|
Hymenofor zwykle jednowarstwowy i grubszy od miąższu, zwykle 10-30 mm grubości; jasny, barwy drewna; pory bardzo duże, zazwyczaj labiryntowate (przeciętnie 1 mm × 5-50 mm), silnie wydłużone albo blaszkowate, ścianki grube, ostrza tępe.
Miąższ korkowaty i elastyczny, jednorodny, dość cienki; po wyschnięciu barwy drewna. Zapach słaby, grzybowy. Smak cierpki.Owocniki konsolowate, półkuliste, pułeczkowate, przyrośnięty bokiem do podłoża, rzadziej rozpostarto-odgięte, poduszeczkowate lub nieregularne; zwykle wyrastają po kilka obok siebie i pozrastane; duże, 50-250 mm szerokości i 15-50 mm grubości; kremowe lub ochrowe z brudnym szarym odcieniem, jasnobrązowe, barwy drewna, niestrefowane; powierzchnia naga lub nieznacznie omszona, wyraźnie bruzdowana, nierówna, chropowata; brzeg owocnika dość ostry, zwykle płonny.
Miąższ korkowaty i elastyczny, jednorodny, dość cienki; po wyschnięciu barwy drewna. Zapach słaby, grzybowy. Smak cierpki.
Sporocarps bracketlike, hemispherical, forming shelves, sessile, sporadically resupinate-uplifted, pulvinate or irregular; usually grow in small groups; quite large, 50-250 mm broad, 15-50 mm thick; creamy or ochraceous with dark grey tint, light brown, colour of wood, not zoned; surface glabrous or slightly downy, distinctly grooved, uneven; margin of the sporocarp quite sharp.
Hymenophore usually single-layered and thicker than flesh; light-coloured, colour of wood; pores very large, usually labyrinthine, walls thick, edges rounded.
Flesh corky and elastic, homogeneous, quite thin; when dried up colour of wood. Odour weak, fungoid. Taste acrid.
zarodniki
znaczenie gospodarcze
Większość gatunków grzybów nadrzewnych nie przynosi istotnych szkód w gospodarce człowieka. Opanowują one jedynie stare, osłabione drzewa lub rozwijają się na opadłych gałęziach i powalonych drzewach, przywracając zawarte w nich sole mineralne do ponownego obiegu w ekosystemie.
Przeważająca część grzybów nadrzewnych do rozwoju wymaga wilgotniejszego mikroklimatu dna lasu. Nieliczne gatunki, tak jak gmatwek dębowy (Daedalea quercina) lub niszczyca płotowa (Gloeophyllum sepiarium) posiadają zdolność opanowywania drewnianych konstrukcji poza lasami. Dawniej, przed wprowadzeniem stali i betonu jako podstawowego materiału w budownictwie, grzyby nadrzewne były dużym problemem gospodarczym. Aby drewno konstrukcyjne nie było niszczone musi być suche i nasycone odpowiednimi preparatami antygrzybowymi. Szkodliwy grzyb szybko niszczący drewno, także w konstrukcjach. Powoduje brunatną zgniliznę drewna.
Przeważająca część grzybów nadrzewnych do rozwoju wymaga wilgotniejszego mikroklimatu dna lasu. Nieliczne gatunki, tak jak gmatwek dębowy (Daedalea quercina) lub niszczyca płotowa (Gloeophyllum sepiarium) posiadają zdolność opanowywania drewnianych konstrukcji poza lasami. Dawniej, przed wprowadzeniem stali i betonu jako podstawowego materiału w budownictwie, grzyby nadrzewne były dużym problemem gospodarczym. Aby drewno konstrukcyjne nie było niszczone musi być suche i nasycone odpowiednimi preparatami antygrzybowymi.