|
budowa owocnika
Owocnik białawy, przez cielistobiaławą, orzechową, ciemnieje do dymnego, ciemnodymnego i ziemistego, niektóre egzemplarze mogą mieć barwę morelową lub słomkowożółtą z czerwonobrunatnymi lub kasztanowymi pręgami, stare owocniki ulegają odbarwieniu; wymiary kapeluszy 40 – 100 x 80 – 220 mm i 15 – 50 mm grubości, owocnik przyrośnięty bokiem, pojedynczy lub dachówkowato ułożonych kilka owocników; półkulisty, konsolowaty, dość cienki, nieco wypukły lub płaski, często z garbkiem u nasady; powierzchnia naga, nierówna, wyraźnie strefowana i nieznacznie żłobkowana, chropowata lub promieniście pomarszczona; brzeg dość tępy, bledszy.
Sporocarp whitish, through flesh-white, nutty, then darkens to smoke, dark smoke and earth-colour, some specimens can be apricot or straw-coloured with red-brown or chestnut stipes, old sporocarps become decolourized; size of caps 40 – 100 x 80 – 220 mm and 15 – 50 mm thick, sporocarp sessile, single or a few sporocarps forming overlapping shelves; hemispherical, bracketlike, quite thin, slightly convex or flat, often with an umbo at the base; surface glabrous, uneven, distinctly zoned and slightly grooved, rough or radially wrinkled; margin quite obtuse, paler.
występowanie
Owocniki jednoroczne, dość trwałe, często występują na osłabionych drzewach liściastych jak wierzba, brzoza, olsza, rzadziej na innych liściastych, wyjątkowo na iglastych. Częściej spotykany na nizinach i w cieplejszych rejonach kraju.
Common. Sporocarps annual, on week hardwood trees as Salix, Betula, Alnus.
wartość
Niejadalny. Powoduje białą zgniliznę drewna.
Inedible. Cause white rot.
Gatunek bardzo zmienny, zwłaszcza w ubarwieniu. Często spotykanym gatunkiem o podobnym hymeforze jest gmatwek dębowy (Daedalea quercina), wyrasta głównie na martwych pniakach drzew liściastych (często dębu). Owocnik jest grubszy, ma większe i szersze pory.