opis
Wysyp zarodników przeważnie rdzawobrązowy lub w różnych zgaszonych odcieniach brązu. Pod kapeluszem i na trzonie często widoczna włóknista zasnówka, przynajmniej w bardzo młodym wieku. Na kapeluszu i u podstawy trzonu często włóknista osłona całkowita. Zarodniki bez pory rostkowej.
Spore print rusty-brown or in fade shades of brown. Fibrous partiall veil (at least in young sporocarps) under cup and on stipe; on pileus and stipe base often fibrous veil remnants. Spores without an apical germ pores.
Owocnik z centralnym trzonem i kapeluszem
Zarodniki kanciaste, z wyrostkami, szorstkie, punktowane.
sekcja Inocybe; cystydy na ostrzu blaszek zwykle grubościenne i z kryształkami na szczycie
Zarodniki szorstkie, punktowane, marmurkowate
phaeocollybia
t. chrząstkowaty, sztywny, zwężający się ku postawie i głęboko zagłębiony w podłożu; k. stożkowaty z wyraźnym garbkiem; zobacz też włośnianka korzeniasta (Hebeloma radicosum)
ostrze blaszek z cystydami
blaszki (i zwykle też miąższ) żółte; owocniki wyrastają na drewnie i wypaleniskach
k. gdy wilgotny to zwykle lepki, mięsisty, owocniki małe do dużych; zapach rzodkwi lub słodki, charakterystyczny; cheilocystydia bez wydłużonych końcówek
--- k. cienki, prześwitujący gdy wilgotny; nieduży
k. wilgotny lepki lub nie, zwykle dzwonkowaty, rzadziej płaski lub z szerokim garbkiem; blaszki z cheilocystydami i nielicznymi pleurocystydami
wyrastają w różnych siedliskach, także na mchach i drewnie
wyrastają w różnych siedliskach, także na mchach i drewnie
Ostrze blaszek bez cystyd.
jeśli widoczny pierścień to pajęczynowaty
z wyraźnym błoniastym pierścieniem; młody z fioletowawym odcieniem, oprószony; duży grzyb jadalny
Zarodniki gładkie
zarodniki cienkościenne; owocniki drobne, k. dzwonkowaty, praktycznie bez miąższu, wilgotny prześwitujący, żółto-ochrowy do żółtawo-, czerwonawo-brązowego, suchy beżowo-, kremowo-ochrowy
Zarodniki grubościenne
sekcja Inocibium; skórka kapelusza włóknista aż do łuseczkowatej; obok wielu trudnych do identyfikacji gatunków, należy tu również dość pospolity i względnie łatwy do rozpoznania strzępiak ziemistoblaszkowy (Inocybe geophylla) (fot. obok)
phaeogalera
simocybe
Leucocortinarius bulbiger · białozasłonak bulwiasty
Czerwona Lista — R–rzadki - potencjalnie zagrożony wymarciem
wysyp zarodników kremowo-biały
Owocnik przyrośnięty bokiem do podłoża, bez trzonu lub trzon szczątkowy
