|
Kapelusz muszlowaty, łopatkowaty, młody wypukły, potem spłaszczony; 40-100(130) mm szerokości; grubomięsisty; żółtozielony, oliwkowozielony do oliwkowobrązowawego ochrowym podkładem; w pobliżu trzonu szczeciniasto owłosiony dalej nagi, w czasie wilgotnej pogody silnie lepki, suchy żelatynowaty; brzeg u młodych egzemplarzy podwinięty, potem wyprostowany.
Trzon krótki, gruby, 20 x 15-30 mm; boczny, pełny; złotożółty do pomarańczowożółtego z brązowymi filcowatymi łuseczkami.
Pileus shell-shaped, spade-like, when young convex, later flattened; 40-100(130) mm broad; thick-fleshed; yellow-green, olive-green to olive-brownish with ochre foundation; near the stem strigose, farther away glabrous, in wet weather very viscid, when dry gelatinous; margin in young specimens incurved, later even.
Stipe short, thick, 20 x 15-30 mm; lateral, solid; golden-yellow to orange-yellow with brown fibrillose squamulae.
zarodniki
Zarodniki bezbarwne, cylindryczne, drobne, 4.5-5.5 x 1-2 µm.
Spores hyaline, cylindric, fine, 4.5-5.5 x 1-2 µm.
występowanie
Nieczęsty. Owocniki wyrastają zwykle w skupieniach, jeden nad drugim, od września i zimą na grubszych gałęziach i pniach żywych i martwych drzew liściastych: olchy, brzozy, buka, dębu i drzew owocowych; w lasach łęgowych, w jarach, na brzegach strumieni i terenach podmokłych.
Not common. Fall-winter, clustered, on dead hardwood and follen trunks in floodplane forests.
wartość
W większości źródeł podawany jako jadalny lecz nienajlepszy z uwagi na gorzkawy smak. Ostrożny w takich sprawach Andreas Gminder w swoim nowym atlasie
- pisze "wg nowszych badań zawiera wiele składników, które nie tylko są niezdrowe, ale czasem nawet rakotwórcze. Dlatego lepiej jest zaliczyć go do grzybów trujących".
In many sources edible but low qulity because of bitterish taste. Andreas Gminder in his quite new books says that is contains same toxins and shoul be treated as inedible.
gatunki podobne
Na pierwszy rzut oka może być pomylony z wyrastającym w tym samym czasie, tj. późną jesienią i na początku zimy, boczniak ostrygowaty (Pleurotus ostreatus). Odróżnia się od niego pokrytym łuseczkami trzonem, żółto-ochrowymi blaszkami i zielonymi oraz ochrowymi tonami kapelusza.