| ||
|
Kapelusz piaskowobrązowy, żółtawy, ochrowy, rdzawy do ciemnobrązowego, z ciemniejszymi plamami i cętkami; 5 – 10 (16) cm, wypukły, z wiekiem spłaszczony; powierzchnia gładka, śluzowata, w czasie suszy błyszcząca; skórka łatwo ściągalna.
Rurki barwy jak pory, przyrośnięte, do 25 mm długości.
Miąższ bladożółty, u podstawy trzonu brązowawy; smak łagodny, przyjemny; zapach słaby.
zarodniki
Wysyp zarodników jasnoochrowy (piaskowoochrowy). Zarodniki gładkie, wrzecionowate, 8 – 11 (16) x 3 – 5 µ.
Spore print pale ochre. Spores fusiform, smooth, 8 – 11 (16) x 3 – 5 µm.
występowanie
Częsty. Owocniki wyrastają od maja do października, w grupach pod sosnami dwuigielnymi, zwykle na miejscach nasłonecznionych, piaszczystych, trawiastych, na ziemi, często na obrzeżach lasów, na glebach obojętnych lub zasadowych.
Very common. Summer-fall, gregarious under pine, in sunny places, sandy soils, often among grass, on forest edges and clearings.
wartość
Dobry grzyb jadalny. Ściąganie skórki kapelusza nie jest konieczne, jednak ułatwia oczyszczenie owocników z cząstek ziemi i podłoża przyklejonych do śluzowatego kapelusza i prze usunięcie części śluzu może uczyć potrawę bardziej apetyczną. W rzadkich wypadkach, u wrażliwych osób, może powodować wymioty i biegunkę dlatego w przypadku pierwszego spożywania tego gatunku należy spróbować tylko niewielką jego ilość.
Edible.
uwagi
Na wapieniach pod sosnami dwuigielnymi można spotkać rzadkiego maślaka rdzawobrązowego (Suillus collinitus). Ma on różową grzybnię u podstawy trzonu.
Starsze okazy maślaka zwyczajnego (Suillus luteus) które straciły osłonę, mogą być podobne do tego gatunku.