Inonotus hispidus (Bolton) P. Karst.

Półkuliste, kopytowate, poduszkowate, szeroko przyrośnięte do podłoża; (60) 100 – 300 (350) mm szerokie, odstające na 60 – 200 (350) mm, w miejscu przyrośnięcia 20 – 100 mm grubości; górna powierzchnia bez strefowań, u młodych egzemplarzy żółtoczerwona, morelowa, z wiekiem czerwonobrązowa, rdzawoczerwona, ciemniejąca do czarnobrązowej; powierzchnia początkowo równa, z wiekiem nieco pofalowana i brodawkowana, początkowo gładka i matowa, z wiekiem pokryta śluzowaciejącymi szczeciniasto-pilśniowatymi włoskami, pozlepianymi w kosmki, na starość prawie naga, popękana, szorstka; brzeg u młodych egzemplarzy wystający, siarkowo-żółty, z wiekiem cieńszy i tępy, żółtobrązowy, nieco falisty.

Miąższ żółtawy do ochrowego, rdzawobrązowy, z ciemniejszymi strefowaniami, na cięciu natychmiast brązowieje; nad rurkami 10 – 30 (80) mm grubości, z promieniście ustawionymi włóknami; początkowo miękki gąbczasty i soczysty, z wiekiem bardziej suche i twarde, wyschnięty dość łamliwy; zapach przyjemny, nieco kwaskowaty; smak łagodny.

Zarodniki szerokoelipsoidalne, prawie kuliste, gładkie, grubościenne, z kroplami, nieamyloidalne, 7 – 10 × 6 – 7.5 µm.

Nieczęsty. Owocniki roczne, wyrastają pojedynczo lub w dachówkowato ułożonych grupach, latem, na pniach i gałęziach żywych lub zamierających jabłoni, rzadziej na orzechu, jesionie, morwie, rzadko na innych gatunkach drzew liściastych.