Inocybe margaritispora (strzępiak perełkowy)
zróżnicowanie rozmiaru i pokroju; pojedynczo i w grupach na drodze leśnej i poboczu
Inocybe margaritispora (strzępiak perełkowy)
pojedynczo i w grupach na drodze leśnej i poboczu
Inocybe margaritispora (strzępiak perełkowy)
pojedynczo i w grupach na drodze leśnej i poboczu
Inocybe margaritispora (strzępiak perełkowy)
pojedynczo i w grupach na drodze leśnej i poboczu
Inocybe margaritispora (strzępiak perełkowy)
na zarośniętej trawa drodze leśnej, las liściasty, podłoże gliniaste, dwa egzemplarze
Inocybe margaritispora (strzępiak perełkowy)
licznie pod dębami/grabami
Inocybe margaritispora (strzępiak perełkowy)
blaszki i trzon; licznie pod dębami/grabami

owocnik

Inocybe margaritispora (strzępiak perełkowy)
Kapelusz 30-60 mm średnicy; żółtawy do jasnobeżowego z jasnobrązowymi przylegającymi kosmkami; powierzchnia wełnisto-włókienkowata ku brzegowi włókienkowata, szybko staje się gęstokosmkowa; kształt początkowo stożkowaty lub półkulisty, potem płaski i o brzegu odgiętym ku górze, z głębokimi pęknięciami, garbek szeroki i wyraźny.

space

Trzon biały, z wiekiem żółtawy do lekko beżowego, oszroniony niemal do podstawy; 30-60(80) x 5-10 mm, równogruby z niezbyt wyraźnie obrzeżoną bulwką u podstawy.

space

cechy mikroskopowe

Zarodniki z wyraźnie ukształtowanymi guzkami; 8-10 x 6-8 mim. Cheilocystydy o zgrubiałej ścianie (zwłaszcza w górnej części) i z krystaliczną inkrustacją na szczycie.

występowanie

Jest w czekliście.[105]
Gatunek rzadki. Owocniki wyrastają w lasach liściastych, na podłożu zawierającym wapń, od lipca do sierpnia. Obserwowałem jedno stanowisko w lesie łęgowym, owocniki wyrastają pojedynczo i po kilka, na zarośniętych trawiastych drogach leśnych, na poboczach, pod grabem, dębem, klonem.
Rare. Solitary to a few together in hardwood forest on calcareous soils, summer. Observed in floodplane forest, on grassy roads and roadsides, under Carpinus, Quercus, Acer platanoides.
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Nespiak A., 1990 — Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XIX. Strzępiak (Inocybe). p.142 [30]
  • Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]
  • dane w bazie „publikacji po 2000 r.” #[3002]
    Inocybe margaritispora (Berk.) Sacc. · publikacje: Miśkiewicz 2000a, Kałucka 2009a (as: Inocybe cf. margaritispora), Kujawa i in. 2019, Stasińska i Sotek 2020

znaleziska Inocybe margaritispora na terenie Polski

w rejestrze grzybów chronionych i zagrożonych GRej

zapisy w GRej wg stanu na dzień 2023.04.11

ID na żółtym tle to oznaczenie zweryfikowane przez kustosza GRej, pozostałe oczekują na weryfikację.

Fotografie oznaczone [z wątku] są automatycznie pobrane z wątku bio-forum.pl wskazanego we wpisie; aby upewnić się które odnoszą się do wpisu, należy zajrzeć do wątku.

GC-02 252491

 ID252491  Inocybe margaritispora; Puszcza Knyszyńska, okolice Czółnowa, pow. Białystok, woj. podlaskie, GC-02; 2013.07.18; las mieszany, w miejscu wzrostu dominowały swierki i leszczynowy podszyt; na ziemi, na poboczu drogi kilka owocników, w tym tylko jeden dojrzały; leg. Mirosław Gryc; det. Błażej Gierczyk; eksykat: BGF/BF/MG/130718/0003, tak w wątku, notatka: nie
uwagi: link do wątku

Uwaga (B. Gierczyk): W pracy Grzyby Puszczy Knyszyńskiej (Kujawa et al. 2019) stanowisko określono jako "Supraśl, 5,5 km NE".

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji