Pleurocybella porrigens (Pers.) Singer

Owocnik bez trzonu bokiem przyrośnięty do podłoża. Kapelusz biały, kremowy; 25 – 80 (100) mm, wahlarzowaty, półkulisty, łopatkowaty. muszlowaty; powierzchnia krótko, filcowato owłosiona, z wiekiem naga, trwalsze owłosienie występuje u nasady kapelusza; brzeg ostry, młody krótko owłosiony i podwinięty.

Trzonu brak.

Barwa wysypu zarodników biała.

Zarodniki kulistawe do szerokoelipsoidalnych, gładkie, z kroplami, nieamyloidalne, niecjanofilne, 6 – 7.5 × 5 – 6 µm, Q= 1.0 - 1.3. Pleurocystyd brak. Cheilocystyd brak lub nieliczne i nieznacznie różniące się od innych komórek. Skórka kapelusza bez warstwy żelatynowej. Trama blaszek nieregularna.

Szeroko ropowszechniona, ale raczej w górach. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, zwykle w dużych grupach, także pozrastane częściowo ze sobą, na martwym drewnie drzew iglastych, w szczególności na drewnie świerkowym i jodłowym, na pniakach, powalonych pniach, drzewie leżącym na ziemi w wilgotnych miejscach.