Rhizomarasmius setosus (Sowerby) Antonín et A. Urb.

Kapelusz biały, w centrum czasem żółtawy; błoniasty, 0.8 – 5 mm średnicy, początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły, z nieco zapadniętym środkiem; powierzchnia naga; nieco promieniście bruzdowany i pofalowany na brzegu.

Trzon u góry biały, ku podstawie coraz ciemniej brązowy, aż do czarnego; 5 – 40 × 0.1 – 0.3 mm, włosowaty, gładki lub delikatnie bruzdowany, biało oprószony na całej długości i z białymi włoskami do 1 mm długości, silniej owłosiony w dolnym odcinku, z wiekiem wyłysiały; u podstawy często z kilkoma promieniście rozchodzącymi się włosowatymi ryzomorfami.

Zarodniki migdałowato-elipsoidalne do szerokowrzecionowatych, (9) 10 – 14.5 × 4 – 6 µm, Q= 2.5.

Cheilocystydy cienkościenne, prawie cylindryczne, wrzecionowate, butelkowate, 28 – 56 (60) × 6 – 15 µm, ze sprzążkami.

Kaulocystydy dwóch rodzajów. Krótkie, 12 – 38 × 5.5 – 10 µm, nieregularnie maczugowate lub wrzecionowate, cienkościenne, hialinowe, ku podstawie trzonu nieco większe, bardziej nieregularne, o nieco grubszych, żółtawych ścianach. Drugi typ to długie do 1 mm włoski, o zgrubiałych ścianach, u podstawy szerokości 6 – 12 µm, ku górze zwężone do 2 – 6 µm.

Strzępki nie są dekstrynoidalne, poza tymi z góry trzonu.

Miejscami częsty ale z uwagi na nikłe rozmiary przeoczany. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, głównie na ogonkach liściowych i nerwach martwych liści bukowych, rzadziej na liściach innych drzew nieszpilkowych.