Russula solaris (gołąbek słoneczny)

Thaxterogaster purpurascens (zasłonak purpurowiejący) — GREJ: ID156399 (© autora fot.)

opis

Kapelusz jasnożółty, złotożółty, chromowożółty, w centrum ciemniej zabarwiony, ku brzegom do słomkowego; niewielki i delikatny, 25-75 mm średnicy, początkowo wypukły, szybko rozpostarty i z zagłębieniem w centrum; brzeg cienki, tępy, z wiekiem silnie karbowano-gruzełkowaty; powierzchnia matowa, wilgotna lepka, zdzieralna do połowy.

space

Trzon biały; 35-60 x 8-13 mm, zwykle rozszerzony ku podstawie; powierzchnia omszona; szybko miękki, watowaty i pusty.

space

Pileus light-yellow, golden-yellow, chrome-yellow, in the centre darker coloured, towards the margin straw-coloured; modest-sized and fregile, 25-75 mm in diameter, initially convex, quickly plane and umbilicate; margin thin, obtuse, with age distinctly tuberculate-striate; surface dull, viscid when moist, peelable up to 1/2 from the margin.

space

Stipe white; 35-60 x 8-13 mm, usually wider towards the base; surface pubescent; quickly soft, stuffed and hollow.

space

zarodniki

Wysyp zarodników kremowy do jasnoochrowego. Zarodniki szeroko elipsoidalne, z licznymi, izolowanymi, stożkowatymi kolcami, 7-9 x 6-8 µm.

Spore print cream-coloured to light ochre. Spores broadly ellipsoid, with numerous, isolated, conic spines, 7-9 x 6-8 µm.

występowanie

Jest w czekliście.^[105]

Nieczęsty. Owocniki wyrastają latem pojedynczo i w małych grupach, w lasach liściastych i mieszanych, zwłaszcza w buczynach.

Not common. Summer, solitary or in small groups, in beech forests.

jadalne czy trujące? 🟡

ważne! dla grzybiarzy

Niejadalny.

Inedible.

uwagi

Russula risigallina (gołąbek zmiennobarwny) — gołąbek zmiennobarwny (Russula risigallina)

placeholder — gołąbek białocytrynowy (Russula raoultii)

Podobny gołąbek białocytrynowy (Russula raoultii) różni się białym wysypem zarodników i zarodnikami z siateczką.

space

Similar gołąbek białocytrynowy (Russula raoultii) differs in white spore print and its spores have reticulum.

space

wybrane okazy · selected collections ⇈

01 09 23 - 5
leg. Marek Snowarski
/Dolny Śląsk, lasy milickie/

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Skirgiełło A., 1991 — Flora Polska. Grzyby. Tom XX. Gołąbek (Russula). p.36 [20]
Einhellinger, A., 1985 — Die Gattung Rusula in Bayern. p.132 [50]
Michael, Hennig, Kreisel., 1983 — Handbuch fur Pilzfreunde 5. Milchlinge und Taublinge (2 Auf. 1983) p.81 [18V]
Hagara, L., Antonin, V., Baier, J., 1999 — Houby. p.499 [49]
Wojewoda W., 2003 — Checklist of polish larger basidiomycetes. [105]

dane w bazie „publikacji po 2000 r.” #[4340]
Russula solaris Ferd. & Winge · publikacje: Flisińska 2004, Bujakiewicz i Kujawa 2000, Lisiewska 2004, Fiedorowicz 2009, Kujawa 2009, Adamczyk 2003, Adamczyk 2003a, Adamczyk 2011, Kujawa i Gierczyk 2011a, Salamaga i Ślusarczyk 2014, , Kozłowska i in. 2015, Pietras i in. 2016a, Kwiatkowska 2017, Hoffeins i in. 2017, Kozłowska i in. 2019, Kudławiec 2016, Fiedorowicz 2020, Wilga i Wantoch-Rekowski 2019

znaleziska Russula solaris na terenie Polski

w rejestrze grzybów chronionych i zagrożonych GRej

zapisy w GRej wg stanu na dzień 2023.04.11

ID na żółtym tle to oznaczenie zweryfikowane przez kustosza GRej, pozostałe oczekują na weryfikację.

Fotografie oznaczone [z wątku] są automatycznie pobrane z wątku bio-forum.pl wskazanego we wpisie; aby upewnić się które odnoszą się do wpisu, należy zajrzeć do wątku.

AD-18 156399

ID156399 Russula solaris; 2 km na S od Mostek, pow. Świebodzin, woj. lubuskie, AD-18; 2006.08.27; kwaśna buczyna niżowa; na ziemi gromadnie, kilka; leg. Tomasz Ślusarczyk; det. Tomasz Ślusarczyk; eksykat: tak nr. 477 w zielniku autora, tak, notatka: tak; publikacja: Kujawa A., Gierczyk B. 2011a. Rejestr gatunków grzybów chronionych i zagrożonych w Polsce. Część V. Wykaz gatunków przyjętych do rejestru w roku 2009. Przegląd Przyrodniczy 22(4): 16-68
uwagi:
fot. 307117 fot. 307118