Russula fragilis Fr.

Nieduży, bardzo kruchy. Kapelusz różowy, różowolila, żywoczerwony, porzeczkowy, purpurowoczarniawy, środek wyraźnie ciemniejszy aż czarniawy; średnicy 30-60 mm, młody wypukły, szybko rozpostarty do wklęsłego; wilgotna powierzchnia śluzowata i błyszcząca, przez skórkę prześwitują blaszki, nieco szorstka, daje się oderwać do połowy promienia kapelusza; brzeg podgięty, tępy, z wiekiem krótko (do 5 mm) karbowany.

Blaszki białe, dość grube, bez międzyblaszek (rozwidlone [20]), na brzegu kapelusza bardzo drobno karbowane, zatokowato wycięte przy trzonie, prawie wolne, z drobnymi zmarszczkami.

Trzon biały, z żółtymi plamami u podstawy; 25-55 x 5-15 mm, początkowo jędrny potem kruchy i watowaty; powierzchnia gładka, jedwabista, nieco żeberkowana.

Miąższ biały niezmienny lub słabo żółknący, w centralnej części kapelusza dość gruby, kruchy, delikatny i miękki. Zapach owocowy, smak natychmiast paląco ostry. Brak reakcji z gwajakiem, z FeSO₄ różowa.Nieduży, bardzo kruchy. Kapelusz różowy, różowolila, żywoczerwony, porzeczkowy, purpurowoczarniawy, środek wyraźnie ciemniejszy aż czarniawy; średnicy 30-60 mm, młody wypukły, szybko rozpostarty do wklęsłego; wilgotna powierzchnia śluzowata i błyszcząca, przez skórkę prześwitują blaszki, nieco szorstka, daje się oderwać do połowy promienia kapelusza; brzeg podgięty, tępy, z wiekiem krótko (do 5 mm) karbowany.

Trzon biały, z żółtymi plamami u podstawy; 25-55 x 5-15 mm, początkowo jędrny potem kruchy i watowaty; powierzchnia gładka, jedwabista, nieco żeberkowana.

Wysyp zarodników prawie biały. Zarodniki szeroko elipsoidalne do kulistawych, z tępymi brodawkami, siateczkowate, 7-9 x 6-7.5 µm.Wysyp zarodników prawie biały. Zarodniki szeroko elipsoidalne do kulistawych, z tępymi brodawkami, siateczkowate, 7-9 x 6-7.5 µm.

Pospolicie wyrasta od lipca do października w różnego rodzaju lasach.Pospolicie wyrasta od lipca do października w różnego rodzaju lasach.

Niejadalny z powodu palącego smaku, słabo trujący.Niejadalny z powodu palącego smaku, słabo trujący.

Jest to bardzo zmienny gatunek. Czerwone formy mogą być mylone z gołąbkiem buczynowym (Russula mairei) a nawet z gołąbkiem wymiotnym (Russula emetica).

Czeklista podaje jeszcze odmianę var. gilva Einhell. ≡ Russula ochracea Schwein. "gołąbek kruchy odm. ochrowa".Jest to bardzo zmienny gatunek. Czerwone formy mogą być mylone z gołąbkiem buczynowym (Russula mairei) a nawet z gołąbkiem wymiotnym (Russula emetica).