Tx: 1368
grzyby.pl

Inocybe hirtella Bres.

strzępiak najeżony
Inocybe amygdalispora Métrod · Inocybe lucifuga (Fr.: Fr.) var. hirtella (Bres.) Quel. · Inocybe pseudoconfusa Métrod
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Inocybe hirtella (strzępiak najeżony)
pojedynczo i w grupach na poboczu drogi leśnej pod bukami
Inocybe hirtella (strzępiak najeżony)
młode owocniki; pojedynczo i w grupach na poboczu drogi leśnej pod bukami

owocnik

Kapelusz jasny, żółtawoochrowy, żółtawy z odcieniem oliwkowobeżowym do ochrowocytrynowego, w centrum ciemniejszy; (10)15-30(45) mm średnicy, dzwonkowato-wypukły z niewielkim garbkiem, z wiekiem rozpostarty z obłym garbkiem; brzeg cienki, słabo podgięty lub prosty, prążkowany; powierzchnia sucha, gładka, z wiekiem włókienkowato-łuseczkowata.

space

Trzon biały do bladoochrowego, z wiekiem ciemniejszy z ochrowym lub różowawym nalotem, powierzchnia biało oprószona na całej długości; 20-50 x 3-5 mm, cienki, równogruby, podstawy nieco rozszerzona, ukrytą w ziemi.

space

Pileus light-coloured, yellowish-ochraceous, yellowish with an olive-beige to ochre-lemon tint, in the centre darker; (10)15-30(45) mm in diameter, campanulate-convex and slightly umbonate, with age plane with an obtuse umbo; margin thin, slightly incurved or straight, striate; surface dry, smooth, with age fibrillose-scaly.

space

Stipe white to pale ochraceous, with age darker with ochraceous or pinkish pruina, the whole surface white pruinose; 20-50 x 3-5 mm, thin, equal, base somewhat wider, buried in the ground.

space

cechy mikroskopowe

Zarodniki gładkie, migdałkowate, z dziobkiem i kroplami tłuszczu, 9.5-12 x 5-6.5 mim. Cheilo-, pleuro- i kaulocystydy butelkowate lub wrzecionowate, metuloidalne.
Spores smooth, amygdaliform, with apiculum and oil drops, 9.5-12 x 5-6.5 mim. Cheilo-, pleuro- and caulocystidia lageniform or fusiform, metuloid.

występowanie

Jest w czekliście. [105]
Owocniki wyrastają od lipca do października, pojedynczo i w grupach, w lasach bukowych i mieszanych, pod drzewami i krzewami liściastymi, w zaroślach, wzdłuż dróg. Preferuje ciepłe, nie kwaśne stanowiska.
Summer-fall, solitary to gregarious in Fagus forests, on roadsides.

uwagi

Thaxterogaster purpurascens (zasłonak purpurowiejący)
Inosperma cookei (włókniak słomkowożółty) · GREJ: ID209747 (© autora fot.)
Może występować w tym samym miejscu jednocześnie z włókniak słomkowożółty (Inosperma cookei) do którego jest zewnętrznie bardzo podobny. Strzępiak najeżony (Inocybe hirtella) różni się drobno łuseczkowatym kapeluszem, brakiem obrzeżonej bulwki i trzonem biało oprószonym na całej długości oraz nieco większymi rozmiarami.
May share the same habitat with włókniak słomkowożółty (Inosperma cookei) (photo) who has a very similar stature. strzępiak najeżony (Inocybe hirtella) differs in a finely squamulose cap, absence of a marginate bulb, white pruinose stipe and slightly larger size.

jadalne czy trujące? 🔴

ważne! dla grzybiarzy
Prawdopodobnie trujący. Trujący.[134]
Poisonous.
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

  • publikacje w bazie Projektu Bibliografii Grzybów Wielkoowocnikowych Polski (z adnotowanym wykazem taksonów):

    Bujakiewicz (2004)[1339]Bujakiewicz (2004) Grzyby wielkoowocnikowe Babiogórskiego Parku Narodowego. W: Wołoszyn B. W., Jaworski A., Szwagrzyk J. (red.). Babiogórski Park Narodowy. Monografia Przyrodnicza: 215-257[1339], Bujakiewicz (2018)[1344]Bujakiewicz (2018) Grzyby wielkoowocnikowe Babiogórskiego Parku Narodowego.[1344], Bujakiewicz i Stefaniak (2009)[1349]Bujakiewicz i Stefaniak (2009) Udział macromycetes w fitocenozach leśnych rezerwatu "Las Liściasty w Promnie" (nadleśnictwo Czerniejewo). Bad. Fizjogr. Pol. Zach., B, 58: 137-170[1349], Gierczyk et al. (2013)[1502]Gierczyk et al. (2013) XVIII Wystawa Grzybów Puszczy Białowieskiej.[1502], Gierczyk et al. (2018)[1509]Gierczyk et al. (2018) XXIII Wystawa Grzybów Puszczy Białowieskiej. Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej.[1509] (I. hirtella var. hirtella), Gierczyk et al. (2019)[1495]Gierczyk et al. (2019) Macrofungi of the Bieszczady Mountains.[1495], Gierczyk et al. (2020)[1497]Gierczyk et al. (2020) Contribution to the knowledge of mycobiota of the Wielkopolski National Park (W Poland), Part 2.[1497], Holec et al. (2019)[1593]Holec et al. (2019) Macrofungi on fallen oak trunks in the Białowieża Virgin Forest - ecological role of trunk parameters and surrounding vegetation.[1593], Karliński et al. (2013)[1650]Karliński et al. (2013) The influence of host genotype and soil conditions on ectomycorrhizal community of poplar clones.[1650], Kozłowska et al. (2015)[1704]Kozłowska et al. (2015) Fungi of the Roztocze region (Poland and Ukraine). Part I. A checklist of larger Basidiomycota.[1704], Kozłowska et al. (2019)[1706]Kozłowska et al. (2019) An annotated catalogue of the fungal biota of the Roztocze Upland. Richness, diversity and distribution.[1706], Kujawa (2009)[1752]Kujawa (2009) Macrofungi of wooded patches in the agricultural landscape. I. Species diversity.[1752], Kujawa & Gierczyk (2011)[1772]Kujawa & Gierczyk (2011) Rejestr gatunków grzybów chronionych i zagrożonych w Polsce. Część V. Wykaz gatunków przyjętych do rejestru w roku 2008.[1772], Kujawa et al. (2023)[3757]Kujawa et al. (2023) Wystawy grzybów w Białowieskim Parku Narodowym 1993-2023.[3757], Ławrynowicz & Stasińska (2000)[1871]Ławrynowicz & Stasińska (2000) Macromycetes of the Stellario-Carpinetum in the Iński Landscape Park (NW Poland) - monitoring studies.[1871], Łuszczyński (2007)[1896]Łuszczyński (2007) Diversity of Basidiomycetes in various ecosystems of the Góry Świętokrzyskie Mts.[1896], Łuszczyński (2008)[1898]Łuszczyński (2008) Basidiomycetes of the Góry Świętokrzyskie Mts. A checklist.[1898], Pietras et al. (2016)[2079]Pietras et al. (2016) Grzyby wielkoowocnikowe.[2079], Stasińska & Sotek (2016)[2255]Stasińska & Sotek (2016) New data to the knowledge of macrofungi of Wolin National Park.[2255], Stokłosa i in. (2019)[2272]Stokłosa i in. (2019) Grzyby wielkoowocnikowe (Macromycetes) kompleksów lesnych. W: Ratyńska H. (red.). Przyroda parku nad Starym Kanałem Bydgoskim. Monografia przyrodnicza. Wyd. UKW, Bydgoszcz: 124-140.[2272], Ślusarczyk (2021)[2400]Ślusarczyk (2021) Materiały do znajomości mykobioty pasma Krowiarek (Sudety Wschodnie).[2400] (as: I. hirtella var. hirtella), Wilga & Wantoch-Rekowski (2019)[2488]Wilga & Wantoch-Rekowski (2019) Grzyby wielkoowocnikowe Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego.[2488] (as: I. h. var hirtella)

w rejestrze grzybów chronionych i zagrożonych GRej

zapisy w GRej wg stanu na 01.04.2024 14:06 1 znaleziska Inocybe hirtella (strzępiak najeżony) na terenie Polski

ID na żółtym tle to oznaczenie zweryfikowane przez kustosza GRej, pozostałe oczekują na weryfikację.

Fotografie oznaczone [z wątku] są automatycznie pobrane z wątku bio-forum.pl wskazanego we wpisie; aby upewnić się które odnoszą się do wpisu, należy zajrzeć do wątku.

AD18 155662 BB01 287029 DA80 253807

ID 155 662 oznaczenie: Inocybe hirtella; lokalizacja: 2 km na SE od Mostek, pow. Świebodzin, woj. lubuskie, AD18; data zbioru: 25 wrz 2008; sielisko, podłoże, sposób wzrostu: kwaśna buczyna niżowa, na ziemi, pod bukami, gromadnie, kilka; leg. det. Tomasz Ślusarczyk; eksykat: tak nr. 1055* w zielniku autora; uwagi: fot.304471 [notatka: tak] [fotografie: tak]; publikacja: Kujawa A., Gierczyk B. 2011a. Rejestr gatunków grzybów chronionych i zagrożonych w Polsce. Część V. Wykaz gatunków przyjętych do rejestru w roku 2009. Przegląd Przyrodniczy 22(4): 16-68;

304471

ID 253 807 oznaczenie: Inocybe hirtella var. hirtella; lokalizacja: TPK Gdańsk Dolina Samborowo, pow. Gdańsk, woj. pomorskie, DA80; data zbioru: 9 wrz 2014; sielisko, podłoże, sposób wzrostu: buk, sosna, dąb, ziemia, dwa owocniki; leg. Mirosław Wantoch-Rekowski, det. B. Gierczyk; eksykat: BGF/BF/MWR/140909/0005; uwagi: fot.700677 [notatka: [bf:700676]] [fotografie: tak]; związane wątki bio-forum.pl: 700676 ;

ID 287 029 oznaczenie: Inocybe hirtella; lokalizacja: 1,2 km S od Kołobrzeg-Podczele, pow. kołobrzeski, woj. Zachodniopomorskie, BB01; data zbioru: 19 wrz 2015; sielisko, podłoże, sposób wzrostu: buczyna ze świerkiem, na skarpach cieku wodnego, na ziemi, w grupach, kilkanaście owocników; leg. Tadeusz Twardy, det. Błażej Gierczyk; eksykat: BGF/BF/TT/150919/0001; uwagi: [bf:785635] [notatka: nie] [fotografie: tak]; związane wątki bio-forum.pl: 785635 ;

ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji