Neobulgaria pura (Fr.) Petrak

Owocniki duże, pojedynczy owocnik 10 – 25 (50) mm średnicy, młode w kształcie cylindryczno-półkulistym do koszyczkowatych, odwrotnie stożkowatych, z wiekiem dyskowate i mniej lub bardziej nieregularne, stopniowo zwężające się ku podstawie w formie stożkowatego, krótkiego trzonu; górna powierzchnia stanowi hymenofor, gładka, biaława do różowoochrowej z liliowym odcieniem; brzeg u młodych owocników ciemniejszy i nieco wystający, nieco zębaty; zewnętrza powierzchnia owocnik nieco ciemniejsza od hymenoforu, mniej lub bardziej granulowato nierówna.

Barwa wysypu zarodników biała.

Zarodniki elipsoidalne, gładkie, hialinowe, z dwoma kroplami, czasem z rostkowym wyrostkiem, 7.5 – 9 × 3.5 – 4.5 µm. Worki 8-zarodnikowe, w jednym rzędzie, 70 – 95 µm, nieamyloidalne. Parafizy cylindryczne, bez przegród, powoli grubiejące ku końcowi.

Niejadalna.

Częsta. Owocniki wyrastają od lata do późnej jesieni i w bezmroźnych okresach zimy, w grupach, często pozrastane ze sobą, na drewnie bukowym - na bukowych pniach i gałęziach leżących na ziemi; rzadko na Alnus viridis.

Wśród workowców podobne owocniki, ale zwykle mniejsze lub inaczej zabarwione, tworzą grzyby z rodzajów: Ombrophila, workotrzęsak galaretowaty (Ascotremella faginea), galaretnica (Ascocoryne). Podobnego kształtu owocniki ma też prószyk brudzący (Bulgaria inquinans), także czasem rośnie na drewnie bukowym, ma jednak czarną barwę wysypu zarodników.