grzyby.pl

Fomitiporia robusta (P. Karst.) Fiasson et Niemelä

guzoczyrka dębowa, czyreń dębowy
Ochroporus robustus (P. Karst.) J. Schröt. ex Donk · Phellinus robustus (P. Karst.) Bourdot & Galzin [gł. w czekl.]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
owocniki na dębie czerwonym
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
owocniki na dębie czerwonym
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
owocnik
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
pory
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
pory
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
pory i brzeg owocnika
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
przekrój, warstwy rurek
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
stare wieloletnie owocniki

opis

Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
pory|pores
pores'>Owocnik gruby, ± kopytowaty, ale z ± skośnie zbiegającym hymenoforem, 50 - 300(500) mm szerokości, bokiem przyrośnięty do podłoża; wyrastają pojedynczo lub w grupach; górna powierzchnia w miejscu przyrostu żółtordzawa, starsza szarobrązowa do czarnej, poza tym szeroko koncentrycznie strefowana; początkowo filcowata, szybko naga, z wiekiem czasem spękana; brzeg zaokrąglony, szeroki.

space

Miąższ żółtordzawy, rdzawocynamonowy; bardzo twardy, zdrewniały; 50-80 mm grubości. Pod wpływem KOH szybko czernieje.

występowanie

Jest w czekliście.[105]
Fomitiporia robusta (guzoczyrka dębowa)
Częsty. Pasożyt dębu. Owocniki wieloletnie, wyrastają pojedynczo lub po kilka owocników, na pniach (nieraz wysoko nad ziemią) starych, żywych dębów, rozwija się także krótko także po śmierci drzewa, jako saprotrof. Rzadko na innych liściastych.
Widespread. Fruitbodies perennial, solitary or in groups of several on trunks (often high above the ground)of old living oaks, also shortly after their decay. Rarely on other deciduous.

znaczenie gospodarcze

Wywołuje intensywną białą zgniliznę drewna. Na pniu tworzą się nieforemne, wydłużone, wrzecionowate rakowate rany, na których zwykle wyrastają owocniki.
Causes severe white soft-rots. Irregular oblong fusiform cankers are formed on which fruitbodies usually grow.
Tego samego pokroju jest występujący na jodłach czyreń jodłowy (Fomitiporia hartigii), powierzchnia jego hymenoforu jest ± poziomo ustawiona, strefowanie niewyraźne i brzeg niewydatnie zaokrąglony; warstwy rurek są rozdzielone wyraźną warstwą tramy. Bardzo rzadki występujący na rokitniku Phellinus hippophaeicola ma mniejsze owocniki.

space

The same habitus has czyreń jodłowy (Fomitiporia hartigii), found on fir-trees, the surface of its hymenophore is ± laid in horizonal line, indistinctly zoned and margin somewhat rounded; tube layers are separated by distinct tramal layer. Very rare, found on sea buckthorn Phellinus hippophaeicola has smaller fruitbodies.

space

wybrane okazy · selected collections

#2
05 07 02 - 1
/okolice Obornik Śląskich/
#9
04 07 04 - 9
/okolice Turwi/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Fomitiporia robusta (P. Karst.) Fiasson et NiemeläOchroporus robustus (P. Karst.) J. Schröt. ex Donk · Phellinus robustus (P. Karst.) Bourdot & Galzin(pl) guzoczyrka dębowa · czyreń dębowy
rōbustus, -a, -um; rbur (lat., adj., n)
robustus - silny, twardy, mocny, potężny, "dębowy"; przymiotnik od robur - dąb, twardzielowe drewno dębu, inny twardy, mocny materiał, przenośnie, siła, moc, potęga
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Domański S., Orłoś H., Skirgiełło A., 1967 — Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom III. Żagwiowate II (Polyporaceae pileatae), Szczeciniakowate II (Mucronoporaceae pileatae). Lakownicowate (Ganodermataceae). Bondarcewowate (Bondarzewiaceae). Boletkowate (Boletopsidaceae). Ozorkowate (Fistulinaceae). p.280 [17]
  • Gumińska B., Wojewoda W., 1983 — Grzyby i ich oznaczanie. p.235 [5]
  • Hagara, L., Antonin, V., Baier, J., 1999 — Houby. p.104 [49]
  • Jahn, H., 1963 — Mitteleuropäische Porlinge (Polyporaceae s. lato) und ihr Vorkommen in Westfalen. p.102 [87]
  • Jahn, H., 1976 — Phellinus hartigii (All. & Schn.) Pat. und Ph. robustus (Karst.) Bourd. & Galz: in Westfälische Pilzbriefe. Band 10/11, s. 1-15 p.1 [88]
  • Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]
  • dane w bazie „publikacji po 2000 r.” #[3820]
    Phellinus robustus (P. Karst.) Bourdot & Galzin · synonimy: Fomitoporia robusta (P. Karst.) Fiasson & Niemela, Ochroporus robustus (P. Karst.) Donk.
    publikacje: Flisińska 2004, Ławrynowicz i in. 2001, Łuszczyński 2000a, Łuszczyński 2001, Stasińska 2008a, Szczepkowski 2007, Wilga 2004b, Halama i Panek 2000, Łuszczyński 2000c, Adamczyk i in. 2008, Łuszczyński 2007, Łuszczyński 2008, Ratuszniak i Zduńczyk 2009, Wojewoda 2008, Wilga 2000a, Wilga 2000b, Wilga 2001a, Fiedorowicz 2009, Kujawa 2009 , Kujawa 2009a, Adamczyk 2007a, Halama i Romański 2010, Szczepkowski i Sierota 2010, Friedrich 2010, Ratuszniak 2007a, Wilga 2005e, Narkiewicz 2011, Adamczyk 2011, Jóźwiak i Wrzosek 2007/2008, Kujawa i in. 2012b, Stasińska 2012, Gierczyk i in. 2013, Niemelä 2013, Ślusarczyk 2005 , Żurawlew 2014, Karasiński i in. 2015 (as: Fomitiporia robusta), Kujawa i in. 2015 (as: Fomitiporia robusta), Gierczyk i in. 2015 , Chachuła i in. 2015 , Kozłowska i in. 2015 , Kujawa i in. 2015a, Karasiński i Wołkowycki 2015 (as: Fomitiporia robusta), Gierczyk i in. 2015a , Kwaśna i in. 2016a (as: Fomitiporia robusta), Stasińska i Sotek 2016, Karasiński 2016 (as: Fomitiporia robusta), Gierczyk i in. 2017a, Jaworski i in. 2016 (as: Fomitiporia robusta), Szczepkowski 2017, Ślusarczyk 2016, Krotoski 2012, Mączyński 2009 (na fotografii bez nazwy), Piskorski 2017 (as: Fomitiporia robusta), Gierczyk i in. 2018a, Chachuła 2018 (as: Fomitiporia robusta), Kozłowska i in. 2019, Ślusarczyk 2019, Holec i in. 2019, Holec i in. 2019a, Kujawa i in. 2019, Stasińska i Sotek 2020 (as: Fomitiporia robusta), Szewczyk i in. 2012, Kujawa i in. 2020a, Friedrich 2020, Piskorski 2021, Gierczyk i Kujawa 2020, Gierczyk i in. 2020, Gorczak i in. 2020 (as: Fomitiporia robusta), Gorczak i in. 2020, Chwistek 2008, Fiedorowicz 2020, Wilga i Wantoch-Rekowski 2019, Wołkowycki 2022, Jaworski i in. 2011

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji