez poezyi – i nawet słoneczka. Oraz kompletnej rui i porubstwa przedstawicieli grzybowej rodziny. Gołąbki, olszówkowate, panienkowate, muchomory, huby i hubiaki, normalnie szok. Odzwyczaiłem się ostatnio. Tyle, że las przedeptany do imentu i nieprędko trafili się królowie jesieni. W końcu trafiłem we właściwe miejsce – sosnowy starodrzew z grubą kołdrą mchu – tam i tylko tam trafiały się czarne łebki, ledwo-ledwo wychylające kapelusze na boży świat. Rozmiaru marynowanego:-) Zbieraniem tego nazwać nie można, co najwyżej mozolnym dłubaniem, bo rosły raczej pojedynczo, czasami już przemarznięte. Ale – co ważne, trafił się jeden, tylko jeden, zasiedlony, reszta zdrowa i śliczna. Tradycyjnie potaśtasiowałem strony świata (że też to słońce nie chce stać w miejscu!) i udało mi się leciutko pobłądzić, szczęśliwie tutejsze puszcze osiągają rozmiary lilipucie i jakoś znalazłem pojazd. Z przyrody zaliczyłem: rowerzystę górskiego, jednego psa, który miał ochotę mnie ciachnąć, ale rozdarł jadaczkę za wcześnie, zdradziwszy się w ten sposób (a podkradał się umiejętnie), dwa, które mnie obszczekały (jeden okazał się mało groźny i po wzajemnym obwąchaniu dał się pogłaskać) i jednego (labradora oczywiście), który nie chciał się oderwać, taki był spragniony pieszczot. Ludzie. Ja bardzo lubię psy, rozumiem, że zwierzę ma prawo sobie pobiegać, ale na litość boską... Futrzak, który wam wydaje się kompletnie niegroźny, potrafi – bywa – poczuć w sobie lwa, przy czym komuś innemu wcale nie jest do śmiechu, jak się zwierzę na niego szczerzy. Dlatego interweniujcie jakoś bardziej zdecydowanie, biorąc pupila do lasu i spotykając obcego grzybiarza. Po co się wzajemnie denerwować, narażać na pyskówki, a nie daj Boże na odstrzał czworonoga w majestacie prawa? Zobaczymy, co przyniesie następny tydzień, ja pozostaję pełen nadziei, jeszcze nas tegoroczna jesień zaskoczy:-)
mm — ok. 40 na godzinę
Musicie mi uwierzyć na słowo, gdyż ulubionego przez Admina zdjęcia pełnego koszyka, brak:- ( Byłam na grzybach w piątek i sobotę i ilościowo podobnie, ale jakościowo całkiem inaczej. W piątek nazbierałam maślaków, zwyczajnego, żółtego, pstrego i na okrasę wzięłam garstkę młodych sitarzy. Gdybym zebrała je wszystkie, mogłabym wpisać 100 na godzinę, ale za nimi nie przepadam. Piątkowy spacer urozmaiciło trochę opieniek dozbierywanych z "moich" pieńków;-) a zebranych przez kogoś innego, dwa borowiki, ze trzy podgrzybki, 5 malutkich, nierozwiniętych kań, w sam raz do słoika, dwie garście pieprznika trąbkowego, ze trzy gołąbki, nie wiem dokładnie które, ale łagodne, i dwa pieńki łuszczaka zmiennego. Nagotowałam zupy na trzy dni, załadowałam suszarkę, zrobiłam 6 słoiczków marynaty. W sobotę aura była zgoła odmienna, co mi z resztą wychodzi bokiem, bo gardło mnie boli, zimno, duło, jak w kieleckiem, ale grzyby były. Nie poszłam już na maślaki, ale przywitała mnie gromada 10 borowików we mchu, zdrowiuśkich, cudnych, potem trochę opieńki, kilka podgrzybków, kilka przypadkowych maślaków, a wreszcie moje ulubione łuszczaki w ilościach hurtowych a na zakończenie, już prawie zmierzchało, kolejnych 8 borowików i pieniek z opieńką. Kosz pełen. Prawdziwki zostawiłam sobie, resztę oddałam matce:-) A zamiast borowików wstawię zdjęcie niejadalnego, ale ślicznego grzyba. Teraz go pełno. Kto wie? Pozdrawiam leśne ludki.
