| ||||
| ||||
opis
Kapelusz duży i masywny, do 200 – 250 mm średnicy; brązowy, jaśniejszy niż u czubajka czerwieniejąca (Chlorophyllum rachodes), łuski wełniste, ułożone koncentrycznie.
Trzon masywny, długość nieco większa od średnicy kapelusza, średnica 20 – 30 mm, podstawa bulwiasto rozszerzona, do 40 – 50 mm średnicy; miejsca otarte w podstawie trzonu przebarwiają się pomarańczowo-brązowo, jaśniej niż u formy typowej; powierzchnia trzonu nie popękana, przebarwiająca się z wiekiem szarobrązowo; pierścień jak u formy typowej.
zarodniki
Wysyp zarodników biały. Zarodniki elipsoidalne, gładkie, z dużą porą rostkową, dekstrynoidalne, metachromatyczne, 9 – 12 x 7 – 8 µm.
Spore print white. Spores ellipsoid, smooth, with a large germ pore, dextrynoid, metachromatic, 9 – 12 x 7 – 8 µm.
występowanie
Rzadki. Gromadnie w miejscach bogatych w resztki organiczne, w ogrodach, na kompoście, w parkach.
Rare. In places rich in humus, in gardens, parks.
wartość
Jadalna z zastrzeżeniami. Wobec tej czubajki o czerwieniejącym miąższu są szczególnie częste doniesienia, że może powodować niedyspozycje żołądkowo-jelitowe, nie poleca się zbierać tej odmiany. Także z innego względu nie jest to grzyb wart jedzenia – brak mu przyjemnego aromatu jaki ma czubajka kania.
Edible with caution. Some people may experience gastric upset.
W cieplejszych rejonach Europy może się zdarzyć, nie notowany w Polsce, niebezpiecznie trujący Chlorophyllum molybdites z zielonawym wysypem zarodników i taką też barwą dojrzałych blaszek.
